Γρηγοριάδης Κώστας

Δε φτάνει, δηλαδή, που γίνεται η ηλεκτρονική παρακολούθηση μέρος της καθημερινής μας ζωής, κουρελιάζοντας κάθε έννοια ατομικών και συλλογικών δημοκρατικών δικαιωμάτων, αλλά θα ζούμε συνεχώς και με την απειλή του «μπουζουριάσματος» από την «αντιτρομοκρατική», όπως και με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

Στη διάρκεια της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου, ο Γ. Παπανδρέου απέφευγε, συστηματικά, να προσδιορίσει τη φυσιογνωμία του «νέου ΠΑΣΟΚ» και προτιμούσε, με τις γνωστές «αμφίπλευρες» διευρύνσεις, τα ψεύτικα διλήμματα και τα γενικόλογα συνθήματα, να επιχειρεί τη μεγιστοποίηση των εκλογικών του κερδών από κάθε κατεύθυνση και χώρο. Οι εκλογές, όμως, τέλειωσαν, το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στην αντιπολίτευση και μπροστά του έχει άλλη μια εκλογική μάχη. Ετσι, προχωρά τώρα στις απαραίτητες ψηφοθηρικές προσαρμογές. «Είμαστε το Κίνημα της κοινωνικής δικαιοσύνης, είμαστε η Κεντροαριστερά, είμαστε δημοκράτες και σοσιαλιστές, αυτή είναι η ταυτότητά μας, αυτή είναι η ιστορία μας, αυτή είναι η παράδοσή μας», δήλωσε προχτές ο Γ. Παπανδρέου, κηρύσσοντας, ουσιαστικά, την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματός του, για τις ευρωεκλογές.

Προφανώς, θέλει να ξεχνά ότι η ταυτότητα, η ιστορία και η παράδοση του ΠΑΣΟΚ έχει ανεξίτηλα σφραγιστεί από την εικοσάχρονη συντηρητική και αντιλαϊκή κυβερνητική του θητεία, την προσήλωσή του στον ευρωμονόδρομο και την ΟΝΕ. Ολα τ' άλλα είναι μόνο λόγια του αέρα...

«Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι», λέει η παροιμία, και οι κάθε λογής κερδοσκόποι παίρνουν «άριστα» στην εφαρμογή της. Αυτό αποδείχτηκε για άλλη μια φορά στην εφαρμογή αγορανομικής διάταξης που υπέγραψε λίγο πριν τις εκλογές ο Κ. Κουλούρης, που άφησε εποχή για τους παροιμιώδεις λεονταρισμούς του απέναντι στους κερδοσκόπους. Ο λόγος για τη διάταξη που όριζε ανώτατες τιμές πώλησης για τους καφέδες και τα τυποποιημένα είδη κυλικείων σε χώρους όπως αεροδρόμια, γήπεδα κ.ά. Στη διάταξη υπάρχει μια «μικρή λεπτομέρεια», ήτοι... «μεγάλο παράθυρο», για τους επίδοξους κερδοσκόπους. Οι ανώτατες τιμές επιβάλλονται μόνο στα είδη που πωλούνται σε όρθιους πελάτες. Ετσι, η «Louis Catering», που δραστηριοποιείται στο χώρο του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», παρέκαμψε τη διάταξη μ' έναν απλούστατο τρόπο: σερβίρει μόνο σε... καθήμενους πελάτες! Ετσι, ο στιγμιαίος καφές αντί να πωλείται προς 2,00 ευρώ, όπως προβλέπει η σχετική διάταξη, πωλείται στα 3,20 ευρώ. Και το θέμα δεν άπτεται της... οξύνοιας των υπευθύνων της επιχείρησης, αλλά της προκλητικής επιμονής των κυβερνώντων να προσπαθούν με τέτοιου είδους ρυθμίσεις να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους. Οσο για τη νέα κυβέρνηση, θα λύσει τέτοια... προβλήματα καταργώντας κάθε ίχνος «παρέμβασης» στην «ελεύθερη αγορά».

Και μια, που τόσος λόγος γίνεται από τη νέα κυβέρνηση για τα... οφέλη της «ελεύθερης αγοράς» και του «ανταγωνισμού», ιδού ένα ακόμη σχετικό και χεροπιαστό παράδειγμα: Στην οδό Μητροπόλεως πωλείται το εμφιαλωμένο νερό του μισού λίτρου ακόμα και προς 1,20 ευρώ! Και να πει κανείς ότι το κέντρο της Αθήνας είναι μια... «ολιγοπωλιακή» -με βάση την ορολογία των υποστηρικτών της «ελεύθερης οικονομίας»- αγορά; μόνο τέτοια δεν είναι. Κάθε γωνία και περίπτερο, κάθε στενό και τυροπιτάδικο. Αν η κατάσταση αυτή δε συνιστά «ανταγωνιστική» αγορά, τότε ποια είναι; Οσο για το επιχείρημα που κατά κόρον χρησιμοποιείται τελευταία από τους θιασώτες της «ελεύθερης αγοράς», προκειμένου να δικαιολογήσουν την ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία, ότι δηλαδή πρόκειται για «φαινόμενα» που παρατηρούνται ενόψει των Ολυμπιακών αγώνων, είναι φανερό πως αποτελεί ένα ακόμα εύκολο και πολύ προσωρινό άλλοθι για τις συνέπειες της «ελεύθερης αγοράς». Είναι, βέβαιο, ότι η κερδοσκοπία δεν είναι ούτε «μεμονωμένο φαινόμενο» ούτε προσωρινή κατάσταση. Υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει και να οξύνεται, είτε προ, είτε μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες, γιατί οι πραγματικές της αιτίες βρίσκονται πρωτίστως στη φιλομονοπωλιακή πολιτική των κυβερνώντων, στην «ελεύθερη αγορά» και την ασυδοσία των «εχόντων και κατεχόντων».

Γρηγοριάδης Κώστας

Η μόνη ...πάγια και διαρκής ανάγκη που καλύπτουν οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης δεν αφορά στο Δημόσιο. Αντιθέτως, αφορά στην ανάγκη της για ανθρώπους σε πολιτική ομηρία, έστω κι αν είναι απαραίτητοι στο δημόσιο τομέα.

Αλλωστε, και τις διοικήσεις των οργανισμών που θα αποφασίζουν για τις μονιμοποιήσεις και διάφορους άλλους «μεσάζοντες» στην υπόθεση, ξέρουμε πολύ καλά ποιος τους ελέγχει. Οσο για το Συμβούλιο της Επικρατείας που ακολουθεί, όλοι έχουν αντιληφθεί ότι ...θα υπάρξουν εκπλήξεις.

Ο Γ. ΣΟΥΦΛΙΑΣ μπορεί να τσακώθηκε με τον Βουλγαράκη, αλλά αυτοί στο τέλος θα τα βρούνε. Εμάς, όμως, θα μας μείνουν οι ...κάμερές τους να μας παρακολουθούν στους δρόμους της Αθήνας...

Κι όπως μαθαίνουμε, αυτές θα συνοδευτούν και με ...αποσπάσματα ιδιωτικών αστυνομικών με πολιτικά, που θα έχουν διάφορα δικαιώματα, από το να μας ελέγχουν μέχρι να μας συλλαμβάνουν όσο κινούμαστε στο Μετρό!

Αυτά χωρίς να έχει καν γυρίσει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης από τις ΗΠΑ (όπου δε θα μάθουμε επί της ουσίας τι είπε και τι συμφώνησε). Είναι γνωστό πως όταν Ελληνας υπουργός Δημόσιας Τάξης περνά επισήμως τον Ατλαντικό, γυρίζει με ...νέες ιδέες.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ Εκκλησιαστικό, αν συνεχίσει έτσι το πράγμα, με τις σπόντες, τις «μπηχτές» και τα υπονοούμενα που χρησιμοποιούν οι ιεράρχες στις αντεγκλήσεις τους, μάλλον πάνε ...για λουκέτο τα «ριάλιτι σόου» και όλες οι συναφείς παραγωγές των καναλιών.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Βεβαίως και θα ασχοληθούν με το Κυπριακό οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ. Δεν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία γι' αυτό. Το κρίσιμο θέμα, όμως, είναι σε ποια κατεύθυνση θα ασχοληθούν. Προβλέπουμε, λοιπόν, ότι θα το κάνουν, εντάσσοντας την αντιμετώπιση του προβλήματος στις γενικότερες επιδιώξεις και σχέδιά τους στην περιοχή, οι οποίες μόνον ό,τι συνιστά μια δίκαιη λύση δεν έχουν σε προτεραιότητα. Με άλλα λόγια, δηλαδή, το Κυπριακό θα γίνει - ακόμη περισσότερο απ' ό,τι μέχρι σήμερα - στοιχείο των αντιθέσεων της ΕΕ με τις ΗΠΑ, όπως και των ενδοενωσιακών ανταγωνισμών, της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας κλπ., ενώ θα ενταθούν παραπέρα οι εκπορευόμενες από διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα λογικές του «διαίρει και βασίλευε» στην ευρύτερη περιοχή.

Το θέμα, βέβαια, δεν είναι τα παραπάνω. Ετσι κι αλλιώς, ήταν αναμενόμενα, στον έναν ή άλλο βαθμό. Το κρίσιμο ζήτημα βρίσκεται στο πώς αντιμετωπίζονται όλ' αυτά από τους λαούς της Κύπρου και της Ελλάδας και τις πολιτικές δυνάμεις των δύο χωρών. Ο χειρότερος τρόπος, πάντως, είναι αυτός της καλλιέργειας ψεύτικων προσδοκιών και τεχνητών ελπίδων...

Η ιδιαίτερη έφεση και προτίμηση της «Αυγής» στη διαστρέβλωση και συκοφάντηση των θέσεων του ΚΚΕ δεν αποτελεί καινούριο φαινόμενο. Τον τελευταίο καιρό, όμως, φανερώνει μια ιδιαίτερη επιμονή και ακόμη μεγαλύτερη στοχοπροσήλωση. Ετσι, στο χτεσινό της φύλλο, το ρεπορτάζ από την προχτεσινή ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας είχε τον εξής τίτλο: «Αλ. Παπαρήγα - Διάλυση τώρα της ΕΕ με όραμα τον... «υπαρκτό σοσιαλισμό». Βέβαια, όποιος διαβάσει το σχετικό ρεπορτάζ, εύκολα καταλαβαίνει ότι το ΚΚΕ δεν αεροβατεί και δεν πιστεύει ότι υπάρχουν σήμερα οι συνθήκες και οι απαραίτητοι συσχετισμοί δύναμης, για τη «διάλυση τώρα της ΕΕ». Σε ό,τι αφορά δε στο σοσιαλισμό, οι πάντες γνωρίζουν, ότι ποτέ το ΚΚΕ δεν υπέστειλε τη σημαία της πάλης για την επικράτησή του, ενσωματώνοντας σ' αυτή και τα όσα συμπεράσματα και διδάγματα ανέδειξε και συνεχίζει να αναδείχνει η πρώτη ουσιαστικά έφοδος στον ουρανό της εργατικής τάξης.

Ολ' αυτά, όμως, είναι... ψιλά γράμματα για την «Αυγή». Στη δική της λογική κυριαρχούν δυο μόνο λογικές: Αυτή του ευρωμονόδρομου και αυτή του μηδενισμού και της ισοπέδωσης του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε...

Από την άλλη, βέβαια, κατανοούμε τις μεγάλες και αξεπέραστες δυσκολίες της «Αυγής». Οι τεκμηριωμένες και δικαιωμένες μέσα από τις εξελίξεις θέσεις του ΚΚΕ, για τον ταξικό χαρακτήρα και περιεχόμενο της ΕΕ, δεν αντιμετωπίζονται με αυταπάτες περί διόρθωσης του «ευρωσυνεταιρισμού» ενίσχυσης του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, ούτε - πολύ περισσότερο - με θέσεις υποταγμένες στη λογική του «ευρωμονοδρόμου» και υποστήριξης της πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ, της ΟΝΕ, του Ευρωσυντάγματος, του Ευρωστρατού, κλπ., κλπ.

Ετσι, επιχειρείται η μετατόπιση του ζητήματος στη δήθεν θέση του ΚΚΕ, για «αποδέσμευση τώρα» της Ελλάδας από την ΕΕ, ή τη «διάλυση τώρα» της τελευταίας. Λες και ο ΣΥΝ παλεύει για την αποδυνάμωση της ΕΕ και οι μόνες διαφωνίες του με το ΚΚΕ βρίσκονται στην ύπαρξη ή όχι σήμερα των απαιτούμενων για τη διάλυσή της προϋποθέσεων...

Η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας είχε αναγνωρίσει ως δίκαιο το αίτημα των εργαζομένων στο ΕΚΑΒ για ένα Ολυμπιακό επίδομα, καθώς δε θα πάρουν ανάσα εκείνες τις μέρες. Και στις συναντήσεις που έγιναν με το σωματείο των εργαζομένων είχε αφήσει να διαφανεί ότι το επίδομα αυτό θα έφτανε κάπου κοντά στα 1.500 ευρώ.

Ομως χρήματα δεν υπάρχουν ούτε για έργα ούτε για πρόσθετες αμοιβές του προσωπικού στα νοσοκομεία, όπως είπε προχτές το βράδυ ο υπουργός Υγείας, Νικ. Κακλαμάνης, στη συνάντησή του με την ΠΟΕΔΗΝ και αναζητεί ένα πρόσθετο κονδύλι κάπου 140 εκατ. ευρώ. Ειδικότερα για το επίδομα στους εργαζόμενους του ΕΚΑΒ είπε ότι δε δεσμεύτηκε ότι θα χορηγηθεί, αλλά, ότι θα είναι στις προτεραιότητες, αν τελικά δοθεί κάποιο επίδομα σε εργαζόμενους.

Ιδού λοιπόν ένα δείγμα υποσχέσεων... Ολυμπιακών προδιαγραφών. Και έπονται και άλλα: Οι εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ, για παράδειγμα, θα χάσουν ένα επίδομα 15 ευρώ το μήνα (το λεγόμενο «επίδομα κλειστού χώρου») γιατί διαπιστώθηκε, ότι δεν ανήκουν στις κατηγορίες των εργαζομένων που προβλέπει ο νόμος!