Η Γερμανία ανέλαβε την προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ενωση για το πρώτο εξάμηνο του '99 και θέλει να βάλει τη σφραγίδα της σ' όλα τα εκκρεμή θέματα

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). - Μπορεί, σύμφωνα με τον καθεστωτικό τύπο, η χώρα "σύμπασα" να δοξολογεί παραφρονούσα την επανένταξη με "οποιοδήποτε" κόστος στην ΟΝΕ, αναγάγοντας τις εξετάσεις των Βρυξελλών, τον Μάρτη του 2000, σε "εθνικό στόχο", αλλά το 1999 αποτελεί πραγματικά ένα "κρίσιμο" έτος, αφού πέρα από τον πλασματικό κόσμο των "κριτηρίων" του Μάαστριχτ και τις επιβαλλόμενες επιδόσεις, αναμένεται να ληφθούν μια σειρά από αποφάσεις "στρατηγικής" σημασίας για την Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) και την Ελλάδα. Μόλις στις 24/25 Μάρτη, με έκτακτη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες αναμένεται να ολοκληρωθούν πολιτικά οι πολύχρονες διαπραγματεύσεις της "Ατζέντας 2000" και για τη χώρα μας προβλέπονται νέες καταστροφικές συνέπειες ιδιαίτερα στην αγροτική παραγωγή (ΚΑΠ), αλλά και δραστικές περικοπές στα "μεγάλα έργα" (πακέτο Σαντέρ) για την περίοδο 2000 - 2006.

Ομως, η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων της "Ατζέντας 2000", δεν αποτελεί το μόνο γεγονός "στρατηγικής σημασίας" για το πρώτο εξάμηνο του 1999 που η Γερμανία ασκεί την Προεδρία της ΕΕ - ταυτόχρονα με την προεδρία του G7, της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ) και του Σένγκεν. Η αρχή της γερμανικής προεδρίας "συνέπεσε" με την εισαγωγή του Ευρω-νομίσματος και το πρώτο εξάμηνο του 1999 θα 'ναι αποφασιστικής σημασίας για την εκκίνηση του "τρίτου σταδίου" της ΟΝΕ του Μάαστριχτ, αλλά και για την τρίχρονη "μεταβατική" περίοδο μέχρι το 2002, που το ΕΥΡΩ θα γίνει "ενιαίο και αποκλειστικό" νόμισμα, δηλαδή το μόνο νόμιμο χρήμα που θα κυκλοφορεί. Η Συνθήκη του Αμστερνταμ θα τεθεί σε ισχύ κατά πάσα πιθανότητα στη διάρκεια του εξαμήνου της γερμανικής προεδρίας. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στην προώθηση των διαπραγματεύσεων για τη "θεσμική μεταρρύθμιση". Την περασμένη Τρίτη ο πολύς Γιόσκα Φίσερ, ο "πράσινος" Γερμανός ΥΠΕΞ, επέμενε ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο για την ανάγκη "να αποφευχθεί ένα θεσμικό έμφραγμα" της ΕΕ και έκανε λόγο για "γρήγορη" διαπραγμάτευση, ούτως ώστε "σύντομα οι αποφάσεις να γίνονται δεκτές κατά πλειοψηφία, στο μεγαλύτερο δυνατό αριθμό τομέων".