Για τη «σταθερότητα» που φέρνει στους λαούς της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της ευρύτερης περιοχής η νέα τάξη του ιμπεριαλισμού, αλλά και τις ...προοπτικές για την παγκόσμια ειρήνη που ανοίγει ο ανταγωνισμός μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Ευρώπης και των ΗΠΑ, καθώς και για το ρόλο της Ελλάδας σε αυτά τα πλαίσια, μίλησε χτες, στη διάρκεια του συνεδρίου του περιοδικού ECONOMIST που πραγματοποιείται στην Αθήνα, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλος.

Παρόλο που έκανε αρχικά λόγο για «ευμετάβλητη γεωπολιτική σταθερότητα» και για το ενδεχόμενο «ανά πάσα στιγμή απρόβλεπτης εξέλιξης», προέβη στην πρόβλεψη ότι με την είσοδο του νέου αιώνα «μπήκαμε σε μια περίοδο αυξημένης σταθερότητας». Ωστόσο, η «σταθερότητα» στην περιοχή, που προέρχεται με το κλείσιμο των κλασικών μετώπων αντιπαράθεσης, μπαίνει ως προϋπόθεση για να παίξει η Ευρωπαϊκή Ενωση το δικό της ιμπεριαλιστικό ρόλο. Ως νέο πεδίο ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τον 21ο αιώνα, ορίζονται οι ενεργειακές πηγές της Κασπίας, ο Καύκασος και ευρύτερα η Ασία. Μάλιστα, γίνεται επανέκδοση της θεωρίας του Χίτλερ για την ανάγκη η Ευρώπη - αντί της Γερμανίας τότε - να κινηθεί προς την Ασία.

Η σταθερότητα και η ειρήνη στην περιοχή, είπε ο Α. Τσοχατζόπουλος, θα εξαρτηθεί από την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης να ασκήσει την επιρροή της. Το κρίσιμο θέμα, σημείωσε, είναι να προχωρήσει η «Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας, Σταθερότητας, Αμυνας και Συνεργασίας».

Στο σημείο αυτό, προσδιόρισε χρονικό ορίζοντα για να αναπτυχθεί αυτή η πολιτική 20-25 χρόνων, ενώ βραχυπρόθεσμα, για το μεταξύ διάστημα, συμφωνώντας με τον πρώην Γερμανό καγκελάριο Χ. Σμιτ που μίλησε προχτές το βράδυ, δεν απέκλεισε να υπάρξουν διαδικασίες αποσταθεροποίησης. Πρόβλεψε, δε, ότι «τα επόμενα χρόνια θα ολοκληρωθούν οι ανταγωνισμοί και οι προσπάθειες ξεπεράσματος των τοπικών προβλημάτων, αυτών των περιφερειακών ανταγωνισμών και συγκρούσεων που υπάρχουν στην περιοχή μας, σε όλη τη μεγάλη γεωπολιτική περιφέρεια».

Μέσα σε αυτά τα επόμενα 20-25 χρόνια, είπε, η Ευρωπαϊκή Ενωση θα πρέπει να αποφασίσει με ποιον θα συμβαδίσει σε μια πορεία προς τα ενεργειακά κέντρα της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας, να προσδιορίσει, δηλαδή, σε μια νέα βάση τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ και με τη Ρωσία. Και έθεσε το ερώτημα «εάν τα συμφέροντα της Ευρώπης και των ΗΠΑ θα συνεχίσουν να κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση».

Για να προσθέσει: «Η πρόκληση, πάνω στην οποία θα κριθούν, θα είναι οι σχέσεις με τη Ρωσία. Οι σχέσεις με τη Ρωσία αποκτούν και πάλι έναν τεράστιο καθοριστικό ρόλο, όσον αφορά την παγκόσμια ασφάλεια, ειρήνη και σταθερότητα για την Ευρωασία πλέον.Η Ευρώπη πρέπει να κινηθεί στην Ασία. Αυτή είναι η σταθερή στρατηγική της εξέλιξης και της πορείας μας. Το ερώτημα είναι, σε αυτή την Ευρωασιατική σταθεροποιητική παρέμβαση και λειτουργία της Ευρώπης, εάν τα συμφέροντα της Ευρώπης θα συνυπάρξουν με τα συμφέροντα των ΗΠΑ». Αυτό, σημείωσε, θα κρίνει την επιτυχία μιας τέτοιας προοπτικής, στην οποία πρέπει «να ενταχθούμε και να την αξιοποιήσουμε το καλύτερο δυνατόν ο καθένας για τη χώρα του».

Οσον αφορά το ΝΑΤΟ, ο Α. Τσοχατζόπουλος προσδιορίζει το ρόλο του εκεί που δε διαφαίνεται ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, δηλαδή ως δύναμη παγκόσμιας καταστολής, με πρόσχημα την αντιμετώπιση των «νέων κινδύνων». Τέτοιοι, όπως είπε, είναι οι εθνικιστικές, τοπικές, περιφερειακές κρίσεις, η παράνομη λαθρομετανάστευση, τα όπλα μαζικής καταστροφής κλπ. «Απέναντι σε αυτούς τους νέους κινδύνους, ανέφερε, έχουμε μια καινούρια εξέλιξη, όπου οι Ευρωατλαντικές χώρες, οι Ευρωατλαντικές δυνάμεις, συμφωνούν στην ανάδειξη του ΝΑΤΟ πλέον, σε αυτή τη νέα μορφή συλλογικού θεσμού ασφάλειας». Σε αυτό το πλαίσιο, τοποθετεί και την ανάδειξη της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ταυτότητας Αμυνας και Ασφάλειας.

Η Ελλάδα συμμετέχει μετά χαράς...

Αναφερόμενος ο Α. Τσοχατζόπουλος στο ρόλο της Ελλάδας σε αυτό το νέο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, ήταν πραγματικά αποκαλυπτικός. Ουσιαστικά, παραδέχτηκε ότι η αναπροσαρμογή των Ενόπλων Δυνάμεων και οι νέοι εξοπλισμοί εντάσσονται στο νέο ρόλο του ΝΑΤΟ και στην ευρωπαϊκή συμβολή σε αυτόν.

«Η Ελλάδα, είπε, έχοντας την υποχρέωση, όλα αυτά τα χρόνια, να έχει υψηλό κόστος ασφάλειας και άμυνας, εύκολα έχει προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας. Επομένως, εμείς, με μεγάλη χαρά, δεχόμαστε τους όρους σύγκλισης και τα κριτήρια σύγκλισης για το επίπεδο της ασφάλειας και άμυνας, που πρόσφατα οι υπουργοί Αμυνας και Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης συζήτησαν, να αποτελέσουν τη βάση, πάνω στην οποία θα συγκροτηθεί πλέον ο Ευρωπαϊκός Στρατός, που θα εγγυηθεί την ικανότητα άμυνας και ασφάλειας της Ευρώπης».