Σα να βλέπεις διαφημιστικά από σούπερ μάρκετ που κονταροχτυπιούνται για το ποιο έχει τη φτηνότερη τιμή στο σφουγγαράκι για το πλύσιμο των πιάτων, κρύβοντας τις απλησίαστες τιμές τους στα είδη βασικής διατροφής.

Περίσσεψε και χτες η πρωτοσέλιδη προσφορά, κύρια για προσλήψεις στο Δημόσιο. Παλιά σχολή. Την εφάρμοσαν επί ΠΑΣΟΚ, τη συνεχίζουν και σήμερα. Τι κι αν την ίδια ώρα 230.000 άνθρωποι που νόμιζαν πως έπιασαν δουλιά στο Δημόσιο ψάχνουν να βρουν σήμερα τι θα κάνουν μετά τις 30 Ιούνη που αναγκαστικά λήγει η πλειοψηφία των συμβάσεων μερικής απασχόλησης. Εκλογές έρχονται και ο άνεργος παραμένει ο καλύτερος πελάτης.

Κάπως έτσι, τα ήδη 13 εκατομμύρια των ανέργων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τα 100 εκατομμύρια των νέων μελών της ΕΕ, που έχασαν αυγά και πασχάλια με την επικράτηση της αντεπανάστασης, μπορούν -ισχυρίζονται ορισμένοι- να ψηφίσουν δημοκρατικά για την πολιτική της ΕΕ. Το γεγονός πως η πολιτική αυτή καθορίζεται από 45 πολυεθνικές και υλοποιείται από μια διορισμένη Επιτροπή με ...μαϊντανό δημοκρατίας, ένα Ευρωκοινοβούλιο που μόνο συμβουλευτικά λέει γνώμη, είναι ψιλά γράμματα για όσους ετοιμάζουν ήδη βαλίτσες για το Στρασβούργο.

Ακολούθα το χρήμα για να βρεις τις σχέσεις, επιμένουν άλλοι. Και ο πρέσβης των ΗΠΑ στη χώρα μας, υπενθυμίζει αυτό για το οποίο στον ΣΥΝ σφυρίζουν κλέφτικα. Για το ανέκδοτο περί «Ευρώπης - αντίπαλο δέος στην παντοκρατορία των ΗΠΑ».

Ποιος θυμάται, άραγε, ότι αυτή η Ευρώπη είναι που πριν ακόμα κι από την 11η του Σεπτέμβρη του 2001 πήρε μέτρα «ενάντια στην τρομοκρατία»; Συνθήκη του Τάμπερε για όσους επιμένουν να έχουν επιλεκτική μνήμη.