ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Περί οικονομίας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Ν. Γκαργκάνας, ξαναχτύπησε... Τον ακούσαμε χτες να διαπιστώνει με κάθε σοβαρότητα πως «η ελληνική οικονομία πάει καλά» και, ταυτόχρονα, ότι είναι και λίγο άρρωστη. Το δεύτερο, βέβαια, δεν το είπε ευθέως, αλλά το υπονόησε σαφώς, όταν έσπευσε να προτείνει τη λήψη μέτρων για να σταματήσει η παρατηρούμενη αναζωπύρωση του πληθωρισμού, υποστηρίζοντας πως, αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα για τη συγκράτηση των τιμών, «θα υπάρξουν σοβαρές συνέπειες για την ανάπτυξη και την απασχόληση στη χώρα»!

Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, ο κύριος Γκαργκάνας υποδείχνει στους εργαζόμενους να μην αντισταθούν στα μέτρα συγκράτησης του πληθωρισμού (σ.σ. μείωση του εργατικού κόστους, συγκράτηση των ισχνών μισθολογικών αυξήσεων, ενίσχυση της «ευελιξίας» των εργασιακών σχέσεων κλπ.), γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, θα υποστούν - εκτός από τις συνέπειες της ακρίβειας στην αγορά - και τον κίνδυνο να βρεθούν άνεργοι...

Εμείς, αφήνοντας κατά μέρος τα κινδυνολογικά κηρύγματα λιτότητας του κ. Γκαργκάνα, θέλουμε να σημειώσουμε ότι όσα αναφέρει αφορούν στην καπιταλιστική οικονομία και πρωτίστως τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών. Αυτά πάνε καλά και αυτά κινδυνεύουν από «ασθένειες», που προκαλούνται από την απόλυτα δικαιολογημένη και αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση. Δεν αφορούν στην οικονομία των λαϊκών νοικοκυριών. Η τελευταία είναι μονίμως «ασθενής» και μόνο σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας μπορεί να γιατρευτεί ριζικά και τελεσίδικα.

Θα τους χρωστάμε και χάρη...

Ποιος τη χάρη μας... Σύμφωνα, με όσα δημοσίευσε το «Βήμα», ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, λόρδος Ρόμπερτσον, ζήτησε με επιστολή του από τον υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ, να γίνουν οι απαραίτητες διευκολύνσεις, ώστε οι ευρωπαϊκές χώρες - μέλη του Οργανισμού, να μπορέσουν να βρουν τρόπους αποπληρωμής των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Συγκεκριμένα, του ζήτησε να προχωρήσουν οι ΗΠΑ σε μια μείωση των κρατικών προμηθειών, που εισπράττουν από κάθε αγορά εξοπλισμών από άλλη χώρα.

Σκεφτείτε, δηλαδή, τι αποφάσεις εκσυγχρονισμού και εντατικοποίησης των εξοπλισμών πήραν στην Πράγα, που, ακόμη και ο Ρόμπερτσον ζητά διευκολύνσεις... Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά, δε φτάνει που θα πληρώσουμε τα μαλλιοκέφαλά μας τα επόμενα αρκετά χρόνια για εξοπλισμούς, που μόνο στη χώρα μας δεν είναι αναγκαίοι, θα πρέπει να τους χρωστάμε και χάρη από πάνω...

Τα «μαλώματα» του ΙΚΑ...

Τη φαεινή ιδέα να «μαλώνει» με επιστολές που στέλνονται στα σπίτια τους τους ασφαλισμένους που δεν είναι συνεπείς στα ραντεβού τους για γιατρό, που κλείνουν μέσω του περιβόητου «184», είχε ο διοικητής του ΙΚΑ Μ. Νεκτάριος, όπως είπε χτες στα εγκαίνια του 3ου Νοσοκομείου ΙΚΑ, απ' όπου και ισχυρίστηκε ότι το ηλεκτρονικό σύστημα των τηλεφωνικών ραντεβού εξαφάνισε τις ουρές στις 60 Μονάδες Υγείας που λειτούργησε.

Οι ουρές βέβαια καθόλου δεν εξαφανίστηκαν, απλά μεταφέρθηκαν στα τηλέφωνα, όπου οι ασφαλισμένοι πρέπει να ξημεροβραδιάζονται για να κλείσουν ραντεβού. Δε φτάνει που τους ταλαιπωρούν, τους «μαλώνουν» κιόλας από πάνω, λες κι έφταιξαν που έχτισαν με το αίμα τους το ΙΚΑ, για να κάνουν κάποιοι... εκσυγχρονιστικά πειράματα.

... και ο «μαλωμένος» συνταξιούχος

Την οδύσσεια των ραντεβού περιέγραψε χτες στο «Ρ» ο συνταξιούχος Ιωάννης Σώρης, που μένει στην οδό Δημοκρίτου 1 στο Κολωνάκι.

Ο συνταξιούχος πήγε στις αρχές του Νοέμβρη στο υποκατάστημα ΙΚΑ της πλατείας Θεάτρου και υποβλήθηκε σε αιματολογικές εξετάσεις για πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε και στη συνέχεια έκλεισε ραντεβού με τον παθολόγο, απ' όπου θα έπαιρνε τα αποτελέσματα των εξετάσεων και τη διάγνωση. Το ραντεβού είχε κλειστεί για τις 14 Νοέμβρη 2002, αλλά ο γιατρός δεν έμελλε να εμφανιστεί, όπως συνειδητοποίησαν οι ασφαλισμένοι που είχαν κλεισμένα ραντεβού, μετά από τέσσερις ώρες αναμονής. Ετσι, ο Ι. Σώρης έκλεισε νέο ραντεβού για χτες, 27 Νοέμβρη 2002, αλλά και πάλι ο παθολόγος δεν ήταν εκεί.

Η ειρωνεία είναι ότι την προηγούμενη του ραντεβού, τηλεφώνησαν απ' το «184» στον συνταξιούχο, για να τον ρωτήσουν αν θα είναι στο ραντεβού. Τελικά, όπως αποδείχτηκε ο παθολόγος για τον οποίο κλείνονταν καθημερινά ραντεβού βρισκόταν σε άδεια!

Εκσυγχρονισμός στο απόγειό του, δηλαδή.

Τα θεατρινίστικα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΛΥΣΣΑΞΑΝ» χτες βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, για την απουσία του υπουργού Οικονομίας από τη συνεδρίαση της Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής όπου συζητούνταν ο προϋπολογισμός. Μέχρι την αποχώρηση έφθασαν, μ' έναν εξόφθαλμα θεατρινίστικο τρόπο.

Τελικά, από τη συνεδρίαση έλειψαν και ο υπουργός και η Νέα Δημοκρατία. Δυστυχώς ...παρέμεινε η πολιτική και των δυο και, το χειρότερο, εκφράζεται με σαφήνεια στον προϋπολογισμό του 2003.

Γιατί, βέβαια, ούτε οι εκθέσεις της Γιουροστάτ, ούτε οι εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου περί κρυφών ελλειμμάτων θα μας μείνουν στο τέλος. Το ...2,5% στην εισοδηματική πολιτική και οι αυξήσεις - ψίχουλα στους συνταξιούχους μετράνε.

Οσο για τις δαπάνες Υγείας, Ασφάλισης και Παιδείας ...τα γνωστά. «Δημιουργική» παρουσίαση αυξήσεων και, ταυτόχρονα, απόκλιση ακόμα και από τα περσινά επίπεδα. Κάθε πέρυσι και καλύτερα.

ΤΟ ΟΝΟΜΑ της μπορεί να θυμίζει βραχύσωμο ον, αλλά η Κοντολίζα Ράις φάνηκε τελικά ...πολύ ψηλή για τον Γιώργο Παπανδρέου. Γιατί, βέβαια, όταν στη σχετική συνάντηση απαίτησε συμφωνία στο «σχέδιο Ανάν» πριν τις 12 Δεκέμβρη και ο υπουργός ψέλλιζε άλλα αντί άλλων, σε τι συμπέρασμα μπορεί να καταλήξει κανείς;

Κατά τα άλλα, ο υπουργός Εξωτερικών εξασφάλισε - όπως υποστηρίζεται - την ...επιρροή των ΗΠΑ προς όφελος του Κυπριακού! Τώρα το γιατί άπαντες κατάλαβαν ότι πήγε και συμφώνησε σε ό,τι του ζήτησαν, είναι μάλλον ανεξήγητο...

ΜΑ, ΦΥΣΙΚΑ, και θα συνεργαστεί το ελληνικό υπουργείο Δημόσιας Τάξης με τις βρετανικές αρχές για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Εκτός από τους ...γνωστούς λόγους, υπάρχει και ένα αξιοσέβαστο κονδυλιάκι για το όλο θέμα, που θα πληρώσουν οι Ελληνες φορολογούμενοι.

Ως γνωστόν, λοιπόν, όταν υπάρχουν τέτοιες δαπάνες, πάντοτε προκαλείται ...διεθνές ενδιαφέρουν. Πάντα για την ...ασφάλεια.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ανθρακες ο θησαυρός

Τα στοιχεία της επίσημης έρευνας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που παρουσιάστηκαν στο προχτεσινό Συνέδριο για τα μεγάλα έργα, είναι πραγματικά συγκλονιστικά. Σύμφωνα μ' αυτά, τα μισά περίπου κοινοτικά κονδύλια που δίνονται στη χώρα μας μέσω των διαφόρων διαρθρωτικών Ταμείων της ΕΕ - και του Γ` ΚΠΣ - ούτε καν φτάνουν στη χώρα μας! Παρακρατούνται από τις διάφορες πολυεθνικές της Κοινότητας, αφού στα ελληνικά έργα χρησιμοποιούνται κατά κόρον τα εισαγόμενα από αυτές υλικά και υπηρεσίες!

Με βάση αυτά τα στοιχεία, η Ελλάδα επιστρέφει στην ΕΕ το 46,4% των κονδυλίων, που υποτίθεται ότι εισπράττει μέσω του Γ` ΚΠΣ, όταν, την προηγούμενη πενταετία, το ποσοστό των αντίστοιχων επιστροφών των κοινοτικών κονδυλίων από τη χώρα μας υπολογιζόταν ότι ήταν χαμηλότερο από 30%. Κάθε πέρσι και καλύτερα, δηλαδή, και σ' αυτόν τον τομέα.

Ολα αυτά τα στοιχεία, βέβαια, δε χρειαζόταν να μας τα πουν οι Κοινοτικοί για να τα μάθουμε. Το βλέπουμε καθημερινά στα λεγόμενα μεγάλα έργα. Βλέπουμε, για παράδειγμα, στο μετρό της Αθήνας και στο Αεροδρόμιο Σπάτων να έχουν χρησιμοποιηθεί εισαγόμενοι γρανίτες, αντί του διεθνούς φήμης και ποιοτικού ελληνικού μαρμάρου! Μαθαίνουμε ότι στο Ολυμπιακό Χωριό χρησιμοποιούνται αλουμίνια ξένης εταιρίας. Παρακολουθούμε τον πακτωλό των δισεκατομμυρίων που χορηγούνται στους ξένους συμβούλους των έργων - τις περισσότερες φορές, μάλιστα, για αμφίβολης ποιότητας συμβουλές, όπως, π.χ., στο μετρό - σε βάρος του ελληνικού τεχνικού δυναμικού που υποαπασχολείται.

Το θέμα είναι ασφαλώς ευρύτερο. Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν περίτρανα ότι οι όροι που διαμορφώνονται και με τα περιβόητα κοινοτικά κονδύλια - με την απόλυτη σύμπραξη, βέβαια, και της κυβέρνησης - είναι τέτοιοι που τα μετατρέπουν ουσιαστικά σε «αργύρια» για την ενίσχυση των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, στη διαπλοκή τους με το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο. Η άρχουσα τάξη της χώρας, μέσα απ' αυτήν τη διαδικασία, προσδοκά επίσης μεγάλα οφέλη, όπως, π.χ., ο κλάδος των κατασκευών, ανεξάρτητα από το αν οι ευρωενωσιακές πολυεθνικές παίρνουν «τη μερίδα του λέοντος».

Μέσα στο πλαίσιο αυτό, δεν μπορεί κανείς παρά να χαρακτηρίσει ως πρόκληση και παραμύθι για μικρά παιδιά, το ότι, δήθεν, τα κοινοτικά κονδύλια ευνοούν την ανάπτυξη της χώρας και βελτιώνουν τη θέση των εργαζομένων. Το σίγουρο είναι ότι ευνοούν την ανάπτυξη των πολυεθνικών, ενώ «τη νύφη την πληρώνει» ο λαός. Αν γίνουν, μάλιστα, κάποιοι πιο ψυχροί υπολογισμοί, δηλαδή αν αθροίσουμε τις ελληνικές εισφορές στα Κοινοτικά Ταμεία, τα ποσά που επιστρέφουν στις πολυεθνικές μέσω των διαφόρων ΚΠΣ και το εμπορικό έλλειμμα που υφίσταται η χώρα μας, χρόνο με το χρόνο μέσα στην Κοινότητα, τότε βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι τα ποσά που πληρώνει η χώρα προς την ΕΕ είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά που εισπράττει. Αλλά αυτή η πραγματικότητα, που αποδεικνύει και την ουτοπία της λεγόμενης πραγματικής σύγκλισης, στα πλαίσια της καπιταλιστικής Ευρωπαϊκής Ενωσης, αποκαλύπτει ότι τα λαϊκά στρώματα τίποτα δεν κερδίζουν απ' αυτήν την υπόθεση, αφού κερδίζει τα μέγιστα το κεφάλαιο.

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Τα θαύματα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σημειώνουμε το γεγονός για δυο κυρίως λόγους: Πρώτον, για τον αποπνέοντα ωμό και ανιστόρητο αντικομμουνισμό του και, δεύτερον, γιατί - όπως διαβάσαμε στη σχετική ανακοίνωση - το κείμενο επρόκειτο να αναγνωσθεί στις εκκλησίες, «την Κυριακή 17/11, πριν από την απόλυση της Θ. Λειτουργίας».

Ο λόγος αφορά μια ανακοίνωση της Μητρόπολης Θήρας, στην οποία, εκτός της έκφρασης ευχαριστιών προς τον τοπικό έπαρχο, για την επαναλειτουργία ενός ναού, αναφέρει και τα εξής: «Η στιγμή που η πόρτα του Ιερού Ναού άνοιξε ήταν τόσο συγκινητική, που όσοι παραβρέθηκαν ένιωσαν, όπως οι Ρώσοι ορθόδοξοι αδερφοί μας, που, μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, έζησαν το Θαύμα, να ανοίγει τις πύλες του ο ένας ναός μετά τον άλλο (όσοι διασώθηκαν από την καταστροφική θηριωδία των αθέων, οι οποίοι τους είχαν μετατρέψει για εβδομήντα χρόνια σε στάβλους, γυμναστήρια, αποθήκες, ακόμη και σε μουσεία αθεΐας)».

Θεωρούμε περιττό να αντικρούσουμε τα όσα ανιστόρητα αναφέρονται για την κατάσταση των εκκλησιών στα ογδόντα και πλέον χρόνια του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, όπως και των σχέσεων του σοσιαλιστικού καθεστώτος γενικότερα με τις εκεί Εκκλησίες και θρησκευτικά δόγματα. Σημειώνουμε, μόνον, ότι το μόνο ...θαύμα, που ζουν τα τελευταία 12 χρόνια οι Ρώσοι, είτε είναι θρησκευάμενοι είτε όχι, είναι η επέλαση της φτώχειας, της ανεργίας και των κάθε λογής κοινωνικών προβλημάτων. Με άλλα λόγια, όλα όσα συνεπάγεται η καπιταλιστική παλινόρθωση.

Μεγάλες οι ευθύνες τους

Αλλοι ανεβάζουν το ποσό της αποζημίωσης που επιδίκασε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στον Γλύξμπουργκ, στα 40 περίπου δισ. δραχμές και άλλοι ισχυρίζονται ότι δε θα ξεπερνά τα 22. Ετσι κι αλλιώς, μάλλον, σήμερα θα μάθουμε το ακριβές ποσό, το οποίο - σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου - πρέπει να καταβληθεί στον τέως μέσα σε τρεις μήνες.

Η ουσία, βέβαια, δε βρίσκεται στις πόσες δεκάδες δισ. δραχμές θα εισπράξει ο τέως από το ελληνικό δημόσιο - δηλαδή, από τις τσέπες των εργαζομένων και του λαού - αλλά στο γεγονός, πως αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους, να πάρει έστω κι ένα λεπτό. Φτάνουν και παραφτάνουν τα πολύμορφα δεινά, που έφερε στη χώρα η διορισμένη από τις τότε μεγάλες δυνάμεις δυναστεία των Γλύξμπουργκ. Φτάνει και περισσεύει το γεγονός πως είχε φορτωθεί απρόσκλητη στις πλάτες του λαού για πολλές δεκαετίες. Αυτή είναι η ουσία, στην οποία δεν ανταποκρίθηκαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, αφήνοντας ανοιχτούς δρόμους και παράθυρα στις ιταμές διεκδικήσεις του τέως. Και μπορεί, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ, να λένε σήμερα διάφορα, αλλά η μεγάλη αυτή ευθύνη τους βαραίνει και θα τους βαραίνει εσαεί.

Φιέστες - πρόκληση για τους ανάπηρους

«Βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να αρνηθούμε τη συμμετοχή μας στην εκδήλωσή σας αυτή, καθώς βιώνουμε μια πραγματικότητα που δε συνάδει με εκδηλώσεις "πανηγυρικού" χαρακτήρα».

Την απάντηση αυτή έστειλε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή (ΠΟΜΕΕΑ) στην πρόσκληση της ηγεσίας της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑΕΑ), σχετικά με το γιορτασμό της 3ης του Δεκέμβρη, Εθνικής Μέρας των Ατόμων με Αναπηρίες, που διοργανώνει η τελευταία σε πολυτελές ξενοδοχείο της Αθήνας.

Κι έχει απόλυτο δίκιο η ΠΟΜΕΕΑ. Μπορεί η ηγεσία της ΕΣΑΕΑ να θεωρεί ενδεδειγμένες τις δεξιώσεις, αλλά οι τελευταίες αποτελούν καθαρή πρόκληση για την πλειοψηφία των αναπήρων και τις οικογένειές τους, που μοχθούν για την επιβίωσή τους, για τα πιο στοιχειώδη και απαραίτητα σε έναν άνθρωπο. Καθώς βιώνουν καθημερινά την οδυνηρή πραγματικότητα που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική και η επιλογή της σύμπλευσης με αυτήν, από την πλειοψηφία των ηγεσιών των συνδικαλιστικών οργανώσεων του χώρου.

Στον αντίποδα αυτής της τακτικής, το αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων, διοργανώνει, μαζί με το εργατικό κίνημα, τους γονείς και κηδεμόνες, πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις για την 3η του Δεκέμβρη, με αποκορύφωμα τη συγκέντρωση στις 5 μ.μ. στο Συνδικάτο Οικοδόμων στην πλατεία Κάνιγγος και την πορεία στη Βουλή.

Συνέβη και αυτό. Συντάκτες του οικονομικού ρεπορτάζ ζητούσαν χτες από συναδέλφους τους να τους δώσουν από 2 ευρώ. Οπως εξήγησαν στη συνέχεια, αποφάσισαν να συγκεντρώσουν χρήματα και... να βοηθήσουν έτσι την κυβέρνηση να πληρώσει την «αποζημίωση» που θα επιδικαστεί στον έκπτωτο.

Το θέμα προσφέρεται και για χιούμορ.

Ο «μεγάλος αδελφός»

Οχι μόνο δεν το κρύβουν, αλλά καθημερινά φροντίζουν να το δείχνουν με όλους τους τρόπους, ότι ο «εχθρός λαός» βρίσκεται στο στόχαστρο. Με πρόσχημα την «ευταξία», την προστασία του «δημοκρατικού πολιτεύματος», την προστασία από την «τρομοκρατία» και τις «ασύμμετρες απειλές», εξελίσσεται τελευταία, με εντελώς απροκάλυπτο τρόπο, μια ευρεία επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Στο αυταρχικό πλαίσιο που συνθέτουν η Ευρωαστυνομία, ο Ευρωστρατός, η συγκρότηση στρατιωτικού μηχανισμού για αποστολές «εσωτερικής ασφάλειας», η Συνθήκη Σένγκεν, ο διαβόητος «τρομονόμος», η δυνατότητα που δίνεται στην Αστυνομία να πυροβολεί κατά διαδηλωτών, που συνοδεύονται από ένταση της κρατικής καταστολής, τα αστυνομικά μπλόκα στους δρόμους με τους εξευτελιστικούς ελέγχους και τις αθρόες προσαγωγές «υπόπτων», την καλλιέργεια του χαφιεδισμού, τον «αστυνόμο της γειτονιάς», τα «Τοπικά Συμβούλια Πρόληψης Εγκληματικότητας», κλπ. κλπ., προστίθεται και ένα ευρύ δίκτυο καθημερινής παρακολούθησης και καταγραφής των κινήσεων κάθε «ενοχλητικού».

Προχτές το υπουργείο Δημόσιας Τάξης γνωστοποίησε ότι σύντομα θα εγκαταστήσει ένα ηλεκτρονικό σύστημα αυτόματης αναγνώρισης προσώπων, που θα καταγράφονται από κάμερες, τοποθετημένες σε δρόμους, δημόσιους χώρους, εμπορικά κέντρα, γήπεδα κλπ. Δηλαδή, οι τουλάχιστον 1.600 κάμερες, που - όπως έχει ανακοινωθεί - θα τοποθετηθούν μέχρι το 2004 και οι - άγνωστο πόσες - κρυφές ή φανερές είναι ήδη τοποθετημένες σε κλειστούς χώρους, θα παρακολουθούν επί 24ώρου βάσεως τους πάντες και τα πάντα. Και ένα σύστημα υπολογιστών θα έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίζει συγκεκριμένα πρόσωπα από μια βάση δεδομένων, στην οποία θα είναι καταχωρημένες φωτογραφίες και βίντεο με «ύποπτα» πρόσωπα. Δηλαδή, αυτοματοποιημένη και σε πραγματικό χρόνο δουλιά εκατοντάδων χιλιάδων παραδοσιακών χαφιέδων! Αν συνυπολογιστούν και οι τεράστιες δυνατότητες που έχουν για παρακολούθηση των κάθε λογής επικοινωνιών (ΕΣΕΛΟΝ κλπ.), τότε στην κυριολεξία δε θα τους ξεφεύγει κουνούπι...

Πρόκειται ασφαλώς για εφιαλτικά σχέδια, που προωθούνται με γοργούς ρυθμούς. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει πραγματικότητα η κοινωνία του «μεγάλου αδελφού». «Ο κάθε φιλήσυχος πολίτης, όχι μόνο δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από όλα αυτά, αλλά, απεναντίας, έχει να κερδίσει την ασφάλειά του», λέει με νόημα η κυβέρνηση της χώρας μας, στο ίδιο μοτίβο με τις κυβερνήσεις άλλων χωρών. Λένε, δηλαδή, ότι, αν δεν αμφισβητείς την ιμπεριαλιστική νέα τάξη πραγμάτων, τα κέρδη, την εξουσία και την πολιτική του κεφαλαίου, αν δεν αντιστέκεσαι, δεν αγωνίζεσαι και δε διεκδικείς, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσεις τις «συνέπειες του νόμου μας». Το ιμπεριαλιστικό σύστημα, που σαπίζει, δείχνει το αποκρουστικό του πρόσωπο, προκειμένου να έχει υποταγμένο το λαό στην ολοένα εντεινόμενη εκμετάλλευση.

Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες είναι πράγματι σε κίνδυνο. Ερχονται καιροί δύσκολοι. Η μάχη ενάντια στην περιστολή της κοινωνικοπολιτικής δράσης πρέπει να ενταθεί. Αφορά όλα τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και συνδέεται άμεσα με την πάλη για τη διεύρυνση των ελευθεριών τους και τη δική τους προοπτική. Και αυτή η μαζική κοινωνικοπολιτική πάλη είναι μονόδρομος.

«Μάτια» παντού

Πάει ο χαφιές

που κάποτε

σ' έπαιρνε στο κατόπι,

εκσυγχρονίστηκε

κι αυτός,

τώρα που 'μαστε

«Ευρώπη»,

δεν έχει πια

ρεπούμπλικα

και μαύρη καπαρντίνα,

τώρα στήθηκαν