ΜΠΑΚΟΥ.--

Σε σύγκρουση οδεύει η πολιτική κατάσταση στο Αζερμπαϊτζάν μετά τις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής, στις οποίες το κόμμα Yeni Azerbeijan (Νέο Αζερμπαϊζάν) του προέδρου Ιλχαμ Αλίεφ υποστήριζε χτες ότι κέρδισε τις 63 από τις συνολικά 125 έδρες στο Κοινοβούλιο, με τη «φιλοδυτική] αντιπολίτευση, το συνασπισμό Azadlyq (Ελευθερία) να διατείνεται ότι σημειώθηκε μαζική νοθεία και να αξιώνει επανάληψη της ψηφοφορίας έως και στο 80% των εκλογικών κέντρων. Η αντιπολίτευση αναφέρει ότι θα διοργανώσει λαϊκές κινητοποιήσεις για να ακυρώσει το εκλογικό αποτέλεσμα. Ο πρόεδρος Αλίεφ έκανε επανειλημμένες δηλώσεις περί της ανάγκης οι εκλογές να είναι «αδιάβλητες» προεκλογικά, όμως οι Δυτικοί παρατηρητές της Οργάνωσης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) υποστήριξαν ότι η διαδικασία είναι διαβλητή, αφού η ψηφοφορία έγινε υπό καθεστώς εκφοβισμών, συλλήψεων, διώξεων και φημών περί «πραξικοπήματος» (που υποτίθεται ότι διοργάνωναν κυβερνητικοί υπουργοί σε συνεργασία με ηγετικά στελέχη της αντιπολίτευσης, που καθαιρέθηκαν και κρατούνται) που η αντιπολίτευση υποστήριξε πως ήταν «στημένες». Ο Γκαϊντάρ Αλίεφ κατηγορούσε συχνά αντιπάλους του για απόπειρες ανατροπής του. Στον καταγγελτικό λόγο των στελεχών της αντιπολίτευσης προστίθενται αναφορές για έτοιμες, γεμάτες κάλπες, επηρεασμό και εξαγορές ψήφων και εκδίωξη παρατηρητών από «μπράβους» της κυβέρνησης.

Ο Αλίεφ μοιάζει αποφασισμένος να καταστείλει κάθε απόπειρα της αντιπολίτευσης, η οποία εμπνεόμενη από τα «υποδείγματα» των λεγόμενων επαναστάσεων της Γεωργίας και της Ουκρανίας, και υιοθετώντας το πορτοκαλί χρώμα της τελευταίας, επιχειρεί να καταλάβει την εξουσία με - ηθική, πολιτική οικονομική και οικονομική, μέσω των συνηθισμένων υπόγειων καναλιών - στήριξη της Δύσης και, ειδικά, της Ευρώπης. Ωστόσο οι ΗΠΑ και η ΕΕ θέλουν πάνω απ' όλα τη διατήρηση του ελέγχου των πετρελαιαγωγών, των κοιτασμάτων μαύρου χρυσού, αλλά και των στρατιωτικών βάσεων στο σχετικά μικρό (8 εκατ. κάτοικοι) αλλά εξαιρετικής γεωπολιτικής σημασίας Αζερμπαϊτζάν.

Η ρητορική του Αλίεφ περί πάταξης της διαφθοράς - μεγάλο μέρος των πετροδολαρίων της χώρας έχουν καταλήξει σε ξένες τράπεζες, καταναλωτικά είδη, πολυτελή αυτοκίνητα και πάει λέγοντας -, ευρύτερης κατανομής του πλούτου (επίσημα, το 40% του πληθυσμού ζει στη φτώχεια) και ένταξης της χώρας στις ευρωατλαντικές δομές, αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τις πιέσεις που δέχεται από Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες. Το μπλοκ της «Ελευθερίας» δεν έχει πολιτικούς «αστέρες» διαμετρήματος ανάλογου των Ουκρανών Γιουσένκο/Τιμοσένκο ή του Γεωργιανού Σαακασβίλι. Ο Αλί Κερεμλί και οι σύμμαχοί του δεν έχουν τόσο μεγάλη απήχηση όσο ισχυρίζονται, ούτε μοιάζουν να μπορούν - με δεδομένη τη βίαιη καταστολή που ο Αλίεφ έχει προαναγγείλει - να επιχειρήσουν ανατροπή.