Η συζήτηση πάνω στο κείμενο των Θέσεων μπορεί να μας βγάλει ένα βήμα μπροστά. Κοιτώντας τις αδυναμίες μας στα γεμάτα, με σχέδιο επίλυσης να γίνουμε πιο ικανοί στο κεντρικό θέμα του 22ου Συνεδρίου που είναι το Κόμμα.

Ενα Κόμμα «παντός καιρού», που θα συνδυάζει ακόμη πιο αποτελεσματικά το επαναστατικό του Πρόγραμμα με την καθημερινή δύσκολη και απαιτητική επαναστατική δράση σε κάθε μέτωπο. Η δουλειά που κάνουμε σήμερα σε μη επαναστατικές συνθήκες είναι δουλειά προοπτικής, επαναστατικής προοπτικής και προετοιμασίας, γιατί όπως λένε και οι Θέσεις και περιγράφεται στο κείμενο, διανύουμε μια περίοδο σύνθετων και γρήγορων εξελίξεων, μια περίοδο πολεμικής εμπλοκής και προετοιμασίας, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να κλιμακωθεί και να γενικευτεί. Γνωρίζοντας λοιπόν ιστορικά, ότι σε τέτοιες συνθήκες μπορεί να ξεσπάσει επαναστατική κατάσταση, έχει μεγάλη σημασία η σημερινή δουλειά, ώστε αυτό να μετατραπεί σε επαναστατική ανατροπή. Είναι κρίσιμο ζήτημα καθοριστικής σημασίας, που με βάση τις σημερινές συνθήκες παίρνει πιο επιτακτικά χαρακτηριστικά.

Τα χρόνια που μεσολάβησαν από το 21ο Συνέδριο μέχρι και σήμερα, που οδεύουμε στο 22ο, μπορούν να μας δώσουν πλούσια συμπεράσματα, ώστε να γίνουμε ακόμη πιο ικανοί στη δουλειά με το Πρόγραμμα του Κόμματος, στην αντιστοίχισή του με την καθημερινή καθοδηγητική δουλειά. Να γίνουμε πιο επιδέξιοι στην προβολή του, αναλόγως και με τις εξελίξεις και τους χώρους που απευθυνόμαστε.

Σε αυτήν την προσπάθεια χρειάζεται να ξεπεράσουμε αδυναμίες, όπως την αναβλητικότητα σε ένα σχέδιο που έχουμε ήδη συζητήσει και συμφωνήσει, ή ότι ενώ γίνεται, μια μαζική δουλειά, αυτή μένει κυρίως σε συνδικαλιστικό επίπεδο, σε συζήτηση πάνω σε εργασιακά και οικονομικά θέματα και αιτήματα και δεν συνδέεται με το καπιταλιστικό σύστημα και την ανατροπή του.

Για παράδειγμα, η δουλειά που έχουμε ξεκινήσει τους τελευταίους μήνες, στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, σε μικρούς αυτοαπασχολούμενους και εμποροϋπαλλήλους, ήταν ένα σχέδιο το οποίο για καιρό παρέμενε ακριβώς αυτό, μόνο ένα σχέδιο. Ωστόσο ενώ μετράμε ήδη ένα χρονικό διάστημα παρέμβασης, έχουμε εντοπίσει και τη δεύτερη αδυναμία. Οτι δηλαδή, ενώ έχουμε αποκτήσει μια συνεχή και σταθερή επαφή με έναν κόσμο, μας ακούει, μας αναγνωρίζει ως τους κομμουνιστές της γειτονιάς του, υπάρχει δυσκολία σύνδεσης των ζητημάτων - προβλημάτων που αντιμετωπίζουν με τη φύση του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος και την διέξοδο από αυτά, μέσα από τη προβολή του Προγράμματός μας, την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού - Κομμουνισμού.

Τα τελευταία χρόνια, η επίθεση που δέχονται η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της είναι πολυεπίπεδη και έντονη, έχει δημιουργήσει ένα έδαφος πάνω στο οποίο μπορούμε να δουλέψουμε. Οι πόλεμοι, η φτώχεια, η ακρίβεια, η ανεπάρκεια σε τομείς Υγείας, Περίθαλψης, Παιδείας, οι εργασιακές συνθήκες, τα ωράρια, οι μισθοί, το έγκλημα στα Τέμπη και ένα σωρό εργατικά ατυχήματα, εντείνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και την αμφισβήτηση. Σε αυτό το κομμάτι, τα καθοδηγητικά όργανα έχουν ευθύνη να καθοδηγούν κάθε κομματικό μέλος, να παρεμβαίνει στη γειτονιά του, στον εργασιακό του χώρο, στο κομμάτι που του αντιστοιχεί. Να κατευθύνει την αμφισβήτηση και τη δυσανασχέτηση στον ένοχο καπιταλισμό και όχι στην ενσωμάτωση σε παλιά ή νέα, ανώδυνα μονοπάτια για το σύστημα. Να οδηγήσει να πάρουν χαρακτηριστικά αντιμονοπωλιακής - αντικαπιταλιστικής κατεύθυνσης, να συνδεθούν με την πάλη για μια άλλη κοινωνία, τον Σοσιαλισμό, όπου το επίκεντρο δεν είναι το κέρδος, αλλά η ικανοποίηση των αναγκών του λαού.

Για παράδειγμα, η απεύθυνσή μας σε έναν εργαζόμενο δεν μπορεί να στέκεται στεγνά και μόνο σε μια του ιδιότητα. Δηλαδή ο άνθρωπος αυτός που συναντάμε και συζητάμε μαζί του, δεν είναι μόνο ένας εργαζόμενος σε ένα εμπορικό κατάστημα, αλλά είναι ένας άνθρωπος που έχει παιδιά που πηγαίνουν σχολείο και αντιμετωπίζει τα προβλήματα της υποβαθμισμένης εκπαίδευσης, είναι ένας άνθρωπος που έχει άρρωστους γονείς και δεν μπορεί να τους φροντίσει, γιατί δουλεύει 13 ώρες και δεν υπάρχουν δωρεάν κοινωνικές δομές, είναι ο ίδιος άνθρωπος που αντιμετωπίζει ζητήματα υγείας και δίνει ένα σωρό λεφτά σε γιατρούς, φάρμακα, κ.ο.κ.

Η απάντηση σε όλα αυτά τα ζητήματα που αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος της εργατικής τάξης και των σύμμαχων στρωμάτων, δίνεται μέσα από το Πρόγραμμα του Κόμματος, είναι το ενοποιητικό στοιχείο, η διέξοδος σε όλα τα παραπάνω. Η ένταση της ιδεολογικής δουλειάς σε όλα τα μέτωπα, η αντιστοίχιση της πρακτικής δουλειάς με τη Στρατηγική μας, μπορεί να μας ανοίξει δρόμους στην καθημερινή παρέμβαση.

Η μεγάλη, επιτυχημένη πανεξόρμηση και διακίνηση του «Ριζοσπάστη» με τις Θέσεις του 22ου Συνεδρίου, αποτελεί μεγάλη παρακαταθήκη. Επιβεβαιώνει ότι η εμβέλεια και η απήχηση του Κόμματος είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που καταγράφουμε στις λίστες μας, αναδεικνύοντας και τα όρια που εμείς οι ίδιοι βάζουμε στο άνοιγμά μας, αρκετές φορές.

Σε όλα τα παραπάνω χρειάζεται η ΤΕ να σκύψει περισσότερο, να δούμε πώς θα συμβάλλουμε παραπάνω και θα στηρίξουμε, σε αυτό που λέμε δουλειά με το Πρόγραμμα του Κόμματος, τις ΚΟΒ και τα Φραφεία.

Για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά την καθοδήγηση της εργατικής δουλειάς και των δυνάμεών μας που παρεμβαίνουν, σε εργασιακούς χώρους, σωματεία, συλλόγους και φορείς, πρέπει να μας απασχολήσει πώς θα εξασφαλίζεται η σταθερή, συνεχής βοήθεια και στήριξη, σε σχέση με το περιεχόμενο δουλειάς και πώς θα εξειδικεύεται αυτό που λέμε δουλειά με τη Στρατηγική μας. Πώς όλη η πείρα που προκύπτει θα συγκεντρώνεται στο πλαίσιο μιας ομάδας ή μιας επιτροπής του Τομέα, για να αποκτούμε μια πιο καθαρή, πιο συγκεκριμένη εκτίμηση για το ποια είναι η κατάσταση σε κάθε κλάδο, στους κρίσιμους χώρους δουλειάς. Για να έχουμε μια πιο σαφή εικόνα και τοπικά για την οικονομία σε κάθε κλάδο, τους σχεδιασμούς, τις προτεραιότητες, τις εργασιακές σχέσεις που διαμορφώνονται, την ιδεολογική παρέμβαση της εργοδοσίας, τους μηχανισμούς της, τη δράση των άλλων δυνάμεων. Ζητήματα που θα πρέπει να συζητούνται και στο πλαίσιο της ΤΕ, σε θεματικές συνεδριάσεις, καθώς όλα τα παραπάνω είναι δεδομένα που θα βοηθήσουν να εξειδικεύσουμε μια σειρά κατευθύνσεις.

Βασισμένοι στην ιδεολογία μας, με οδηγό το Πρόγραμμά μας, να επιδιώξουμε να υπάρξει ανεβασμένη ποιοτικά οργάνωση της καθημερινής δουλειάς του Κόμματος. Να δουλέψουμε πιο συστηματικά και επίμονα, ώστε να προετοιμάζονται πρωτοπόρες εργατικές λαϊκές δυνάμεις, να κατακτούν πείρα, πολιτική - ταξική, να δρουν πρωτοπόρα, ανυποχώρητα στις σκληρές συνθήκες της ταξικής πάλης που αναπόφευκτα θα αντιμετωπίσουμε, με καθοδηγητή το Κόμμα μας, δυνατό, σταθερό, σε κάθε δοκιμασία, έτοιμο στο κάλεσμα της Ιστορίας για τον Σοσιαλισμό.