Σάββατο 22 Απρίλη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Λαϊκή υπόθεση η Παιδεία

Πολύς λόγος γίνεται για τα «πρόσωπα» της νέας κυβέρνησης και ιδιαίτερα για το νέο υπουργό Παιδείας. Η συζήτηση προσανατολίζεται στο «αν θα συνεχίσει τη μεταρρύθμιση» ή «θα ακολουθηθεί άλλη εκπαιδευτική πολιτική». Λες και τα πρόσωπα είναι που κάνουν τη διαφορά στην πολιτική ή λες και η αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που ήδη έχει δείξει τα καταστροφικά της αποτελέσματα, ήταν μια προσωπική έμπνευση του προηγούμενου υπουργού. Οι επιταγές και για την Παιδεία, της ΕΕ και του κεφαλαίου στη χώρα μας, είναι που υπαγόρευσαν το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα με τους νόμους 2525/97 και 2640/98 και δεν έχουν μεταβληθεί ούτε στο ελάχιστο, κι όπως φαίνεται καθαρά, ούτε ο νέος υπουργός σκέφτεται να τους αγγίξει.

Ηίδια η αλλαγή του υπουργού Παιδείας και στη συνέχεια οι διάφορες μεθοδεύσεις και ελιγμοί όπως η πιλοτική για φέτος εφαρμογή του τεστ δεξιοτήτων ή η αλλαγή της εξεταστέας ύλης, δε θίγουν τον αντιδραστικό, αντιλαϊκό χαρακτήρα της μεταρρύθμισης. Βεβαίως ούτε αυτές θα υπήρχαν αν δεν αναπτυσσόταν το μεγαλειώδες μαθητικό κίνημα, που με τον αγώνα του εδώ και δυο χρόνια ανέδειξε το αντιεκπαιδευτικό έκτρωμα στο σύνολό του και ευαισθητοποίησε τον ελληνικό λαό.

Ηστροφή της εκπαίδευσης προς την κατάρτιση, ο στόχος να παίρνουν το απολυτήριο του Λυκείου όλο και λιγότεροι μαθητές, οι πανελλαδικές εξετάσεις σφαγής από τη Β΄ Λυκείου, η απαράδεκτη κατάσταση των ΤΕΕ όπου ουσιαστικά δε γίνεται καν μάθημα, είναι στοιχεία που κάνουν επιτακτική την ανάγκη συνέχισης των αγώνων στο μέτωπο της Παιδείας. Επιπλέον, οι «ασκοί του Αιόλου» που άνοιξαν για μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς, απελευθέρωσαν κι ανέμους που θα σαρώσουν το επόμενο διάστημα και τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.

Το σαθρό οικοδόμημα των ΤΕΙ που αποκαλύφθηκε το προηγούμενο διάστημα σ' όλο του το μεγαλείο και προκάλεσε προεκλογικό πονοκέφαλο στο υπουργείο Παιδείας, μπαλώθηκε πρόχειρα με μια τροπολογία που δε δίνει λύση και το πρόβλημα σύντομα θα ξαναβγεί στην επιφάνεια. Παράλληλα, τα δείγματα που υπάρχουν για τις μελλοντικές εξελίξεις στα ΑΕΙ (όπως το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά, οι αποφάσεις της Συνόδου των υπουργών Παιδείας της ΕΕ στην Μπολόνια) φανερώνουν «κακές διαθέσεις»... Η υποβάθμιση των προπτυχιακών σπουδών και η μεταφορά των ουσιαστικών γνώσεων στα μεταπτυχιακά για λίγους, η ένταση των ταξικών φραγμών, οι πολλοί κύκλοι σπουδών, ο κατακερματισμός της γνώσης, η αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα, η εμπορευματοποίηση κι η γενικευμένη είσοδος των επιχειρήσεων στα πανεπιστήμια, σκιαγραφούν το πνεύμα των εξελίξεων στη λεγόμενη τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Στόχος των αντιδραστικών αλλαγών που θα βαθαίνουν συνεχώς από δω και πέρα, είναι η δημιουργία φθηνού κι ευέλικτου εργατικού δυναμικού, μισοκαταρτισμένου, άμεσα εξαρτημένου και εύκολα χειραγωγήσιμου από τις επιχειρήσεις. Σήμερα ακόμα περισσότερο από πριν, θα επιδιωχτεί, αξιοποιώντας και τη δήθεν λαϊκή εξουσιοδότηση του εκλογικού αποτελέσματος, να προχωρήσουν πιο έντεχνα και σταδιακά αυτοί οι στόχοι. Ακριβώς γι' αυτό χρειάζεται πιο συντονισμένα αλλά και πιο πολιτικοποιημένα οι μαθητές, οι γονείς τους, οι εκπαιδευτικοί, φοιτητές και σπουδαστές, να συντονίσουν τον αγώνα τους και ν' αναδείξουν ότι η Παιδεία είναι υπόθεση όλου του λαού. Και ότι για να υπάρξουν ριζικές αλλαγές σ' αυτήν, χρειάζονται ριζικές αλλαγές στην κοινωνία, σε πορεία ρήξης με τα μονοπώλια και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ