Αλλοι ανεβάζουν το ποσό της αποζημίωσης που επιδίκασε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στον Γλύξμπουργκ, στα 40 περίπου δισ. δραχμές και άλλοι ισχυρίζονται ότι δε θα ξεπερνά τα 22. Ετσι κι αλλιώς, μάλλον, σήμερα θα μάθουμε το ακριβές ποσό, το οποίο - σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου - πρέπει να καταβληθεί στον τέως μέσα σε τρεις μήνες.

Η ουσία, βέβαια, δε βρίσκεται στις πόσες δεκάδες δισ. δραχμές θα εισπράξει ο τέως από το ελληνικό δημόσιο - δηλαδή, από τις τσέπες των εργαζομένων και του λαού - αλλά στο γεγονός, πως αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους, να πάρει έστω κι ένα λεπτό. Φτάνουν και παραφτάνουν τα πολύμορφα δεινά, που έφερε στη χώρα η διορισμένη από τις τότε μεγάλες δυνάμεις δυναστεία των Γλύξμπουργκ. Φτάνει και περισσεύει το γεγονός πως είχε φορτωθεί απρόσκλητη στις πλάτες του λαού για πολλές δεκαετίες. Αυτή είναι η ουσία, στην οποία δεν ανταποκρίθηκαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, αφήνοντας ανοιχτούς δρόμους και παράθυρα στις ιταμές διεκδικήσεις του τέως. Και μπορεί, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ, να λένε σήμερα διάφορα, αλλά η μεγάλη αυτή ευθύνη τους βαραίνει και θα τους βαραίνει εσαεί.