Οταν ταυτίζουμε την κομμουνιστική ιδεολογία με το ναζισμό, δεν προσβάλλουμε μόνο τους κομμουνιστές. Προσβάλλουμε γενιές και γενιές αγωνιστών για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, προσβάλλουμε τους αγώνες για το 8ωρο, προσβάλλουμε όλους τους ανθρώπους απανταχού της Γης, που έδωσαν το αίμα τους για ισονομία και ισοπολιτεία. Προσβάλλουμε την αντίσταση κατά του φασισμού στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Εθνική Αντίσταση, τους αγώνες κατά της χούντας, στη χώρα μας. Προσβάλλουμε όλους τους Ελληνες που βρέθηκαν δίπλα στο ΚΚΕ στους αγώνες. Προσβάλλουμε, όμως, ακόμη και αυτούς που στην Ελλάδα, μα και παντού, βρέθηκαν απέναντι στο ΚΚΕ και την κομμουνιστική ιδεολογία.

Ολους αυτούς που διαφώνησαν με τις ιδέες του κομμουνισμού και του ΚΚΕ, όμως τις σεβάστηκαν και τις σέβονται. Είμαστε απέναντι στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, καταδικάζουμε τις ακρότητες και τα εγκλήματα, απ' όπου και αν προέρχονται, σε όποια εποχή και αν γίνονται, όμως ο δρόμος προς ένα καλύτερο μέλλον δεν ανοίγει, καταδικάζοντας αφοριστικά ένα κομμάτι από το παρελθόν.

Ο δρόμος προς ένα καλύτερο αύριο δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Απαιτεί σεβασμό στην ιστορική μνήμη, απαιτεί πολίτες με συνείδηση, διάθεση για αγώνες και προσφορά, απαιτεί διάθεση για συνεργασία και σεβασμό στη διαφορετικότητα.

Σε μία εποχή όπου αναζητούμε ξανά μία πολιτική με κέντρο τον άνθρωπο. Σε μία εποχή όπου υποτίθεται έχουν πέσει τα τείχη... Σε μία εποχή όπου τα πάντα είναι ρόδινα... Η δύναμη βρίσκεται και πάλι στα χέρια των λαών. Η δύναμη και η αντίσταση απέναντι στη φρίκη του πολέμου. Η δύναμη και η αντίσταση απέναντι σε μία παγκοσμιοποίηση, που δεν ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο, για τις πανανθρώπινες αξίες, παρά μόνο για τα νούμερα, τις αγορές και τα κέρδη.