Τέτοια δεν είναι φυσικά η πολιτική που εκτινάσσει την ανεργία σε διψήφια νούμερα, ούτε εκείνη που πετάει το 3% του αγροτικού πληθυσμού - μέσα σε ένα μόνο χρόνο - από τα χωράφια και τις εστίες του. Τέτοια, "υψηλών" προδιαγραφών πολιτική ενασχόληση, δεν είναι ούτε η αναζήτηση των αιτιών που οδηγούν τεράστια στρώματα παιδιών των λαϊκών στρωμάτων στον αναλφαβητισμό και μακριά από το σχολείο.

Πολύ περισσότερο, οι προεδρολογούντες δε συμφωνούν και δε θα συμφωνήσουν ποτέ, ότι στα "εγκεκριμένα" είδη πολιτικής ανήκει και εκείνο που συνεπάγεται τη σκέψη, την οργάνωση, την πάλη της εργατικής τάξης, για να πάψει να ισχύει το καθεστώς που επιβάλλει οι εργάτες να δουλεύουν, αλλά να πλουτίζουν οι άλλοι. Από τα απαγορευμένα, επίσης, πολιτικά θέματα, δε θα μπορούσαν να λείπουν εκείνα που άπτονται της επικείμενης "απόβασης" του Κλίντον στην Ελλάδα και κυρίως τα σχετιζόμενα με την αμερικανοΝΑΤΟική διχοτόμηση του Αιγαίου και της Κύπρου.

Διότι, τελικά, κατά την πάγια προτροπή των "ταγών του έθνους", τι δουλιά έχουν οι εργαζόμενοι να βασανίζουν το μυαλό τους με όλα αυτά; Τα παραπάνω ζητήματα, ακόμα κι αν χρειάζονται κάποιες... μικροδιορθώσεις (!), θα τα ξεπετάξουν κάποιοι πολιτικοί αρχηγοί σε κάποια από τα "επίπονα" και βαθύτατα "ψυχοφθόρα" παρασκηνιακά τετ-α-τετ τους, χωρίς, βεβαίως, το αδιάκριτο βλέμμα της (χλευαστικά αποκαλούμενης) "μάζας". Αν, επομένως, θέλουν οπωσδήποτε να αφοσιωθούν τα λαϊκά στρώματα σε κάτι, ορίστε θέμα: Να είναι ο κ. Κ. Στεφανόπουλος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή να μην είναι; Ολα τα έχει φροντίσει ο "εκσυγχρονισμός" για να περνάτε την ώρα σας...

***

Με δυο λόγια, το πραγματικό ψευτοδίλλημα, στο οποίο θέλουν να εγκλωβίσουν οι "κεντρο-αριστερο-δέξιοι" συνοδοιπόροι τους πολίτες, τίθεται ως εξής: Θέλει ο ελληνικός λαός μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (ή μια "κεντροαριστερο-ΠΑΣΟΚ- κάτι" κυβέρνηση), που θα εφαρμόζει την ίδια πολιτική, με Πρόεδρο Δημοκρατίας πιθανώς τον κ. Στεφανόπουλο, ή θέλει μια κυβέρνηση της ΝΔ (ή μια "κεντροδεξιο-ΝΔ-κάτι" κυβέρνηση), που θα εφαρμόζει την ίδια πολιτική με το ΠΑΣΟΚ, αλλά με άλλον, πιθανώς, Πρόεδρο;!

Δεν είναι πολύ κακόγουστο το αστείο για να πατήσει ο λαός την "πεπονόφλουδα";

***

Το ζητούμενο είναι ο λαός να στρατευτεί και να πρωτοστατήσει - την ώρα που αυτοί θα αναζητούν το διακοσμητικό στοιχείο του πολιτικού τους συστήματος - στους αναγκαίους αγώνες για την επίλυση των προβλημάτων του.

Η πολιτική που αντανακλά στα συμφέροντα των εργαζομένων είναι εκείνη η πολιτική που ζυμώνεται στο μετερίζι της αντίστασης και της αντεπίθεσης, ενάντια στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και στους κομματικούς εκπροσώπους της.

Τα γιαπιά, τα εργοστάσια, οι ουρές ανεργίας, τα σχολειά, τα "σπαρμένα" με απαντοχή χωράφια, είναι οι χώροι που απαιτείται να "προεδρεύσει", από σήμερα, η φροντίδα για το χτίσιμο ενός ενιαίου μετώπου πάλης του λαού, που θα θέτει στο "ύψιστο αξίωμα" τις ανάγκες και τα προβλήματα της πλειοψηφίας. Της πλειοψηφίας του λαού που ξέρει να παλεύει για τη ζωή, ξέρει να αγωνίζεται για να την κάνει καλύτερη και, μέσα από αυτή τη γνώση, τη γνώση του αγώνα, θα ξέρει και να ψηφίσει, όταν γίνουν οι εκλογές.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Το ζητούμενο είναι ο λαός να στρατευτεί και να πρωτοστατήσει - την ώρα που οι "προεδρολογούντες" θα αναζητούν το διακοσμητικό στοιχείο του πολιτικού τους συστήματος - στους αναγκαίους αγώνες για την επίλυση των προβλημάτων του