Το χειρότερο είναι ότι το «αύριο» των μικρονοικοκυραίων της υπαίθρου διαγράφεται πιο οδυνηρό από το «σήμερα», καθώς με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ από τη νέα χρονιά και σε συνδυασμό με τις νέες επιταγές του ΠΟΕ, τα αντιαγροτικά μέτρα θα γίνουν ακόμα πιο πολλά και πιο σκληρά και θα ενταθεί ο ρυθμός του ξεκληρίσματος.

Η προδιαγεγραμμένη «μοίρα» της μικρομεσαίας αγροτιάς δε θα αλλάξει, αν δεν ανατραπεί η αντιαγροτική πολιτική και δεν αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, που θα εφαρμόσει μιαν άλλη πολιτική υπέρ των συμφερόντων των φτωχών αγροτών και, γενικότερα, προς όφελος του λαού. Για να γίνει, όμως, αυτό, απαιτούνται νέοι, πιο μαζικοί και δυναμικοί αγροτικοί αγώνες, με σωστό διεκδικητικό περιεχόμενο και σαφή πολιτική προοπτική και σε συμπαράταξη με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Ιδού, λοιπόν, «πεδίον δόξης λαμπρόν», για τους ξωμάχους...