Μόλις μια βδομάδα μετά τη συζήτηση στη Βουλή για την ηθική της πολιτικής, τόσο οι εκπρόσωποι της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ έδωσαν απτά δείγματα του πώς εννοούν την αξιοπιστία, πώς διαφυλάσσουν το επίπεδο της αντιπαράθεσης, πώς - τελικά - υπηρετούν τον τόπο. Τα όσα διαδραματίστηκαν προχτές στο χώρο του Κοινοβουλίου με τις ανταλλαγές φιλοφρονήσεων του τύπου "είσαι κατίνα", "είσαι καραγκιόζης" κλπ. αποτελούν μια ασφαλή εκδήλωση του πραγματικού τους προσώπου. Συνιστούν μια σαφή έκφραση εκείνης της πολιτικής δεοντολογίας που τηρούν οι εκπρόσωποι της φτήνιας. Ταυτόχρονα, παρέχουν ασφαλείς εγγυήσεις για το πώς λειτουργούν τα αντανακλαστικά των τελευταίων, όταν το "απαιτούν" οι πολιτικές εξελίξεις. Εν μέσω πυρετωδών αναλύσεων, που θεωρούν την προσφυγή στις κάλπες ως πιθανό ενδεχόμενο, η ανύψωση των τόνων δεν είναι άγνωστη μέθοδος, για να μην έρθουν τα πραγματικά προβλήματα στο επίκεντρο... Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ επέλεξαν τους χειρότερους εκφραστές της δικομματικής κόντρας, για να υπενθυμίσουν, σε συνθήκες εκλογολογίας, τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του κόσμου του "φωτός" και του κόσμου του "σκότους".
***
Το προχτεσινό φαινόμενο, όμως, είναι μια αφορμή για κάποιες ειδικότερες αναφορές στα όσα διαμείβονται, τελευταία, στο όνομα της ηθικής της πολιτικής. Ανάμεσά τους η συζήτηση περί ηθικής, που υποκρινόΜΜΕνοι κάποιοι επιθυμούν να τη διευθύνουν και να την προσανατολίσουν, έτσι ώστε να εξυπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντά τους. Ως προς το πού στοχεύουν οι συντονιστές της απαξίωσης δεν είναι άσχετο το παρακάτω στοιχείο: πριν λίγες μέρες γιορτάστηκαν (!) οι 2.500 τηλεοπτικές εμφανίσεις του κυρίου, που πρωτοστατούσε προχτές από το βήμα της Βουλής στην παράσταση του διατεταγμένου ευτελισμού. Είναι ενδιαφέρον να τονιστεί και ένα ακόμα στοιχείο που συνδέει αυτή την κοινή πορεία ΜΜΕ και εκφραστών της κυρίαρχης πολιτικής.
Την περασμένη Παρασκευή, διά μέσου των τηλεοπτικών δεκτών οι τηλεθεατές έγιναν κοινωνοί της οργής του υπουργού Υγείας, στα πλαίσια της προσπάθειας του τελευταίου να προασπίσει την τιμή του και την πολιτική του, όπως είπε. Τον άκουσαν, λοιπόν, να λέει, ουσιαστικά, ότι ξέρει ποιοι παίρνουν φακελάκια και πως θα τους πατάξει. Ας αφήσουμε το απαράδεκτο γεγονός ότι το όνειδος που λέγεται φακελάκι όψιμα "ανακαλύπτεται" από την κυβέρνηση, και όχι μόνο αυτό, αλλά μετατρέπεται σε εργαλείο για την ανατροπή του δημόσιου συστήματος υγείας. Πώς, όμως, να εξηγηθεί το γεγονός ότι ο υπουργός, μόνο όταν κάποιοι έβαλαν εναντίον του, "θυμήθηκε" ότι οι "εχθροί" του παίρνουν φακελάκι; Δηλαδή, αν ισχύουν οι ισχυρισμοί του εναντίον τους, τόσον καιρό δεν το ήξερε; Δηλαδή, τόσον καιρό τους κάλυπτε και τώρα, που τον "έθιξαν", ανένηψε; Αυτές οι θαυμάσιες μέθοδοι διαφύλαξης της ηθικής... δεν εντοπίστηκαν από τα ΜΜΕ.
Αλλά και η ίδια η κουβέντα στη Βουλή, όταν δεν ήταν ένα συνονθύλευμα άναρθρων υβριστικών κραυγών, έδωσε υλικό για συμπεράσματα. Είδαμε τον πρόεδρο της ΝΔ να αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν ένας πρωθυπουργός που ζει μαζί με τη σύζυγό του στη χλιδή να κατανοήσει τα προβλήματα της ανεργίας και της φτώχειας, τα προβλήματα των εργαζόμενων... Θα αρκούσε να αντιτάξει κανείς απλώς το "για δες ποιος μιλάει".Ομως το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Γιατί εδώ προκύπτει εμφανώς ότι δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να υποκρίνονται ανοιχτά πάνω σε υπαρκτά ζητήματα, όπως αυτό που προκλήθηκε με την πρωθυπουργική "γκέλα" γύρω από τη δήλωση του "πόθεν έσχες".
***
Πάνω σε αυτό το υπαρκτό θέμα, που τελικά έχει να κάνει με τη σύνδεση μεταξύ λόγων και έργων, που σχετίζεται με το τι έχει μεγαλύτερη αξία, το"είναι" ή το "φαίνεσθαι", έδωσαν εξετάσεις και η ΝΔ και η κυβέρνηση. Η τελευταία δε, διά του εκπροσώπου της υπερασπίστηκε την εξής, ουσιαστικά, άποψη: Η εκτράχυνση της κουβέντας οφείλεται στο θέμα που επιλέχτηκε να συζητηθεί στη Βουλή. Μάλιστα. Δεν είναι, δηλαδή, το ήθος ή η έλλειψή του που καθορίζει το πλαίσιο μιας συζήτησης, αλλά το θέμα που καθορίζει το επίπεδο. Πρωτότυπη αντίληψη για να δικαιολογηθεί η έκπτωση.Για αυτή την έκπτωση είναι υπόλογοι όχι μόνο οι πρωταγωνιστές της, οι φυσικοί αυτουργοί. Συνένοχοί τους είναι όλοι εκείνοι που κάνουν τα αδύναταδυνατά, για να δημιουργήσουν αυταπάτες περί αντιμετώπισης του προβλήματος, εφόσον υπάρχει "καλή θέληση". "Καλή θέληση", η οποία πρέπει να επιδειχτεί από τους υπεύθυνους της έκπτωσης... Ομως, παρά τις προσπάθειες, όλο και περισσότερο γίνεται αντιληπτό ότι η πηγή του πραγματικού προβλήματος δε βρίσκεται παρά στην ανήθικη αντιλαϊκή πολιτική, που μετέρχεται "ηθικούς" ή "ανήθικους" τρόπους για την εφαρμογή της. Οσο για την ανατροπή της είναι και εφικτή και επιβεβλημένη. Οσο για την "καλή θέληση"..., όπως επιβεβαίωσε και η συζήτηση στη Βουλή, έπεται της βασικής προϋπόθεσης. Της αλλαγής του συσχετισμού των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Ως προς το πού στοχεύουν οι συντονιστές της απαξίωσης δεν είναι άσχετο το παρακάτω στοιχείο: πριν λίγες μέρες γιορτάστηκαν (!) οι 2.500 τηλεοπτικές εμφανίσεις του κυρίου που πρωτοστατούσε προχτές από το βήμα της Βουλής στην παράσταση του ευτελισμού
Feeds
ΥΠΟΤΑΓΗ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ στο κοινοτικό "Διευθυντήριο"
