Αναδείχθηκε ότι η εικόνα από την πρόσφατη συνάντηση με τα χαμόγελα και τις χειραψίες, της Κεραμέως, του προέδρου του ΣΕΒ και του προέδρου της ΓΣΕΕ, πρέπει να σημάνει συναγερμό για κάθε εργαζόμενο, για κάθε τίμιο συνδικαλιστή. Ιδιαίτερα στην περίοδο που έρχεται το νομοσχέδιο, με τις μηχανές όλου του συστήματος να δουλεύουν στο φουλ για την περιβόητη στροφή στην πολεμική οικονομία, που έχει βασική προϋπόθεση, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι να έχουν λυμένα τα χέρια τους σε ό,τι έχει να κάνει με μισθούς και δικαιώματα.

Μέσα από τη σύσκεψη αναδείχθηκαν οι άξονες με τους οποίους θα πρέπει να δουλέψουν τα σωματεία το επόμενο διάστημα, με επίκεντρο τη διαμόρφωση πλαισίων πάλης για τις ΣΣΕ κατά κλάδο και επιχείρηση, όπως και για την ανάγκη συντονισμού της δράσης των σωματείων για τη συνέχεια, καθώς η μάχη θα είναι σκληρή.

Εισηγητικά ο Θανάσης Κουτσουράς, στέλεχος του ΠΑΜΕ και μέλος της Διοίκησης του ΕΚΘ, χαιρέτισε τον παλικαρίσιο αγώνα των αγροτών, των κτηνοτρόφων και των μελισσοκόμων που κλιμακώνεται σε όλη τη χώρα, για να μπει φρένο στην εξαθλίωσή τους.

Για το θέμα των ΣΣΕ ξεκαθάρισε ότι η ουσία γύρω από το ζήτημα των ΣΣΕ δεν βρίσκεται ούτε απλά στο αν υπάρχει ή όχι, ούτε στο ποιος θα υπογράψει. «Η ουσία είναι το περιεχόμενο της Σύμβασης. Το αν αυτή διαμορφώνεται με βάση την ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης, του κλάδου κ.λπ., δηλαδή την κερδοφορία της εργοδοσίας, ή με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, τις προϋποθέσεις για πραγματική ανακούφιση της εργατικής τάξης.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν υπάρχει περίπτωση να ισχύει και το ένα και το άλλο. Για να κερδίσουν οι εργαζόμενοι πρέπει να χάσει το κεφαλαίο, και προφανώς ισχύει και το αντίστροφο», είπε.

Στη συνέχεια παρουσίασε τι προβλέπει η συμφωνία, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά μέχρι στιγμής.

Στάθηκε ιδιαίτερα στο σημείο της συμφωνίας που προβλέπει τη μείωση του ελάχιστου απαιτούμενου ποσοστού κάλυψης από ΣΣΕ, προκειμένου αυτή να κηρυχθεί υποχρεωτική για το σύνολο των εργαζομένων του κλάδου, από 50% σε 40% των εργαζομένων που εργάζονται σε επιχειρήσεις - μέλη της εργοδοτικής οργάνωσης που έχει υπογράψει και δεσμεύεται από την ΣΣΕ. Αλλά και στην πρόβλεψη για παράκαμψη της παραπάνω ρήτρας υπό τον όρο της εμπλοκής της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που σημαίνει ανοικτή υπονόμευση των κλαδικών Ομοσπονδιών και των συλλογικών διαπραγματεύσεων με πρωταγωνιστές τους εργατοπατέρες. Οπως είπε: «Πρόκειται για όρο που αποτελεί μοχλό ασφυκτικής πίεσης των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών Ομοσπονδιών, οι οποίες καθίστανται όμηροι των εργοδοτικών ενώσεων και της κυβερνητικής - εργοδοτικής πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ». «Δηλαδή, επιδιώκεται να παρακάμπτεται η αγωνιστική δράση των κλαδικών/ομοιοεπαγγελματικών συνδικάτων για αξιοπρεπείς όρους των ΣΣΕ, και να συνάπτονται κλαδικές ΣΣΕ χωρίς κλαδικά συνδικάτα, με τη συνδρομή της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των εργοδοτών και της μέγιστης δυνατής κερδοφορίας τους».

Τέλος, αναφέρθηκε στο σημείο της «Κοινωνικής Συμφωνίας» που αφορά στη σύσταση 3μελούς επιτροπής, η οποία θα αποτελεί έναν fast track «κόφτη» περιορισμού της ήδη περιορισμένης μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία.

Σημείωσε ότι «το εργατικό κίνημα της χώρας μας έχει πείρα από το πώς στριμώχνεται η εργοδοσία και αναγκάζεται να ικανοποιήσει τα περισσότερα αιτήματα των εργαζομένων, υπογράφοντας ακόμα και ΣΣΕ και σε επίπεδο επιχείρησης και σε επίπεδο κλάδου». Και ανέδειξε μεταξύ άλλων τις ΣΣΕ στους Οικοδόμους, στην COSCO, στα Μεταλλεία Χαλκιδικής, που αποτελούν θετικά παραδείγματα για το πώς μπορούν οι εργαζόμενοι να αποσπάσουν κατακτήσεις, πώς μπορούν να βάλουν φρένο στην επίθεση της εργοδοσίας, αχρηστεύοντας ακόμα και διατάξεις νόμων που υπονομεύουν δικαιώματα.

«Αυτές οι συμβάσεις ήταν προϊόν πλούσιας συζήτησης με εργαζόμενους στους χώρους», σημείωσε, εξηγώντας: «Πήραν στα χέρια τους την πρόταση, συμμετείχαν στις ΓΣ, είπαν τη γνώμη τους πάνω στα αιτήματα και στην ουσία συνδιαμόρφωσαν όλοι μαζί την ΣΣΕ με την οποία πήγαν σε διαπραγμάτευση με την εργοδοσία. Προηγήθηκαν αγωνιστικές κινητοποιήσεις και δράσεις, όπως στάσεις εργασίας και απεργίες, με αποτέλεσμα θετικό για τους εργαζόμενους.

Ετσι έχεις νίκες σήμερα, που μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο σύγκρουσης συνολικά με αυτό το απάνθρωπο σύστημα της εκμετάλλευσης.

Τέτοιες νίκες θέλουμε όλοι μας σήμερα στα σωματεία που ανήκουμε και θα τις έχουμε αν βαδίσουμε μαζί στον δρόμο της σύγκρουσης με την εργοδοσία, γιατί αποδεικνύεται και από την ίδια τη ζωή: Για να κερδίσουμε εμείς πρέπει να χάσουν αυτοί».

Και κλείνοντας σημείωσε ότι «χρειάζεται να απασχολήσει όλα τα ΔΣ των σωματείων η διαμόρφωση προτάσεων ΣΣΕ, η διαμόρφωση πλαισίων πάλης και αιτημάτων που να ακουμπάνε τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων του κλάδου ή της επιχείρησης. Να απασχολήσει η μελέτη συγκεκριμένων στοιχείων που μπορούν να αποδείξουν τη ρεαλιστικότητα και την αναγκαιότητα των αιτημάτων αυτών.

Αυτό το καθήκον μπαίνει ιδιαίτερα και σε χώρους όπου υπάρχουν ΣΣΕ υπογεγραμμένες από εργοδοτικές και συμβιβασμένες δυνάμεις. Γιατί είναι όρος το ανέβασμα των απαιτήσεων των εργαζομένων, η αντιπαράθεση με τη λογική "τόσα δίνουν τα αφεντικά, δεν γίνεται αλλιώς"».

Ακολούθησε πλούσια συζήτηση, με τους εκπροσώπους των σωματείων να μεταφέρουν την πείρα από τους χώρους δουλειάς και τους αγώνες που αναπτύχθηκαν και συνεχίζονται, για την υπογραφή ΣΣΕ και όπου υπάρχει για την εφαρμογή της. Μίλησαν εργαζόμενοι από τις Κατασκευές, το Εμπόριο, το Μέταλλο, τον Επισιτισμό - Τουρισμό, την Ενέργεια κ.α.

Ο Γιώργος Μπρανίκας, πρόεδρος του ΣΕΤΕΠΕ, ανέφερε ότι οι συμβάσεις που υπογράφουν οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές είναι «νύχι - κρέας» με τους αντεργατικούς νόμους που ψηφίζουν οι κυβερνήσεις. «Οι ΣΣΕ που υπογράφει η Ομοσπονδία καταργούν το 5ήμερο - 8ωρο, είναι στα μέτρα των εργοδοτών. Είναι κόντρα στα αιτήματά μας και τις ανάγκες μας. Τα πρωτοβάθμια σωματεία δίνουμε τη μάχη σε κάθε χώρο δουλειάς για καλύτερους μισθούς και συνθήκες δουλειάς. Οπως στο καζίνο, στην e-food, στο ΜΕΤ», ανέφερε.

Ο Αγγελος Γεράκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων, μετέφερε την πείρα από το πώς υπογράφηκε η κλαδική σύμβαση στους οικοδόμους, κόντρα σε νόμους και κανόνες, σε αντίθετη κατεύθυνση από ό,τι προβλέπει η «κοινωνική συμφωνία». Και για αυτό είχε αυξήσεις, κατοχύρωση μειωμένου σταθερού εργάσιμου χρόνου. Και σημείωσε ότι δεν τελειώνει η μάχη με την υπογραφή της ΣΣΕ, αλλά συνεχίζεται για να την επιβάλλουν και να την κάνουν στην πράξη υποχρεωτική.

Ο Σταύρος Αρέστης, από το σωματείο εργαζομένων στην BETA CAE Systems, αναφέρθηκε στη μεγάλη κινητοποίηση που πραγματοποίησαν τις προηγούμενες μέρες με μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στη στάση εργασίας, να απαιτούν ΣΣΕ στην βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων. «Η εταιρεία ήδη έχει υποχρεωθεί σε αρκετές αναδιπλώσεις κάτω από την πίεση του σωματείου. Ξέρουμε πολύ καλά πως η δύναμή μας είναι η ενότητα και η μαζικότητα. Μέχρι τώρα κάθε προσπάθεια της εταιρείας να διασπάσει τους εργαζόμενους, είτε μέσω της προσπάθειας εξαγοράς συνειδήσεων είτε του εφησυχασμού, έπεσε στο κενό. Οι εργαζόμενοι έδειξαν τον ανεβασμένο βαθμό συσπείρωσής τους και εκλογικά καθώς η συμμετοχή στις τελευταίες αρχαιρεσίες είχε αύξηση πάνω από 50%», σημείωσε.

Η Λίλη Μαραγκού, πρόεδρος του Σωματείου εργαζομένων στη «Pfizer Hellas», μίλησε για την πρόταση για επιχειρησιακή ΣΣΕ που διαμορφώθηκε συλλογικά με συνελεύσεις, συζητήσεις και ερωτηματολόγια ώστε να αγκαλιάσει όλους τους εργαζόμενους. «Ανοίγουμε ζητήματα όπως μισθοί και ωράρια και επιμέρους ζητήματα από πρόσφυγες, μετανάστες, νέες μητέρες, ειδικότητες. Δεν πρόκειται για μάχη που δίνεται στο τραπέζι με τη διοίκηση της εταιρείας, αλλά με συλλογική διεκδίκηση κόντρα στον ατομικό δρόμο και τη χαμηλή απαίτηση που καλλιεργεί η εργοδοσία. Ο,τι και αν έχουμε κατακτήσει, από το μικρότερο στο μεγαλύτερο, έγινε μαζικά και μαχητικά», είπε.

Ο Παύλος Μάρλης, πρόεδρος του Κλαδικού Σωματείου Ενέργειας, αναφέρθηκε στη μάχη που δίνει το σωματείο μαζί με τους εργαζόμενους για την υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης στη μεγαλύτερη εργολαβική επιχείρηση των ΕΛΠΕ, με μεγάλες αυξήσεις στον μισθό και μέτρα ασφάλειας και υγείας στους χώρους εργασίας, με ξεκάθαρο απώτερο στόχο αυτή η σύμβαση να εφαρμοστεί και να γενικευτεί σε όλες τις εργολαβίες στα διυλιστήρια. Για να μην υπάρχουν εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων, για να μη γίνεται η εργολαβία εργαλείο διάλυσης δικαιωμάτων. Επίσης αναφέρθηκε στη δράση του Σωματείου: «Ηδη κάναμε μία απεργία, πολύ πετυχημένη. Σήμερα είχαμε συνάντηση με την εργοδοσία. Ηταν άκαρπη. Γι' αυτό προχωράμε στην κλιμάκωση του αγώνα με συνεχόμενες απεργίες. Σε αυτή τη μάχη δεν είμαστε μόνοι. Υπάρχει αλληλεγγύη από σωματεία σε όλη την πόλη».

Ο Λεωνίδας Στολτίδης, μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ, μετέφερε την εικόνα από την πρόσφατη ολομέλεια της ΓΣΕΕ, αναδεικνύοντας ότι όλες οι άλλες δυνάμεις (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ) έγιναν «ένα» στο όνομα του «ρεαλισμού». Προειδοποίησε ότι το νομοσχέδιο που έρχεται θα αποτελεί δείγμα των μέτρων που παίρνουν η κυβέρνηση και η εργοδοσία βλέποντας πως αυξάνεται η συμμετοχή στα σωματεία και στους αγώνες, η άνοδος των ταξικών δυνάμεων σε σωματεία. Και τόνισε την ανάγκη αποκάλυψης της στάσης αυτών των δυνάμεων σε μια σειρά μάχες (13ωρο, αγρότες, Τέμπη κ.λπ.). Την ανάγκη να αποσπαστούν υγιείς δυνάμεις, να μπουν δίπλα στις ταξικές δυνάμεις στον αγώνα για ουσιαστικές κατακτήσεις.