Το σχέδιο νόμου που βρίσκεται έτοιμο στα συρτάρια του υπουργείου Γεωργίας:

- νομιμοποιεί καταπατήσεις που έχουν γίνει διαχρονικά στα δάση και στις δασικές εκτάσεις

- δίνει τίτλους κυριότητας σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δεν είχαν κυριότητα

- αλλάζει τη διαδικασία των πράξεων χαρακτηρισμού προς το χειρότερο

- τροποποιεί το Ν. 1734 για τα βοσκοτόπια με φραστικές αλλαγές σε εκείνα τα άρθρα που το 1987 είχαν κριθεί αντισυνταγματικά

- αν και δημιουργεί αυτόνομο ταμείο δασών, που ήταν παλιό αίτημα των δασικών συνδικαλιστικών οργανώσεων, με τη χρηματοδότηση που προβλέπει δεν εξασφαλίζει τους αναγκαίους πόρους για τη διαχείριση και προστασία των δασών.

Με άλλα λόγια, το αξίωμα «άπαξ δάσος, πάντα δάσος» πάει περίπατο προς δόξαν των καταπατητών, κύρια του μεγάλου κεφαλαίου, που περιμένει πώς και πώς να δείξει και νόμιμα την περιβαλλοντική ευαισθησία του...