Το μέλλον της περιουσίας δημοτικών και κοινοτικών ιδρυμάτων που καταργούνται θα πρέπει να προσδιορίζεται στο προεδρικό διάταγμα με το οποίο πραγματοποιείται η κατάργηση των συγκεκριμένων ιδρυμάτων, σύμφωνα με δύο αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).

Η υπόθεση αφορά την κατάργηση του 2ου και 3ου Βρεφονηπιακού Σταθμού στην περιοχή του Αιγάλεω. Οι δύο βρεφονηπιακοί σταθμοί, που είναι δημοτικοί, επρόκειτο να καταργηθούν με δύο ΠΔ και να ενταχθούν σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου του Δήμου με την επωνυμία "Δημοτικό Κέντρο Παιδιού Αιγάλεω". Ωστόσο, στα προεδρικά διατάγματα δεν προβλεπόταν τι θα γίνει η περιουσία τους. Ετσι, το ΣτΕ στην απόφασή του επισημαίνει ότι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, η περιουσία των δημοτικών ιδρυμάτων, σε περιπτώσεις που καταργούνται, περιέρχεται στο δήμο που τα ίδρυσε.