Την υπευθυνότητα των μελών του ΣΥΝ εξήραν πολλά στελέχη του κόμματος κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, με πρώτο τον Ν. Κωνσταντόπουλο. Δεν ξέρουμε για τα υπόλοιπα μέλη, αλλά οι σύνεδροι μόνο με υπευθυνότητα δεν αντιμετώπισαν το συνέδριο. Απαντες παρόντες ήταν μόνο στην έναρξη και το κλείσιμο των εργασιών. Τις υπόλοιπες ώρες και μέρες δεν ξέρουμε αν νοερά συμμετείχαν, πάντως σωματικά σίγουρα όχι. Είναι ζήτημα αν στην αίθουσα βρίσκονταν οι μισοί από τους 1.135. Κι από τους μισούς, οι μισοί περιδιάβαιναν τους διαδρόμους...

***

... Τους διαδρόμους που αν οι τοίχοι τους είχαν αυτιά θα άκουγαν πολλά και ενδιαφέροντα, κυρίως μετά το χαιρετισμό του Κ. Σκανδαλίδη. Φωτιές άναψε στα πηγαδάκια των διαδρόμων με εκείνο το «αν μας ανοίξετε τις πόρτες, εμείς θα τις διαβούμε». Και έμοιαζαν όλοι σαν να έψαχναν τις πόρτες για να βεβαιωθούν ότι δεν είναι κλειστές.

***

Τέσσερις μέρες μάταια θα περίμενε κανείς να ακούσει κάτι, οτιδήποτε, για τα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν την Ελλάδα και το λαό της. Καμία αγωνία, κανένας προβληματισμός. Αυτό θα πει «Αριστερά και της προόδου και της ανανέωσης».

***

Το Μάρτη του 1999 στην ίδια αίθουσα είχε πραγματοποιηθεί το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, φέτος έγινε εκεί το συνέδριο του ΣΥΝ, διόλου απίθανο - αν τελικά «ανοίξουν οι πόρτες» - να δούμε και κανά συνέδριο της «κεντροαριστεράς» στον ίδιο χώρο.

***

Απορία: Πώς γίνεται ένα κείμενο θέσεων που εξυμνεί τον «εκσυγχρονισμό» σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής, να υπερψηφίζεται από τους «αριστερούς» και να καταψηφίζεται από τους «εκσυγχρονιστές»; Και ταυτόχρονα ένα άλλο παρόμοιο κείμενο (κλείσιμο Ν. Κωνσταντόπουλου) να καταχειροκροτείται από όλους; Μεγάλο μπέρδεμα, ασυγχώρητη σύγχυση για ένα κόμμα που τρέφει «κυβερνητικές φιλοδοξίες».

***

Σε ένα σημείο πάντως συμφωνούν όλοι εκεί στο Συνασπισμό και μάλιστα με αξιοθαύμαστη σύμπνοια και ομοφωνία: Στο πώς βλέπουν το ΚΚΕ. Οι ίδιοι χαρακτηρισμοί, τα ίδια «επιχειρήματα», σαν να ακούς κασέτα. Παρεμπιπτόντως το ΚΚΕ είχε την τιμητική του στο συνέδριο, δεν πρέπει να υπήρξε σύνεδρος που να μην ανέφερε έστω και μία φορά στη διάρκεια του τετραημέρου το όνομά του, όχι βέβαια για να του πλέξει το εγκώμιο. Βλέπετε, ο βήχας και τα... απωθημένα δεν κρύβονται.

***

Για πρώτη φορά το καταστατικό του ΣΥΝ προβλέπει ποινή διαγραφής, μεταξύ άλλων και για την περίπτωση ενεργοποίησης μέλους υπέρ άλλου κόμματος (δε διευκρινίστηκε αν στα «άλλα κόμματα» εντάσσεται και το ΠΑΣΟΚ). Για την ποινή αυτή καθεαυτή εμείς να πούμε μόνο ότι μέχρι το συνέδριο η ηγεσία του ΣΥΝ τη θεωρούσε στοιχείο αναχρονισμού, που δε συμβάδιζε με τα περί «ανανέωσης» και «προόδου». Απλώς το καταθέτουμε.