Η πορεία συρρίκνωσης της βιομηχανικής παραγωγικής βάσης στη Θεσσαλία, έχει, ήδη, δημιουργήσει εκρηκτικό πρόβλημα ανεργίας στην περιοχή.Τα τελευταία 15 χρόνια έκλεισαν πάνω από 40 μεγάλες και μικρότερες επιχειρήσεις, στις οποίες απασχολούνταν πάνω από 6.000 εργαζόμενοι. Ανάμεσά τους η "Μεταλλουργική",η "Βιομηχανία Ενδυμάτων",η "Πειραϊκή - Πατραϊκή",τα "ΕΛ - ΣΙ",η "ΤΕΟΚΑΡ",η "Πριμέρα", η "ΒΙΟΠΑΛ", η "Βαμβακουργία".

Στη Λάρισα, το ίδιο διάστημα, έκλεισαν πάνω από 20 επιχειρήσεις με πάνω από 6.000, συνολικά, εργαζόμενους. Ανάμεσά τους η "Θεσσαλική",η "ΡΟΚΑ",η "ΡΟΜΑ",η "ΤΕΧΕΡΑΝ",τα "Ορυχεία Ερέτριας",η "ΜΕΤΚΑ".Ταυτόχρονα, όλα αυτά τα χρόνια - και παρά τον "πακτωλό χρημάτων" από τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και τα κυβερνητικά προγράμματα - δεν έγινε καμιά σοβαρή επένδυση.Οι χρηματοδοτήσεις που δίνονται σε ιδιώτες, με τον όρο να εξασφαλιστούν θέσεις εργασίας, δεν πάνε γι' αυτό το σκοπό. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η χρηματοδότηση των "Κυλινδρόμυλων Λούλη ΑΕ" στη Μαγνησία, ενώ και συνολικά επενδύσεις 21 δισ. στο νομό μετά την ένταξή του στον αναπτυξιακό νόμο 1892/90, από τις 234 θέσεις που προβλεπόταν να δημιουργήσουν, τελικά δημιούργησαν μόνο 50.

Αλλωστε, το γεγονός ότι οι Βιομηχανικές Περιοχές των νομών, όπου υπάρχουν, φθίνουν και νέες δε δημιουργούνται, δείχνει ότι η πολιτική της αποβιομηχάνισης είναι σχεδιασμένη και "καλά κρατεί". Το γεγονός, επίσης, ένα σύγχρονο εργοστάσιο - το εργοστάσιο φίλτρων τεχνητού νεφρού - στη Λάρισα είναι έτοιμο από το 1992 και δε λειτουργεί, παρότι η χώρα μας έχει μεγάλες ανάγκες σε φίλτρα νεφρού και κάνει εισαγωγές, καθώς και το ότι δεν ξακινάνε τα έργα όπως αυτό της ηλεκτρενέργειας στο Δομένικο της Λάρισας κ. α. δείχνει ότι δεν υπάρχουν προοπτικές για βιομηχανική ανάπτυξη και απορρόφηση της ανεργίας.

Είναι δε προκλητικό ότι η ίδια η Περιφέρεια Θεσσαλίας στα κείμενά της εκτιμάει και παραδέχεται ότι από τη δράση της στον βιομηχανικό τομέα, "επωφελήθηκαν μόνο μεγάλες επιχειρήσεις".

Η Περιφέρεια ανακοινώνει ότι το 25% των πόρων του ΠΕΠ Θεσσαλίας διατίθενται για την αγροτική ανάπτυξη και δηλώνει υπερήφανη που σ' αυτόν τον τομέα η απορροφητικότητα των κονδυλίων ξεπερνάει το 90%. Κι όμως, ενώ θα έπρεπε, μ' αυτά τα δεδομένα, να έχουμε θετική πορεία της αγροτικής οικονομίας της περιοχής και αύξηση του αγροτικού εισοδήματος, έχουμε, ακριβώς τ' αντίθετα. Το αγροτικό εισόδημα μειώνεται, η απασχόληση στον πρωτογενή τομέα από 40% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της Θεσσαλίας πριν 15 χρόνια, έφτασε σήμερα στο 36% και θα κατέβει - όπως αναφέρεται στα κείμενα της Περιφέρειας - στο 25%.

Βεβαίως, αυτά ήταν αναμενόμενα και λόγω της γενικότερης αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ που εφαρμόζει η κυβέρνηση, αλλά και γιατί τα κονδύλια που πάνε στον αγροτικό τομέα δεν αφορούν την παραγωγική ανάπτυξη και την προστασία του αγροτικού εισοδήματος. Τα μεγάλα και αναγκαία έργα υποδομής - όπως η εκτροπή του Αχελώου, ο ταμιευτήρας της Κάρλας, τα φράγματα Σμόκοβου, Αγιονεμίου, Παναγιώτικου, το Κέντρο Τεχνολογίας Βάμβακος, το Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης και πολλά άλλα - δεν προχωρούν.Τα χρήματα που χορηγούνται για αρδευτικά και αντιπλημμυρικά έργα απαγορεύεται να δοθούν για επέκταση των αρδεύσεων και αύξηση της αγροτικής παραγωγής, αλλά αφορούν - όπως σημειώνει η Περιφέρεια - "εκσυγχρονισμό δικτύων και αποθήκευση νερών".

Κάποια άλλα κονδύλια δίνονται σε "ημέτερους" δήθεν για νέες και πρωτότυπες παραγωγικές επενδύσεις - όπως π. χ. για "ήπιας μορφής ενέργεια" σε θερμοκήπια κ. α. - αλλά δε χρησιμοποιούνται για τέτοιες επενδύσεις.

Το νέο "φρούτο" αφορά την... ανάπτυξη του αγροτοτουρισμού - τι θα ωφεληθούν οι κάτοικοι των ορεινών χωριών από κάποιες τουριστικές "κλειστές" επιχειρήσεις αγροτικού ενδιαφέροντος; - κι όλα κινούνται στη λογική της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Μια λογική που φαίνεται να μην έχει όρια, καθώς ακόμα και το δάσος του Περτουλίου Τρικάλων,που θεωρείται από τα ομορφότερα της χώρας, μπαίνει στην πρακτική μιας "διαφορετικής" τουριστικής αξιοποίησης, αφού ο οργανισμός διαχείρισής του από Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, πάει να μετατραπεί σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου!

Στην κατεύθυνση μετατροπής της Θεσσαλίας σε διαμετακομιστικό κέντρο, η κυβέρνηση και η Περιφέρεια φαίνεται να δίνουν προτεραιότητα στα λεγόμενα "υπερτοπικά δίκτυα υποδομών".Μάλιστα, κοντά στο 50% των κονδυλίων από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ και το ΠΕΠ Θεσσαλίας πάει για οδικά δίκτυα, λιμάνια κλπ. Υπάρχουν, όμως, μέσα σ' αυτά τα έργα και κάποια που έχουν σημασία για τη Θεσσαλία, αλλά δεν προχωρούν. Οπως π. χ. η οδική σιδηροδρομική σύνδεση Ηγουμενίτσας - Βόλου,η σύνδεση της Δυτικής Θεσσαλίας με την ΠΑΘΕ, το Αγρίνιο, την Αρτα και το Καρπενήσι,ενώ ο θεσσαλικός σιδηρόδρομος αντί να αναβαθμίζεται, υποβαθμίζεται.

Βεβαίως, και άλλα μεγάλα έργα, που θα έλυναν προβλήματα των κατοίκων της περιοχής και θα βοηθούσαν σε μια σωστή αναπτυξιακή διαδικασία και προοπτική δεν ολοκληρώνονται ή δεν προωθούνται καν, όπως π. χ. η ολοκλήρωση του Περιφερειακού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Θεσσαλίας,η τουριστική αξιοποίηση των παραλιών της Λάρισας,του Ολύμπου και της Οσσας κ.ά.