ΠΟΛΛΟΙ (και από το κυβερνητικό στρατόπεδο), όπως ακούμε και διαβάζουμε, γκρινιάζουν για την ατιμωρησία του «εγκλήματος», που, όπως λένε, διαπράχθηκε στο Χρηματιστήριο την περίοδο 1999 - 2001. Πώς γίνεται, όμως, να μιλούν για το έγκλημα που «διαπράχθηκε» και να μη βλέπουν το έγκλημα που ...διαπράττεται;

Εξ όσων γνωρίζουμε, τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων συνεχίζουν να «τζογάρονται» στη Σοφοκλέους. Πρόκειται για χρήματα που πληρώνουν οι ασφαλισμένοι, για όποιον δεν το ξέρει...

Εδώ πώς γίνεται να μη διαπιστώνεται η ίδια ευαισθησία για τον εργαζόμενο και τον συνταξιούχο, που ρισκάρονται τα χρήματα της σύνταξής του, χωρίς να τον έχει ρωτήσει κανείς;

Αρα λοιπόν, μάλλον πρέπει να είμαστε πολύ δύσπιστοι απέναντι στις μεγαλοστομίες των διαφόρων ...«τιμίων», που ξαφνικά μας προέκυψαν και στο χώρο της πολιτικής και στο χώρο της δημοσιογραφίας.

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ πρέπει να είναι τα πράγματα, όπως τα λέει ο Γιώργος Σουφλιάς. Μίλησε για «χρυσή εποχή» στα δημόσια έργα, αρκεί να έχουν «όρεξη για δουλιά οι εταιρίες». Δεν ξέρουμε, αν έχουν όρεξη για δουλιά, πάντως για κέρδη και υπερκέρδη έχουν. Γι' αυτό, ας μην έχει την παραμικρή αμφιβολία...

Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι κατασκευαστικές εταιρίες δεν πρέπει να έχουν το παραμικρό παράπονο. Από τη «χρυσή εποχή» του ΠΑΣΟΚ στη «χρυσή εποχή» της Νέας Δημοκρατίας μεταφέρονται. Αντε, να αλλάξει λίγο το ...μοίρασμα της πίτας.

Αυτά, την ώρα που οι εργαζόμενοι, και στο συγκεκριμένο κλάδο, αλλά και γενικότερα, περνάνε από μια εποχή λιτότητας σε μια άλλη. Οπως βλέπετε, αλλαγές γίνονται. Απλά, δε γίνονται για όλους...

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ έχει παράπονο κανείς (από τις ΑΕ και τους «κατέχοντες» εννοούμε), ο Γιώργος Αλογοσκούφης ξεκίνησε από χτες να εξαγγέλλει μειώσεις φορολογικών συντελεστών για τις εταιρίες.

Φυσικά, αδιαπραγμάτευτο είναι για το υπουργείο Οικονομίας και το θέμα των δημοσίων εσόδων, που πρέπει να αυξηθούν. Μαντέψτε από πού θα τα εξοικονομήσουν.