Ξεκινώντας από την άποψη ότι ο τοξικομανής δε γεννιέται αλλά γίνεται, η ψυχολόγος και επίτιμη πρόεδρος του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Μαρία Χουρδάκη, μέσα από το βιβλίο της«Ναρκωτικά: Πρωτογενής τομέας, ενιαίο σύστημα πρόληψης ναρκωτικών» προσδιορίζει το στόχο της πρόληψης. Τη διαμόρφωση θετικής, υπεύθυνης, συγκροτημένης προσωπικότητας του νέου ανθρώπου, ώστε ο ίδιος να είναι σε θέση να αρνηθεί το δρόμο των ναρκωτικών. Ιδιαίτερα μάλιστα σήμερα, που η εποχή μας δε χαρακτηρίζεται από τα ιδανικά της ανθρωποκεντρικής φιλοσοφίας, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για την πρόληψη των ναρκωτικών. Και αυτό είναι υπόθεση του κοινωνικού περιβάλλοντος, δηλαδή της οικογένειας και του σχολείου.

Η στροφή προς την οικογένεια, επισήμανε χτες η συγγραφέας, παρουσιάζοντας τη Γ΄ έκδοση του βιβλίου της, υποστηρίζεται τα τελευταία χρόνια και από την άποψη της επιστήμης της Ψυχολογίας ότι η ψυχική υγεία του ατόμου, η προσωπικότητά του, οργανώνονται, στα βασικά τους στοιχεία, στα πρώτα χρόνια της ζωής. Ετσι οι γονείς γίνονται αναντικατάστατοι παιδαγωγοί, απροετοίμαστοι όμως για τη διαπαιδαγώγηση ενός νέου ανθρώπου, γεγονός που πιστοποιούν τα πολλαπλασιαζόμενα προβλήματα των παιδιών, των εφήβων, η παραβατικότητα, η βία, οι βιαιοπραγίες, τα διαζύγια. Το σχολείο από την πλευρά του, επισήμανε η Μαρία Χουρδάκη, ως σοβαρός επίσης φορέας αγωγής, καλείται να προσδιορίσει το ρόλο του σε ό,τι αφορά στην πρόληψη των ναρκωτικών. Την υπόθεση αυτή όμως δεν την υπηρετεί το εκπαιδευτικό σύστημα και περιορίζει το ρόλο του στην παροχή γνώσεων, στη βαθμομανία, χωρίς να προωθεί το θέμα της ψυχικής υγείας και της υπεύθυνης προσωπικότητας του μαθητή.

Η πρόληψη - αναφέρεται στον πρόλογο - είναι πολύ εκτεταμένη έννοια και στοιχείο της νεοουμανιστικής στάσης στην εποχή της «παγκοσμιοποίησης», που φέρνει στην επιφάνεια τις παγκόσμιες διαστάσεις φυσικών και κοινωνικών φαινομένων.

Στην παρουσίαση του βιβλίου επισημάνθηκε ότι η πρόληψη χρειάζεται πολύ περισσότερα χρήματα από όσα διατίθενται για την καταστολή και θεραπεία και πως πρέπει να ενεργοποιηθούν το υπουργείο Παιδείας αλλά και το υπουργείο Εσωτερικών με την ενίσχυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την ενημέρωση των δημοτών πάνω στο θέμα αυτό και τη δημιουργία σχολών Γονέων. Σχολές αυτού του είδους, με πρωτοβουλία της συγγραφέως, έχουν από το 1962 δημιουργηθεί και έχουν θεαματικά αποτελέσματα.