Μετά τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες για επιτάχυνση της Στρατηγικής της Λισαβόνας και ο ΟΟΣΑ, με την Εκθεσή του για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας του 2003, δείχνει το δρόμο για παραπέρα ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις. Η Εκθεση αυτή, σε συνάρτηση με το βάθεμα της αντεργατικής πολιτικής της ΕΕ, επιβεβαιώνει ότι οι εργαζόμενοι βρίσκονται μπροστά σε μια νέα επίθεση και αναδεικνύει την ανάγκη για ένταση των αγώνων, με πρώτο σταθμό την αυριανή πανεργατική, πανελλαδική απεργία.

Στην Εκθεσή του - που παρουσίασε η «Καθημερινή της Κυριακής» - ο ΟΟΣΑ προβάλλει ατόφιες τις απαιτήσεις των πολυεθνικών και του διεθνούς κεφαλαίου, που αποβλέπουν στη μείωση των εργατικών αποδοχών, στην αύξηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης και στη διαμόρφωση ενός νέου συνταξιοδοτικού μοντέλου.

Συγκεκριμένα, ο ΟΟΣΑ υποδεικνύει την ανάγκη για τη μείωση των μισθών εισόδου στην αγορά εργασίας, την υιοθέτηση δικαιώματος για τους εργοδότες εξαίρεσης από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τη γενική μείωση του μη μισθολογικού κόστους, τη χαλάρωση της προστασίας που παρέχει η εργατική νομοθεσία, την αύξηση της «εργασιακής κινητικότητας» και της μερικής απασχόλησης.

Ο ΟΟΣΑ θεωρεί ως πρόβλημα τις «ανεπαρκείς μισθολογικές διαφοροποιήσεις», εννοώντας ότι οι κατώτατοι μισθοί είναι σε υψηλό επίπεδο σε σχέση με το σύνολο των αποδοχών και υποδεικνύει το κλείσιμο της ψαλίδας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι οι κατώτεροι μισθοί στην Ελλάδα, την τελευταία 15ετία, μειώνονται σταθερά. Ταυτόχρονα, ο Οργανισμός επιμένει στη μείωση του μη μισθολογικού κόστους, κάτι για το οποίο ήδη ανέλαβε δεσμεύσεις η κυβέρνηση της ΝΔ. Το αίτημα για μεγαλύτερες μισθολογικές διαφοροποιήσεις θέτει ευθέως ζήτημα εφαρμογής των συλλογικών συμβάσεων, που πρωτίστως καλύπτει τους κατώτερους μισθούς, και απαιτείται η εξαίρεση από την εφαρμογή αυτών των συμβάσεων.

Αντίστοιχο αίτημα τίθεται και για το ύψος των αποζημιώσεων που καταβάλλονται από τον εργοδότη σε περίπτωση καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας. Μάλιστα, υποδεικνύεται το ύψος της αποζημίωσης των υπαλλήλων να κατέβει στο ύψος αποζημίωσης των εργατών, που είναι υπο-πολλαπλάσιο. Ειδική αναφορά γίνεται και για το συνταξιοδοτικό. Η Εκθεση κάνει λόγο για νέα μεταρρύθμιση που πρέπει να στοχεύει στη σύνδεση των συντάξιμων αποδοχών με το σύνολο των αποδοχών κατά τη διάρκεια του εργάσιμου βίου και όχι με τους μισθούς της τελευταίας πενταετίας.