Ενα ακόμα εργαλείο στην υπηρεσία των νέων ιμπεριαλιστικών σχεδίων αποτελεί η Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση (ΔΕΕ), που για ορισμένους είναι ο ευρωπαϊκός πυλώνας του ΝΑΤΟ ή για άλλους ο στρατιωτικός βραχίονας της Ευρωπαϊκής Ενωσης.Μια εφεδρεία του ΝΑΤΟ, αλλά ταυτόχρονα και ένας χώρος όπου εκδηλώνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Από τη μια η προσπάθεια των ΗΠΑ, ώστε να συνεχίσουν να έχουν υπό τη στρατιωτική ομπρέλα τους την Ευρώπη και από την άλλη οι κυρίαρχες χώρες της ΕΕ που επιζητούν ένα δικό τους ρόλο, και στρατιωτικό, για την εξασφάλιση των δικών τους ζωνών επιρροής.

Με αφορμή τη χτεσινή επέτειο των 50 χρόνων από την υπογραφή της Συνθήκης των Βρυξελλών για την ίδρυση της ΔΕΕ, πραγματοποιήθηκε στην ίδια πόλη χτες ειδική πανηγυρική σύνοδος των υπουργών Αμυνας των χωρών - μελών της Ενωσης, όπου μίλησε ο Ελληνας υπουργός Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλος,καθώς η Ελλάδα προεδρεύει για το πρώτο εξάμηνο του 1998. Στη ΔΕΕ συμμετέχουν ως τακτικά μέλη όλες οι ευρωπαϊκές χώρες που είναι ταυτόχρονα μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ως συνδεδεμένα μέλη η Ισλανδία, η Νορβηγία και η Τουρκία, ως συνδεδεμένοι εταίροι η Βουλγαρία, η Τσεχία, η Εσθονία, η Ουγγαρία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Πολωνία, η Ρουμανία και η Σλοβακία.

Σύμφωνα με την επίσημη ελληνική άποψη, όπως αυτή διατυπώνεται στη "Λευκή Βίβλο" του ελληνικού υπουργείου Αμυνας: "Η ΔΕΕ ισχυροποιείται και προωθούνται οι διαδικασίες για να γίνει αμυντικός βραχίονας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η Ελλάδα συμμετέχει στις διαδικασίες οικοδόμησης μιας ευρωπαϊκής αμυντικής ταυτότητας στο πλαίσιο της ΔΕΕ και τάσσεται υπέρ της διατήρησης των δεσμών της ΔΕΕ με το ΝΑΤΟ. Υποστηρίζει την εξεύρεση ενός πλαισίου συμφωνίας σχετικά με τις διαδικασίες αλληλοσυμπλήρωσης των δύο οργανισμών στην προοπτική διατήρησης της αυτονομίας και της ικανότητάς τους να λαμβάνουν αποφάσεις και να δρουν ανεξάρτητα, όποτε τούτο είναι αναγκαίο".

Στο πνεύμα αυτό κινήθηκε με την ομιλία του και τις δηλώσεις που έκανε στη συνέχεια ο Α. Τσοχατζόπουλος. "Νομίζω, είπε, ότι ο κόσμος αλλάζει και η Ευρωπαϊκή Ενωση κινείται να διαμορφώσει μια ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας. Το εργαλείο που απαιτείται για να μπορέσει να γίνει πραγματικότητα αυτή η πολιτική είναι η ΔΕΕ. Επομένως, ο ρόλος της ΔΕΕ σήμερα είναι η ανάληψη της ευθύνης για την ευρωπαϊκή ταυτότητα άμυνας και ασφάλειας. Βέβαια, η ΔΕΕ συνεργάζεται με το ΝΑΤΟ, για να μπορέσει να έχει όλες τις δυνατότητες των υποδομών και των μέσων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο δυτικό κόσμο. Συγχρόνως όμως έχουμε περάσει σε αλλαγές σε όλο τον κόσμο. Ο παραδοσιακός Οργανισμός του ΝΑΤΟ από αμυντικός Οργανισμός ενάντια στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, μια που σήμερα δεν υπάρχει αντίπαλος, μετεξελίσσεται σε ένα διεθνή θεσμό συλλογικής ασφάλειας. Στο πλαίσιο αυτών των νέων δεδομένων, η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει την ευθύνη να βρει τη δική της συμμετοχή και το δικό της ρόλο. Και επομένως η ΔΕΕ προσφέρεται εκ των πραγμάτων να αποτελέσει το θεσμό ασφάλειας για τις ευρωπαϊκές χώρες".

Ο λόγος βέβαια γίνεται για τις υπό ίδρυση "Συνδυασμένες Μεικτές Δυνάμεις Επιχειρήσεων" (CJTF), που βασίζονται στην αρχή των διαχωρίσιμων αλλά όχι χωριστών μέσων, όπως προβλέπει η απόφαση της Υπουργικής Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βερολίνο τον Ιούνιο του 1996 για την ανάπτυξη της "ευρωπαϊκής ταυτότητας ασφάλειας και άμυνας εντός της συμμαχίας". Πρόκειται δηλαδή για στρατιωτικά μέσα του ΝΑΤΟ που θα επανδρώνουν τη στρατιωτική δομή της ΔΕΕ. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τις αποφάσεις της Διακυβερνητικής του Αμστερνταμ, η ΔΕΕ κατόπιν βρετανικής επιμονής δεν ενσωματώνεται στην ΕΕ, πράγμα που υποστήριξε η Ελλάδα με άλλες χώρες.