Ωστε βαρίδι στα πόδια του ΠΑΣΟΚ είναι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και όσοι την ασκούν... Αυτά έγραφε τις προάλλες ο Γ. Πρετεντέρης στο «Βήμα» και αφού διατύπωνε την εκτίμηση πως ό,τι και να πει η ηγεσία, δεν μπορεί να πείσει, όσο οι ίδιοι άνθρωποι βρίσκονται επικεφαλής των οικονομικών επιτελείων, έθετε στη συνέχεια το ερώτημα, εάν το ΠΑΣΟΚ θα πάει με βαρίδια στις εκλογές. Δε χρειάζεται, βέβαια, να πούμε ότι το «βαρίδι», που «φωτογράφιζε» ο Πρετεντέρης, είναι ο πρώτος τη τάξει υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης, για τον οποίο, ουσιαστικά, ζητά την κεφαλή επί πίνακι.

Είναι γνωστό, βέβαια, από αρχαιοτάτων χρόνων, πως όταν το σκάφος βουλιάζει, επιχειρείται η προσωποποίηση των συλλογικών πολιτικών ευθυνών. Και αφού οι τελευταίες φορτωθούν σε ορισμένα πρόσωπα - τα οποία συνήθως είχαν την ...τύχη να διαχειρίζονται τις συλλογικές πολιτικές - κατόπιν «θυσιάζονται» για το γενικό κομματικό καλό. Δε λέμε ότι ο Σημίτης θα θυσιάσει σώνει και καλά τον κ. Χριστοδουλάκη. Απλώς, αυτή η ιστορία μοιάζει καταπληκτικά με αυτά που συνέβησαν το καλοκαίρι του 1993, όταν πολιτικοί παράγοντες της ΝΔ μετακυλούσαν τις συλλογικές πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης τους στο πρόσωπο του τότε υπουργού Οικονομίας, Στ. Μάνου. Οι τότε «Πρετεντέρηδες» ζητούσαν επιμόνως από τον Κ. Μητσοτάκη, την αποπομπή του Στ. Μάνου για να σωθεί η παράταξη...