Το τελευταίο πράγμα που υπολογίζουν τα αστικά επιτελεία όταν σχεδιάζουν και υπογράφουν τέτοιες συμφωνίες είναι η αντλία που γεμίζει τα ντεπόζιτα των νοικοκυριών. Αρκεί να δει κανείς τι γίνεται στις ΗΠΑ, οι οποίες κατάφεραν μέσα σε μια δεκαετία να γίνουν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας LNG στον κόσμο και τώρα βάζουν στόχο (με πύλη την Ελλάδα) να κυριαρχήσουν στην ευρωπαϊκή αγορά Ενέργειας. Σ' αυτήν την ενεργειακή υπερδύναμη, λοιπόν, το 27,2% των νοικοκυριών ζουν σε κατάσταση «ενεργειακής επισφάλειας», που σημαίνει ότι κόβουν από άλλες βασικές ανάγκες (π.χ. φαγητό, φάρμακα) ή εκτίθενται σε ακραίες θερμοκρασίες, επειδή δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο υψηλό κόστος της Ενέργειας. Με άλλα λόγια, είτε λιώνουν από τη ζέστη είτε τουρτουρίζουν από το κρύο, σε αντίθεση με τα κέρδη των ενεργειακών κολοσσών, που ζουν στον πυρετό του «drill, drill, drill».