Η τρομοκρατία (και όχι οι αγώνες των λαών που οι ιμπεριαλιστές βαφτίζουν «τρομοκρατία») είναι εξαιρετικά χρήσιμη στο εκμεταλλευτικό κράτος. Λόγω της τρομοκρατίας (το είδαμε την περίοδο του «ψυχρού» πολέμου στη Γερμανία και στην Ιταλία, το βλέπουμε τώρα στην περίοδο της αμερικανικής μονοκρατορίας) η κοινωνία «διδάσκεται» να αποδέχεται εθελοντικά, ή - στην επίσης αποδοτική για την κρατική εξουσία περίπτωση - βλέπουμε την κοινωνία να «συνθηκολογεί», με εκείνα τα μέτρα που απαγορεύουν «νόμιμα» τις ελευθερίες της και ναρκοθετούν το δικαίωμά της να διεκδικεί. Η τρομοκρατία αξιοποιείται ως πρόσχημα από τους μηχανισμούς κρατικής καταστολής για να τρομοκρατούν, στο όνομα των κανόνων ασφαλείας που επιβάλλονται για την «καταπολέμηση» της τρομοκρατίας...

Η τρομοκρατία είναι ένα υποπροϊόν της κρατικής καταστολής, που εκείνοι οι οποίοι αναλαμβάνουν (ή τους ανατίθεται) να παίξουν ρόλο φυσικού αυτουργού στο πλαίσιό της, είτε είναι άμεσα δημιουργήματα-υπάλληλοι της κρατικής εξουσίας (προβοκάτορες, πράκτορες κλπ.), είτε αποτελούν τις «τηλεκατευθυνόμενες» μαριονέτες του συστήματος, που αφήνονται να πιστεύουν ότι αποτελούν τους «Ζορό» της τάξης, του έθνους, της πατρίδας, αλλά την ίδια ώρα η πολιτική τους «αφέλεια» και η αδιέξοδη πολιτική τους ανωριμότητα καθίστανται πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των μυστικών υπηρεσιών.

Η τρομοκρατία, ειδικά στον ιμπεριαλισμό, όποιο φραστικό μανδύα κι αν χρησιμοποιεί, από όποια αφετηρία κι αν εκκινεί, επειδή ακριβώς συνιστά την «παρακαμπτήριο» για την έφοδο της «νομιμοποιημένης» κρατικής τρομοκρατίας, δεν είναι απλώς αναποτελεσματική. Είναι αντιδραστική. Γι' αυτό το λόγο, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι η κοινωνία στα πλαίσια της πολιτικής της χειραφέτησης από την κυρίαρχη ιδεολογία θα είχε απαλλαγεί από τους «αυτόκλητους τιμωρούς» που «πυροβολούν εξ ονόματός της», τότε και πάλι θα υπήρχε η τρομοκρατία γιατί (και τότε) θα την κατασκεύαζε η ίδια η κρατική εξουσία. Γιατί, όπως έχει τονιστεί (G. Sanguinetti) και μας θυμίζει στο βιβλίο του («Τρομοκρατία: Ενα προνομιούχο μέσο άσκησης πολιτικής. Το ΝΑΤΟ και η επιχείρηση Gladio») ο Κ. Γρίβας, «η τρομοκρατία είναι το κράτος, δηλαδή ένα από τα πολλά ένοπλα παρακλάδια του»...