Το αναφαίρετο δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλιά να γίνει άμεσα πράξη απαιτούν οι χιλιάδες συμβασιούχοι στο δημόσιο, χωρίς άλλους όρους και προϋποθέσεις. Το αίτημα αυτό διατυπώθηκε ξεκάθαρα και χτες στη διάρκεια συνέντευξης που δόθηκε στο κτίριο της ΓΣΕΕ.

Οι χιλιάδες συμβασιούχοι αποτελούν εδώ και χρόνια τους ομήρους κάθε κυβέρνησης που τους χρησιμοποιεί ως το πιο φθηνό εργατικό δυναμικό. Εκμεταλλευόμενη ταυτόχρονα την ανάγκη τους για δουλιά ώστε να εξυπηρετήσει τους πολιτικούς και ψηφοθηρικούς της σκοπούς. Ενα μεγάλο μέρος της τεράστιας στρατιάς των συμβασιούχων του δημοσίου φάνηκε από τις τοποθετήσεις των συνδικαλιστικών εκπροσώπων τους κάθε κλάδου.

Περίπου 27.000 είναι οι εγγεγραμμένοι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η μερική απασχόληση στην εκπαίδευση με την κάλυψη ακόμα και πάγιων αναγκών με αναπληρωτές και τις μαζικές προσλήψεις με το απαράδεκτο καθεστώς του ωρομισθίου, ήταν το επόμενο βήμα μετά την κατάργηση της επετηρίδας και την καθιέρωση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ αλλά και τις γενικότερες αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία. Πρόσφατα, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ανακοίνωσε ότι οι προσλήψεις εκπαιδευτικών θα γίνονται από το 2005 κατά 60% από τους επιτυχόντες στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και 40% από τον ενιαίο πίνακα αναπληρωτών (ίσχυε αναλογία 75%-25%), μια υπόσχεση που δεν εξαλείφει το πρόβλημα της γενίκευσης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση, σύμφωνα δε με εκτιμήσεις αναπληρωτών θα επιταχύνει μόλις κατά ένα χρόνο το διορισμό τους.

Αφού πρώτα αποτέλεσαν για χρόνια πολύ φθηνό εργατικό δυναμικό χωρίς κανένα δικαίωμα, εδώ και ένα χρόνο περίπου έχουν πεταχτεί στο δρόμο. Ο λόγος για τους 1.700 εργαζόμενους που δούλευαν μέσω των διάφορων Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, στα οποία έχει βάλει την υπογραφή της και η σημερινή συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση»).

Σε 11.000 υπολογίζονται οι εργαζόμενες καθαρίστριες στα Δημοτικά Σχολεία συμπληρώνοντας από 3 μέχρι 28 συνεχόμενα χρόνια δουλιάς με το σύστημα των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Ενώ με το σύστημα του ωρομισθίου υπάρχουν εργαζόμενοι στα ΤΕΙ που δουλεύουν από 5 μέχρι και 21 έτη. Τα ίδια περίπου ισχύουν για τους περίπου 30.000 εργαζόμενους στο στενό δημόσιο τομέα, τους 5.500 εποχιακούς δασοπυροσβέστες, τις καθαρίστριες στο υπουργείο Οικονομικών, τους συμβασιούχους του ΟΑΕΔ, καθώς και τους 5.500 γιατρούς στο ΙΚΑ.

Και ενώ αυτή η κατάσταση είναι χρόνια, ξαφνικά οι ίδιοι που όλο τον προηγούμενο καιρό στήριζαν τις αντεργατικές επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων μαζί και το καθεστώς των συμβασιούχων βρέθηκαν να γίνονται ένθερμοι υποστηρικτές τους. Ο λόγος για τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που μεταξύ άλλων ανταγωνίζονται για το ποιος εκπροσωπεί τους συμβασιούχους.

Οι ηγεσίες αυτές μαζί και τα κόμματα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ έχουν κάνει (ο καθένας με το δικό του τρόπο και για τους δικούς του λόγους) σημαία την κοινοτική οδηγία 70/1999 που υποτίθεται ότι οδηγεί στη μονιμοποίηση των συμβασιούχων αλλά στην πραγματικότητα οδηγεί στη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας. Την άποψη αυτή, εμμέσως πλην σαφώς, επιβεβαιώνει και η γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας της ΓΣΕΕ, που μόνο παρενθετικά χρησιμοποιεί την κοινοτική οδηγία, ενώ, αντίθετα, κυριαρχεί η αναφορά της στο Σύνταγμα, για το οποίο επισημαίνει ότι δεν απαγορεύει τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων που εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Σκοπός όλων αυτών που χρησιμοποιούν την κοινοτική οδηγία δεν είναι η επίλυση του προβλήματος των συμβασιούχων αλλά η για άλλη μια φορά εκμετάλλευση των τελευταίων για την εξυπηρέτηση των μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων, ενόψει μάλιστα ευρωεκλογών.

Αυτή τη στάση εμπαιγμού των συμβασιούχων καταγγέλλει το ΠΑΜΕ και χαρακτηρίζει τα περί μοριοδότησης, που επιλέγουν ως δήθεν λύση η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, «συνειδητή προσπάθεια διαιώνισης του προβλήματος και της ομηρίας δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων». Επισημαίνει ότι στόχος πάλης είναι η κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης και της ομηρίας χιλιάδων εργαζομένων και καλεί «όλους αυτούς τους εργαζομένους» να κάνουν το πρώτο βήμα, δίνοντας δυναμικό «παρών» στην αυριανή απεργία και στην προσυγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Κοτζιά) στις 10 το πρωί.