Στην προεκλογική περίοδο, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, για να στηρίξει τις υποσχέσεις που έδωσε στους εργαζόμενους, είπε ότι οι παροχές θα χρηματοδοτηθούν από τα πλεονάσματα του προϋπολογισμού. Ηταν ένα από τα πολλά ψέματα που χρησιμοποίησε η κυβερνητική προπαγάνδα για να εγκλωβίσει ψηφοφόρους από τα λαϊκά στρώματα με την προοπτική βελτίωσης της θέσης τους.

Το ψέμα στη συγκεκριμένη περίπτωση βρίσκεται στο ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο απαγορεύει τη χρησιμοποίηση των όποιων πλεονασμάτων είτε για μισθολογικές αυξήσεις, είτε για άσκηση κοινωνικής πολιτικής γενικότερα.

Η πρώτη απόφαση περιλαμβάνεται στο Σύμφωνο Σταθερότητας της Οικονομίας, το οποίο ενσωματώθηκε στη Συνθήκη του Αμστερνταμ και όπου υπογραμμίζεται ότι όλα τα κράτη - μέλη οφείλουν να διαθέτουν κάθε επιπλέον πόρο για την κάλυψη του δημόσιου χρέους.

Την 1η Μάη 1998 οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης ανέλαβαν να ξεκαθαρίσουν περισσότερο τα πράγματα. Στην απόφασή τους τονίζουν: «Οσο μεγαλύτερος είναι ο λόγος του δημόσιου χρέους κάθε συμμετέχοντος κράτους - μέλους προς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της, τόσο εντονότερες προσπάθειες οφείλει να καταβάλει για να τον μειώσει σύντομα». Και πιο κάτω για να διαλυθούν οι όποιες αμφιβολίες, η απόφαση λέει: «Οι στρατηγικές διαχείρισης του χρέους θα πρέπει να μειώσουν την ευαισθησία των προϋπολογισμών».

Ενώ λοιπόν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση γνώριζαν τα παραπάνω (αφού και οι ίδιοι τα υπέγραψαν) δε δίστασαν να πουν ψέματα, πώς θα χρησιμοποιήσουν δήθεν τα πλεονάσματα για να βελτιώσουν την κατάσταση των εργαζομένων.

Ομως, λίγες μέρες μετά τις εκλογές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την έκθεσή της για την πορεία της ελληνικής οικονομίας επανέρχεται στο θέμα. Στο κεφάλαιο με τις «συστάσεις» στην ελληνική κυβέρνηση η Επιτροπή επισημαίνει ότι «αν τα κρατικά έσοδα αυξηθούν, τότε θα πρέπει να μειωθεί ακόμα περισσότερο το δημοσιονομικό έλλειμμα, ούτως ώστε να μην υπάρξουν στο μέλλον κίνδυνοι πληθωριστικών πιέσεων». Ενώ αμέσως μετά συστήνει: «Να μειωθούν ακόμα περισσότερο οι κρατικές δαπάνες».

Είναι λοιπόν φανερό ότι για την Ευρωπαϊκή Ενωση κάθε επιπλέον δραχμή, κάθε επιπλέον ΕΥΡΩ θα διατίθεται αποκλειστικά και υποχρεωτικά για την κάλυψη του χρέους. Για την ΕΕ και ειδικότερα για τα κράτη - μέλη της «ζώνης του ΕΥΡΩ» η άσκηση κοινωνικής πολιτικής δεν είναι απλώς ανεπιθύμητη, είναι απαγορευμένη.

Και βέβαια σ' αυτήν την πολιτική υπάρχει φαρδιά - πλατιά η υπογραφή του κ. Σημίτη, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.