«Εγγυόμαστε συνεπή αντίσταση, όσον εξαρτάται από εμάς, ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να χτυπηθεί η μοιρολατρία και η ευρωυποταγή. Είμαστε ελεύθεροι και αδέσμευτοι απέναντι στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ και της Νίκαιας, της Λισαβόνας. Απέναντι στη Λευκή Βίβλο, στην πολιτική της ΟΝΕ και του ευρώ, του Συμφώνου Σταθερότητας, στη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και της κοινής της δράσης με το ΝΑΤΟ. Προσπαθούμε να διαμορφωθεί πανευρωπαϊκός ριζοσπαστικός πόλος στην Ευρώπη και στο Ευρωκοινοβούλιο». Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στην εκδήλωση - παρουσίαση της Διακήρυξης της ΚΕ του ΚΚΕ για τις Ευρωεκλογές, που έγινε χτες στο ξενοδοχείο ΠΑΡΚ.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε ότι μπροστά στην κάλπη ο λαός έχει να επιλέξει ανάμεσα στα κόμματα του ευρωμονόδρομου και της ευρωυποταγής και σε εμάς που θέλουμε, από κοινού με άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις, να παλέψουμε ενάντια στις επιλογές της ΕΕ με συνέπεια και σταθερότητα.

Βεβαίως δεν κρύβουμε λόγια στη Διακήρυξη, όπως κάνουμε σε όλες τις πολιτικές μάχες και αναμετρήσεις, στην καθημερινή μας ζωή. Προβάλλουμε και κάνουμε γνωστή ολόκληρη τη στρατηγική μας, η οποία συνίσταται στη θέση ότι η Ελλάδα της λαϊκής κοινωνικής ευημερίας, της ειρήνης, η Ελλάδα στην οποία ο λαός αποφασίζει με τη θέληση και την πείρα του ποιο κοινωνικοοικονομικό σύστημα θέλει, ποιο πολιτικό σύστημα θέλει, δε χωράει μέσα στην ΕΕ.

Η ΕΕ δεν μπορεί να μετατραπεί σε Ευρώπη των εργαζομένων. Δε διορθώνεται, ανατρέπεται. Στόχος είναι το αδυνάτισμα της ΕΕ, τελικά η ανατροπή του οικοδομήματός της.

Γι' αυτό και υποστηρίζουμε ότι προβάλλει ως καθήκον όλων των λαών της Ευρώπης, και του ελληνικού λαού, να επιλέξουν, αφού πειστούν (και θα πειστούν από τα ίδια τα πράγματα αργά ή γρήγορα), να παλέψουν για τα καθημερινά τους προβλήματα, αλλά και να δημιουργήσουν, με τους εργαζόμενους της Ευρώπης, ένα διεθνοποιημένο κίνημα για την αποδέσμευση.

Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνεί κάποιος ή κάποια σε όλα με το ΚΚΕ, προκειμένου να ενισχύσει το ψηφοδέλτιο συνεργασίας που επιδιώκει να σχηματίσει. Να συμφωνεί με το σοσιαλισμό, ή με το στόχο της αποδέσμευσης.

Μπορεί να το εμπιστευτεί και εκείνος, εκείνη που έχει αμφιβολίες, δυσπιστεί ή και νιώθει κάποιο δέος μπροστά στη θέση για αποδέσμευση. Που δεν μπορεί να φανταστεί, με το σημερινό συσχετισμό δύναμης, ότι μπορεί να υπάρξει ενωμένη Ευρώπη χωρίς την ΕΕ.

Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι το ΚΚΕ ως κόμμα που εναντιώνεται στην ΕΕ δεν μπορεί να έχει ουσιαστική παρέμβαση στο Ευρωκοινοβούλιο και στα άλλα μέτωπα πάλης. Σήμερα, ύστερα από τόσες εκλογικές αναμετρήσεις που έχουν γίνει για το Ευρωκοινοβούλιο, δεν αποτελεί επιχείρημα που χαρακτηρίζεται από στοιχειώδη σοβαρότητα. Δεν έχει αντίκρισμα.

Το αντίθετο συμβαίνει. Ακριβώς γιατί δεν έχουμε καμία αυταπάτη για το χαρακτήρα και τους στόχους της ΕΕ, γιατί δεν έχουμε καμία ροπή συμφιλίωσης μαζί της, ακριβώς γι' αυτό παρακολουθούμε από κοντά και από τα μέσα τις εξελίξεις, ενημερώνουμε άμεσα τον ελληνικό λαό και προσπαθούμε να οργανώσουμε μέτωπο αντίστασης.

Οσοι δεν αναγνωρίζουν τις προσπάθειές μας να προλάβουμε επιπτώσεις, να μετριάσουμε τις συνέπειες, δε θέλουν και το πιο απλό, ούτε καν κριτική αποκάλυψη για το τι σημαίνει και τι δε σημαίνει ΕΕ. Θέλουν να έχουν την ησυχία και τη βόλεψή τους, καλλιεργώντας στον ελληνικό λαό συνθήκες άγνοιας και αυταπάτες για το χαρακτήρα και τους στόχους της ΕΕ.

Εγγυόμαστε συνεπή αντίσταση, όσον εξαρτάται από εμάς, ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να χτυπηθεί η μοιρολατρία και η ευρωυποταγή.

Είμαστε ελεύθεροι και αδέσμευτοι απέναντι στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ και της Νίκαιας, της Λισαβόνας. Απέναντι στη Λευκή Βίβλο, στην πολιτική της ΟΝΕ και του ευρώ, του Συμφώνου Σταθερότητας, στη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και της κοινής της δράσης με το ΝΑΤΟ.

Προσπαθούμε να διαμορφωθεί πανευρωπαϊκός ριζοσπαστικός πόλος στην Ευρώπη και στο Ευρωκοινοβούλιο.

Δουλεύουμε, για να αυξήσουμε την ικανότητά μας στη διαμόρφωση μιας συμμαχίας βιώσιμης και αγωνιστικής. Αντιπαλεύουμε όχι μόνο την πρακτική, αλλά και την ιδεολογία του ιμπεριαλισμού, από σταθερές διεθνιστικές θέσεις. Προσπαθούμε να υψωθεί τείχος στη διάβρωση και εξαγορά συνειδήσεων, στην αλλοτρίωση, στην ιδεολογία και την υποκουλτούρα του ιμπεριαλισμού.

Η καταδίκη της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, πρέπει να εκφραστεί στη μάχη των ευρωεκλογών, αναδρομικά για την πολιτική τους στην ΕΕ και στην Ελλάδα, αλλά και προληπτικά γι' αυτό που έρχεται από την ΕΕ σε βάρος των λαών. Να επικριθεί η πολιτική της ευρωυποταγής στο όνομα της αριστερής ανανέωσης.

Δεν αγνοούμε και δεν υποτιμούμε τις δυσκολίες. Αφήνουμε πόρτα ανοιχτή, προοπτικής, για το αύριο. Το αύριο κρίνεται από τη στάση που κρατάς σήμερα. Υπολογίζουμε στο ρόλο των λαϊκών κινημάτων, στην κοινή, συντονισμένη δράση τους. Αλλά και στις εσωτερικές αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη - μέλη, στην ανισόμετρη ανάπτυξη.

Το κυπριακό ΟΧΙ εκφράζει στάση ανυπακοής και απειθαρχίας, είναι μορφή αποτελεσματικής αντίστασης. Βεβαίως και μέσα στο 76% υπάρχουν διαφορετικές τάσεις και αποχρώσεις. Ομως, όταν έριχναν ΟΧΙ ήξεραν με ποιους τα έβαζαν.

Το ΟΧΙ είναι εγγύηση για κάτι καλύτερο, αρκεί να αξιοποιηθεί και να μην επιχειρηθεί η αλλοίωση του νοήματός του. Το ΟΧΙ είναι ΝΑΙ στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, χωρίς ξένα στρατεύματα και βάσεις, καθεστώς εγγυητριών δυνάμεων και παρέμβαση δικαστικού σώματος, με τη συμμετοχή μάλιστα και ξένων.

Το ΟΧΙ για μας, χωρίς διάθεση εξιδανίκευσης της κατάστασης, αθροίζεται με τον αγώνα που δίνει ο παλαιστινιακός και ιρακινός λαός. Οι Ελληνοκύπριοι έδειξαν ότι δε φοβούνται να κάνουν τη ζωή των Αμερικανο - Βρετανών δύσκολη. Με τα ΟΧΙ των λαών της Ευρώπης σε δημοψηφίσματα.

Σήμερα, μπροστά στον κυπριακό λαό, ανεξάρτητα πώς ψήφισε, ορθώνεται μια προσπάθεια απ' έξω και από τα μέσα, να αλλοιωθεί το περιεχόμενο και το νόημα του ΟΧΙ. Να ταυτιστεί με τον εθνικισμό, με το μίσος προς τους Τουρκοκυπρίους, να εμφανιστεί σαν ένα πείσμα που θα περάσει πολύ γρήγορα, είτε σαν έκφραση άγνοιας και παραπληροφόρησης.

Το ΟΧΙ δείχνει ότι το «σχέδιο Ανάν» είτε ως βάση είτε ως μη βάση δεν έχει την εμπιστοσύνη των Ελληνοκυπρίων.

Το ζήτημα της ασφάλειας που έχει τεθεί αφορά όχι μόνο αν κάποιοι και μάλιστα αυτοί που κατασκεύασαν το συγκεκριμένο σχέδιο για κράτος - προτεκτοράτο, εγγυώνται, αλλά αν το ίδιο το μόρφωμα μπορεί να λειτουργήσει υπέρ των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Το καθεστώς των εγγυήσεων και των εγγυητών δεν μπορεί να διασφαλίσει ασφάλεια σε συνθήκες της γνωστής μας νέας τάξης πραγμάτων.

Βεβαίως, η Κύπρος αποφασίζει, όμως δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, πολύ περισσότερο που η Ελλάδα προτείνεται από το σχέδιο, επιβάλλεται για την ακρίβεια, να είναι εγγυήτρια δύναμη μαζί με την Τουρκία και τη Μεγάλη Βρετανία. Εμείς δεν αναγνωρίζουμε έναν τέτοιο ρόλο σε καμία δύναμη, γιατί και μόνο το καθεστώς των εγγυήσεων δείχνει ότι καταλύεται η τυπική έννοια του ανεξάρτητου κράτους.

Χρόνια τώρα το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΣΥΝ διαβεβαίωναν ότι η ένταξη της Κύπρου θα δημιουργήσει ευνοϊκό κλίμα για την επίλυση του Κυπριακού. Η ένταξη έγινε, και το Κυπριακό δεν έχει ξεφύγει από τον κίνδυνο όχι ενός επώδυνου συμβιβασμού, αλλά μιας επώδυνης λύσης, που θα έχει επιπτώσεις σε όλη την περιοχή και όχι μόνο, πέρα από τις επιπτώσεις στον κυπριακό λαό.

Τώρα ακούμε πάλι το επιχείρημα ότι η ένταξη είναι η καλύτερη εγγύηση και μετά το ΟΧΙ.

Δηλαδή, η ΕΕ που δε θέλησε και δεν μπόρεσε να επιδράσει θετικά στην επίλυση του Κυπριακού μπορεί τώρα να γίνει ασπίδα μιας κακής λύσης; Και ρωτάμε: Ποια διεθνή προβλήματα έλυσε η ΕΕ στο έδαφός της, και πέραν αυτού; Απέτρεψε ως τώρα τους τοπικούς πολέμους, έλυσε το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου, της Βοσνίας, των Βάσκων, των αντιθέσεων που υποβόσκουν σε πολλά κράτη - μέλη της, ακόμα και στα καινούρια;

Ποια θα είναι η στάση της ΕΕ απέναντι σε κράτη - μέλη της που έχουν ιδιαίτερα συμφέροντα απέναντι στην Κύπρο γιατί έχουν ιδιαίτερα συμφέροντα απέναντι στην Τουρκία, στη Μέση Ανατολή κλπ.;

Για μας δεν υπάρχουν αρχές και κανόνες δίκαιοι που λύνουν ζητήματα εντός ΕΕ. Και αν υπάρχουν τυπικά, χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση.

Με αυταπάτες δε λύνεται το Κυπριακό.

Φυσικά, με τα σημερινά δεδομένα η μάχη για μια δίκαιη λύση πρέπει να δοθεί και έξω αλλά και μέσα στα γνωστά όργανα, στον ΟΗΕ, στην ΕΕ και όπου αλλού. Αναγκαστικά εκεί θα παρθούν αποφάσεις, μόνο που δεν πρέπει αυτές να παρθούν ερήμην των ενδιαφερομένων λαών.

Το θέμα δεν είναι πού θα δοθεί η μάχη, αλλά με ποια κατεύθυνση. Για μας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι το υπ' αριθμόν ένα όπλο.

Βεβαίως, τα πράγματα δεν είναι εύκολα, πάντως θα είναι καλύτερα, με την έννοια ότι δεν έκλεισε ο δρόμος που θα έκλεινε στα σίγουρα με το ΝΑΙ.

Η ΕΕ είναι διακρατική συνεργασία με συγκεκριμένους ταξικούς σκοπούς και στόχους. Δεν είναι μια ουδέτερη ελεύθερη συνεργασία. Από γεννησιμιού της και από τη φύση της είναι ταγμένη να στηρίζει και να διευρύνει τα συμφέροντα του εγχώριου και ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Κύριος στόχος της σήμερα, σε συνθήκες αλματώδους διεθνοποίησης, είναι να δώσει δύναμη στο ευρωπαϊκό κεφάλαιο να αποκτήσει μεγαλύτερα μερίδια στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά, έναντι των ανταγωνιστών, και κύρια έναντι του βορειοαμερικανικού κεφαλαίου. Η ΕΕ στηρίζεται και στην ταξική εκμετάλλευση και στην ανισοτιμία των σχέσεων ανάμεσα στα κράτη - μέλη της. Σήμερα οργανώνεται και στρατιωτικά, με βάση την υποδομή του ΝΑΤΟ και με την έγκριση των ΗΠΑ.

Η ανάπτυξη της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας που αποτελούν σημαία της ΕΕ μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: `Η να μειωθούν τα κέρδη ή να χάσουν οι εργαζόμενοι. Και, βεβαίως, γίνεται με το δεύτερο τρόπο.

Μια σειρά αποφάσεις της ΕΕ γίνονται, παραβιάζονται, ελαστικοποιούνται, ανάλογα με τις αποφάσεις κρατών - μελών, όπως έγινε με το Σύμφωνο Σταθερότητας. Αυτά που λένε στα λόγια, τα ανατρέπουν στην πράξη.

Η αποδοχή της ΕΕ ως αναπόφευκτης επιλογής οδηγεί σε μια αναποτελεσματική μάχη χαρακωμάτων, σε ξεκόβει από το αύριο.

Το δικό μας ΝΑΙ δίνεται σε μια διαφορετική Ευρώπη, που θα βασίζεται στην ελεύθερη συνεργασία ανάμεσα στα κράτη, στη βάση του αμοιβαίου οικονομικού οφέλους. Η Ευρώπη όπου ο συσχετισμός δύναμης γέρνει υπέρ των αποδεσμευμένων χωρών, των μη ενταγμένων, υπέρ των δυνάμεων του σοσιαλισμού, δίνει περισσότερες εγγυήσεις, δίνει τελικά εγγυήσεις.

Οι λαοί δε θα εμποδίζονται με συνθήκες και πάσης φύσεως δεσμεύσεις, με οικονομικό ή και στρατιωτικό τρόπο, να διαλέγουν το δικό τους κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό σύστημα. Να συνάπτουν σχέσεις συνεργασίας με άλλες χώρες.

Θα διαμορφωθούν πληρέστερα οι προϋποθέσεις να υπάρξουν πιο ελεύθερες, σχετικά πιο ισότιμες ή και ισότιμες μορφές συνεργασίας. Γιατί μόνον τότε θα αδυνατίσει ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός. Γιατί μόνον τότε οι ΗΠΑ, αυτή η επικίνδυνη παγκόσμια δύναμη, θα νιώσουν ότι χάνουν συμμάχους, και ότι στη θέση τους έχουν γνήσιους αντίπαλους, τους ίδιους τους λαούς.

Οι χώρες που θα αντιστέκονται, θα απειθαρχούν, θα αποδεσμεύονται, δε θα κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια. Θα συνάπτουν ως αντίβαρο τις δικές τους αμοιβαίες οικονομικές σχέσεις και στην Ευρώπη και με τρίτες χώρες.

Η αποδέσμευση μπορεί να ξεκινήσει από μια χώρα, από περισσότερες, να γίνει αλλού, και να υπάρξει έτσι σημαντική επίδραση και στην Ελλάδα. Αλλά μπορεί η Ελλάδα να είναι μια από τις πρώτες χώρες που θα βγει από τον κλοιό. Κανείς από τώρα δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτε, δεν πρέπει να αποκλείσει, από τη στιγμή που πιστεύει στο ρόλο των λαών.

Είναι απόλυτο επίσης να πιστεύεται ότι η αποδέσμευση θα είναι μια επιλογή που θα έρθει, αφού πρώτα μια χώρα περάσει στο σοσιαλισμό, υποχρεωτικά. Εμείς λέμε ότι η λαϊκή εξουσία δε θα μπορέσει να προχωρήσει, ο σοσιαλισμός δε θα μπορέσει να χτίσει τη δική του βάση εντός της ΕΕ. Αυτό δε σημαίνει ότι αποκλείεται μια χώρα με λαϊκή απόφαση, να πετύχει την αποδέσμευση, με ή όχι δημοψήφισμα.

Πρέπει, επίσης, να παρθούν υπόψη και οι εξελίξεις στην ΕΕ, που μπορεί ή δεν αποκλείεται καθόλου να δώσουν δυνατότητα εθελοντικής αποχώρησης, τελικά της μιας ή της άλλης μορφής εξόδου.

Οι αντιθέσεις στην ΕΕ δεν είναι απλώς παρούσες αλλά είναι και οξυμένες. Στην ΕΕ των 15 υπήρχαν στρατόπεδα και αντιστρατόπεδα, με βάση τις αντιθέσεις των κυρίαρχων τάξεων μεταξύ τους, αλλά και στο ζήτημα των σχέσεων με τις ΗΠΑ. Η διεύρυνση μπορεί να δείχνει την τάση ενδυνάμωσης της ενοποίησης, δεν καταργεί όμως την επίδραση και αντεπίδραση της τάσης της διαφοροποίησης. Στρατόπεδα και αντιστρατόπεδα θα υπάρξουν και στην πορεία, ιδιαίτερα καθώς θα γίνεται πιο καταπιεστικός ο ισχυρός πυρήνας της ΕΕ, που και αυτός δεν είναι ενωμένος και σταθερός.

Βεβαίως, η αποδέσμευση δε φέρνει την άνοιξη σε μια χώρα από μόνη της. Σημασία έχει ποιος την αποφασίζει και γιατί. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ακόμα και αν η αποδέσμευση πραγματοποιηθεί στα πλαίσια των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων, μπορεί να δημιουργήσει δυναμική και ευρυχωρία στο λαϊκό κίνημα, στη ριζοσπαστική συμμαχία, αν σωστά αξιοποιήσουν μια τέτοια σημαντική εξέλιξη.

Γιατί, λοιπόν, πρέπει να βάλουν από τώρα σταυρό στη θέση της αποδέσμευσης, όσοι δεν την πιστεύουν ή ακόμα φοβούνται τις συνέπειές της;

Αλλαγή συσχετισμού δύναμης σημαίνει το λαϊκό κίνημα να μπορεί να ματαιώνει σχέδια και αποφάσεις, και μάλιστα να κατακτά νέο έδαφος σε βάρος της άρχουσας τάξης στη χώρα του και στην Ευρώπη γενικότερα. Αλλαγή συσχετισμού δύναμης είναι να κάνεις τη ζωή του αντίπαλου δύσκολη και όχι να συμμαχείς μαζί του ή να υποτάσσεσαι, γιατί αυτός τότε γίνεται δυνατότερος ή στην καλύτερη περίπτωση διατηρεί και ανακτά τις δυνάμεις του.

Ο συσχετισμός δύναμης δεν αλλάζει με την αντιεπιστημονική και αντιδραστική λογική του μονόδρομου, δεν αλλάζει με τις αυταπάτες ότι η ΕΕ μπορεί να μετατραπεί σε Ευρώπη των εργαζομένων.

Μόνο από τη σκοπιά μιας ριζικά εναλλακτικής λύσης μπορείς να αντιμετωπίσεις την επίθεση, να αποσπάσεις κατακτήσεις, να διατυπώσεις στόχους πάλης που αναχαιτίζουν.

Ριζοσπαστική εναλλακτική λύση για μας είναι η συγκρότηση του Μετώπου, η πάλη για λαϊκή εξουσία, οικονομία, είναι η αντίσταση, η ανυπακοή και απειθαρχία στις επιλογές της ΕΕ, είναι η συμβολή μας στον αγώνα για την Ευρώπη των λαϊκών δικαιωμάτων, της ειρήνης, του σοσιαλισμού.

Από αυτή τη σκοπιά δίνουμε τη μάχη των ευρωεκλογών.

Είμαστε βέβαιοι ότι η Διακήρυξη που δώσαμε στη δημοσιότητα μπορεί να βρει απήχηση όχι μόνο σε εκείνους που συμφωνούν μαζί μας εφ' όλης της ύλης, ή έχουμε δευτερεύουσες διαφωνίες, αλλά μπορεί να προβληματίσει θετικά και εκείνους που έχουν αμφιβολίες και ενστάσεις για την εναλλακτική λύση που προτείνουμε, για την ανατροπή της ΕΕ μέσα από τη διαδικασία απειθαρχίας και ανυπακοής, αποδέσμευσης.

Για έναν και μοναδικό λόγο: Οτι εμείς προβάλλουμε θέσεις και αιτήματα που απαντούν σε σημερινά οξυμένα προβλήματα, που ανεβάζουν την ικανότητα του λαϊκού κινήματος. Ταυτόχρονα, δεν κλείνουμε το δρόμο στο αύριο. Καλούμε δηλαδή ριζοσπαστικές λαϊκές δυνάμεις, συνολικά τον εργαζόμενο λαό, να βαδίσει μαζί μας στη μάχη αυτή, στους αγώνες, και από εκεί και πέρα έχει το χρόνο να προβληματιστεί με την προοπτική που προτείνουμε. Στο κάτω - κάτω η προοπτική της αποδέσμευσης, της λαϊκής εξουσίας - οικονομίας είναι κάτι που θα γίνει με τη θέληση της πλειοψηφίας του λαού.

Η ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΜΕΤΑ