Ποιος, αλήθεια, ήταν ο ρόλος της Ελλάδας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις που διεξάγονταν στη Γιουγκοσλαβία; Ποιος ήταν ο ρόλος της στο στάδιο της προετοιμασίας αυτής της επιδρομής;

Αν πιστέψουμε τον πρωθυπουργό, τότε «δε θα συμμετάσχουμε σε στρατιωτικές επιχειρήσεις», γιατί «είμαστε γειτονική χώρα δίπλα στην κρίση» και «με τους γείτονες θέλουμε να έχουμε φιλικές σχέσεις». Ηταν οι δηλώσεις του Κ. Σημίτη, που έγιναν στις 17-4-99, κατά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ.

Το τι προηγήθηκε, αλλά και το τι ακολούθησε εκείνης της πρωθυπουργικής δήλωσης, είναι απερίγραπτο. Σημειώστε:

• Μια μέρα πριν πει ο κ. Σημίτης ό,τι είπε στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, ο «Ρ» είχε αποκαλύψει το Διάταγμα Κλίντον, με το οποίο οριζόταν ότι το Ιόνιο αποτελούσε «εμπόλεμη ζώνη». Την ίδια μέρα, στις 16-4-99, ο «Ρ» έθεσε στον πρωθυπουργό - κατά τη διάρκεια δηλώσεών του στη Βουλή - το ερώτημα, αν θα στείλει ελληνικά στρατεύματα στην εμπόλεμη ζώνη. Ιδού η απάντηση του Κ. Σημίτη: «Η ελληνική κυβέρνηση θα στέλνει τις Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, όπου νομίζει ότι είναι σωστό, χωρίς κανέναν περιορισμό»!
• Δυο μέρες αργότερα, στις 18-4-99, απέπλευσε από τη Σαλαμίνα και με προορισμό την εμπόλεμη ζώνη το αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής», κατόπιν κυβερνητικής εντολής. Λίγες μέρες αργότερα, απέπλεε και δεύτερο ελληνικό πλοίο, το ναρκαλιευτικό «Ερατώ». Ηδη, η βάση της Σούδας είχε διατεθεί στους Αμερικανούς, από την έναρξη των βομβαρδισμών, στις 24/3/99.
• Οσο για το «μετά» του εγκλήματος, ο κ. Τσοχατζόπουλος ανακοίνωσε σε συνέντευξή του, στις 2-6-99, ότι η κυβέρνηση θα έστελνε 1.200 Ελληνες στρατιώτες, για να συμμετάσχουν στη διαβόητη «ειρηνευτική» δύναμη του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο και, μάλιστα, τόνισε με έπαρση ότι η κυβέρνηση «διεκδικεί διοικητικό ρόλο» στον ...«ειρηνευτικό» - κατά τα άλλα - στρατό κατοχής.

Και τους έστειλε...