Στο Καστελόριζο το "κλίμα" εκείνες τις μέρες ήταν περίεργο. Οι Τούρκοι έκαναν αεροναυτικές ασκήσεις κοντά στην περιοχή, με αποκορύφωμα την εικονική απόβαση στην περιοχή του Κας, απέναντι από το νησί, στις 23 του μήνα. Πάνω και από την πραγματικότητα, ορισμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης φορτίζουν επικίνδυνα το κλίμα. Δημοσιογράφοι φτάνουν στο νησί και ψάχνουν με τα κιάλια να βρουν οποιοδήποτε πολεμικό καράβι, "δικό μας" ή "δικό τους", προκειμένου να "βγάλουν" την "είδηση". Το σόου είναι έτοιμο να στηθεί. Ολα θυσία στο βωμό της τηλεθέασης, της ακροαματικότητας και της αναγνωσιμότητας.

Μέσα σ' αυτόν τον πανικό οι Καστελοριζιοί, νευριασμένοι αλλά και ήρεμοι. "Προκαλέσατε πανικό", η πρώτη επίθεση. "Πανικοβάλλατε τον κόσμο και τον τουρισμό. Κάνατε μεγαλύτερο κακό, παρά καλό. Πρώτη φορά κάνουν ασκήσεις; Η μήπως δεν κάνουμε εμείς; Ακουγαν οι κάτοικοι αυτά για την άσκηση, πολλοί φοβήθηκαν και έφυγαν για τη Ρόδο και την Αθήνα", η συνέχεια. Ο 70χρονος Λευτέρης Νίκανδρος γελά όταν ακούει ερωτήσεις για προβλήματα και παρενοχλήσεις των ελληνικών καϊκιών από τους "απέναντι". Κλείνει το μάτι: "Μια χαρά είμαστε. Μόνο γυναίκες δεν έχουμε. Κοιτάξτε να στείλετε μερικές". Ο Κώστας Κούλης θα μπορούσε να απογοητεύσει αρκετούς εκπροσώπους του Τύπου, που στην κούρσα για την είδηση δε διστάζουν να πολώσουν το λαό, να παίξουν, ασυνείδητα ίσως, το παιχνίδι ξένων κέντρων που κάθε άλλο παρά ειρηνικές βλέψεις έχουν για την περιοχή. "Καλά περνάμε με τους Τούρκους. Είναι φτηνά τα ψώνια στο Κας. Πού να ψωνίσεις στη Ρόδο και πότε να πας αφού η συγκοινωνία δεν εξυπηρετεί", λέει και θέτει μια σειρά από ουσιαστικά ζητήματα επιβίωσης των κατοίκων. "Το νησί δεν έχει πόρους. Μόνο το ψάρεμα. Αλλά και έτσι δε "βγαίνεις". Δεν υπάρχει χώρος να ψαρέψουμε. Μπλέκονται τα ύδατα των δυο χωρών. Αν πιάσεις 4 κιλά ψάρια είσαι πλούσιος. Ασε τα νοίκια. Οσοι δεν έχουμε δικό μας σπίτι πληρώνουμε 50 χιλιάδες μίσθωμα. Πού να τα βρούμε τα λεφτά;".

Πιο κάτω τα ίδια: "Αν θέλετε να μας βοηθήσετε σταματήστε να φοβίζετε τον κόσμο. Με τους Τούρκους του Κας συνεργαζόμαστε μια χαρά. Ούτε αυτοί θέλουν τον πόλεμο. Μας φέρνουν τουρίστες, τους πηγαίνουμε και εμείς, ψωνίζουμε από εκεί. Εχουμε καλές σχέσεις. Το καταλαβαίνετε;". Ελα ντε...

Στην ίδια κατεύθυνση με τα ερωτήματα των κατοίκων σε ό,τι αφορά τη σκοπιμότητα της κάθε φιέστας και αυτά κάποιων άλλων, επισκεπτών στο νησί. Είκοσι γιατρών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Κρήτης που χωρίς κάμερες και τυμπανοκρουσίες, "υιοθέτησαν" υγειονομικά το νησί και βρίσκονταν εκεί τις ίδιες μέρες με μας εξετάζοντας ιατρικά τους κατοίκους. "Θέλουμε να ξαναρθούμε γρήγορα και να επισκεπτόμαστε συχνά το Καστελόριζο. Αλλά αυτό εξαρτάται από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και από το πότε θα μας ξαναδώσει ελικόπτερο", μας είπε ο αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Δημοσθένης Μπούρας.

Η σειρήνα του ιπτάμενου δελφινιού προειδοποιούσε τους "αθηναίους" για την αναχώρηση. Το νησί ετοιμαζόταν να επανέλθει στους κανονικούς του ρυθμούς. Ποιος ξέρει; Μπορεί λίγο αργότερα τα τουρκικά καϊκια από το Κας να έφερναν πάλι, στους "εχθρούς" τους, τουρίστες. Η απόσταση που τους χωρίζει είναι όλη κι όλη 1 ναυτικό μίλι, ενώ η Ρόδος απέχει 76 μίλια.