- Ούτε ψάρι, μου είπε, ούτε χταπόδι. Ακόμη και οι αχινοί χάθηκαν. Κοίταξε σήμερα, τι ...ψάρεψα. Σ' ένα παραγαδιάρικο κοφίνι είχε αραδιάσει ταχτοποιημένα, κρίταμα, με την ιδιάζουσα γεύση και κάππαρη που ζουν στα γκρέμια «στου βράχου τη σχισμάδα». Και αναπτύσσονται με την αλισάχνη της θάλασσας και τους πελαγίσιους ανέμους.

Ο καπετάν Ηλίας, όμως δεν είναι μόνο τιμονιέρης στο διχτυάρικο μικροκάραβο. Ηταν καπετάνιος στα ψηλώματα του Πηλίου που έδωσε μαζί με τους άλλους συντρόφους τις μεγάλες μάχες κατά των κατακτητών και των προδοτών.

Οταν, λοιπόν, συνεχίζει, άρχισαν οι μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή του Πηλίου, καμιά τριακοσαριά άνθρωποι, που απομονώθηκαν, μαζί αγωνιστές του ΕΛΑΣ, μερικοί κάτοικοι της Εθνικής Αλληλεγγύης και μεταξύ τους, δυο μικρά, κρύφτηκαν για αρκετές μέρες σε μια θαλασσοσπηλιά και σώθηκαν από την κρεμάλα.

Αναστέναξε, πάλι και κατέληξε: Ετσι ζήσαμε, έτσι πολεμήσαμε, έτσι συνεχίζουμε.