Η συγγραφέας Περβίν Ερμπίλ, γεννήθηκε στο Ντιγιαρμπακίρ της Τουρκίας το 1959. Σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία στη Σχολή Γεωγραφίας Γλωσσών και Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Αγκυρας. Εργάζεται ως ερευνήτρια Κοινωνικών Επιστημών.

Το πρώτο ιστορικό μάθημα που παίρνουμε από την Ερμπίλ είναι ότι ο διωγμός των Ελλήνων άρχισε το 1900 κι όχι το 1922 όπως γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Η ιμπεριαλιστική Γερμανία τότε αναζητούσε νέες αγορές για την ταχύτατα αναπτυσσόμενη οικονομία της και επιζητούσε να ανοιχτεί στα διεθνή ύδατα για να εδραιώσει τη θέση της στην οικουμένη. Την ευκαιρία έδωσε το κόμμα «Ενωση και Πρόοδος», που ήλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της Οθωμανικής Διοίκησης και οι οποίοι παρέδωσαν στους Γερμανούς όλες τις διοικήσεις του Οθωμανικού Στρατού. Οι Γερμανοί, από την πλευρά τους, δεν έστειλαν μόνο αξιωματικούς αλλά και συμβούλους για την καθοδήγηση της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής με βάση τα γερμανικά συμφέροντα. Μία από τις συμβουλές τους ήταν η εκκαθάριση των Ελλήνων από το Μικρασιατικό χώρο, που ήλεγχαν την οικονομία της χώρας. Το κοινωνικό σύνολο έπρεπε ν' αποτελείται από Τούρκους και Μουσουλμάνους.

Ολα άρχισαν μ' ένα φυλλάδιο που διανεμήθηκε σε όλους τους νομούς από τη Γερμανική Τράπεζα, το 1912: «Αν εμείς οι Τούρκοι πεινάμε και βασανιζόμαστε, υπεύθυνοι για όλα αυτά είναι οι γκιαούρηδες, που κρατούν στα χέρια τους το βιος και το εμπόριό μας! Μην αγοράζετε τα προϊόντα των γκιαούρηδων. Να διακόψετε κάθε επαφή μαζί τους...».

Υπεύθυνος τότε ο γερμανικός ιμπεριαλισμός, σήμερα ο αμερικανικός. Μία είναι η αδιαίρετη ουσία του: το μίσος για τον άνθρωπο. Η ιστορία τραγικά επαναλαμβάνεται όσο οι λαοί δεν έχουν αυτοσυνείδηση και δεν αντιμετωπίζουν ενωμένοι το κακό. Αλλο όπλο δεν υπάρχει εκτός από την ενότητα και την αντίσταση των λαών.