Συμβιβασμοί με στόχο τη συγκρότηση κυβερνητικού σχήματος που τουλάχιστον σε πρώτη φάση θα υποστηρίξει το σχέδιο του αντιλαϊκού προϋπολογισμού για το 2026, το οποίο μέχρι τέλη του έτους πρέπει να εγκριθεί στην Εθνοσυνέλευση, επιδιώκονταν στη Γαλλία, όπου ο Σ. Λεκορνί υπέβαλε την παραίτησή του από πρωθυπουργός, έναν μόλις μήνα τον διορισμό του από τον Γάλλο Πρόεδρο Εμ. Μακρόν και μόλις μία μέρα μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησής του.

Καθώς αναμενόταν ο διορισμός νέου πρωθυπουργού ακόμα και την Παρασκευή, ο πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου της χώρας Πιερ Μοσκοβισί έκανε λόγο στην «Παριζιέν» για μια «κρίση πρωτοφανούς σοβαρότητας», προσθέτοντας ότι για να να εγκριθεί ο προϋπολογισμός του 2026 υπό κανονικές συνθήκες πρέπει να διοριστεί άμεσα κυβέρνηση, το κείμενο να υποβληθεί στο υπουργικό συμβούλιο μέχρι τη Δευτέρα 13 Οκτώβρη και να εγκριθεί μέσα σε 70 μέρες.

Στην πραγματικότητα, τα συνεχιζόμενα «ζόρια» στη γαλλική καπιταλιστική οικονομία, οι συνέπειες από την ένταση του ανταγωνισμού της ΕΕ με τις ΗΠΑ και με Κίνα - Ρωσία, η εντεινόμενη ανισομετρία εντός της ΕΕ, η στροφή στην πολεμική οικονομία και η γενικότερη πολεμική προπαρασκευή οξύνουν τις ενδοαστικές αντιθέσεις στη Γαλλία και αντανακλώνται στο αστικό πολιτικό σύστημα.

Σε ένα τέτοιο φόντο και ανεξάρτητα από την πορεία των παζαριών, το πώς και αν θα επιτευχθεί μια - πρόσκαιρη, όπως όλα δείχνουν - συμφωνία κυβερνητικής συνεργασίας (ή ανοχής σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας), ζητούμενο για τα γαλλικά μονοπώλια δεν είναι άλλο από τη δρομολόγηση μέτρων που με τη μία ή την άλλη μορφή, με τη μία ή την άλλη ιεράρχηση, θα υπερασπιστούν τη θέση και τη γεωπολιτική «επιρροή» που διεκδικούν εντός και εκτός ΕΕ.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) και άλλες σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, όπως το μεταλλαγμένο Γαλλικό ΚΚ (PCF) και οι Οικολόγοι (EELV), εμφανίζονται να ασκούν πιέσεις ώστε να ανασταλεί η νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση - μεταξύ άλλων για να παρουσιάσουν ένα «φιλολαϊκό» προφίλ και επιχειρώντας να «ξεπλυθούν» για το αντιλαϊκό μπαράζ των προγενέστερων «κεντροαριστερών» κυβερνήσεων.

Την ίδια ώρα, ωστόσο, παζάρια για «αντίμετρα» και πιθανά άλλα «ισοδύναμα μέτρα» δίνουν και παίρνουν εδώ και καιρό, όπως δείχνει και η σύσκεψη που είχαν μεσοβδόμαδα με τον επικεφαλής του PS, Ολιβιέ Φορ, εκπρόσωποι μιας σειράς μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Bloomberg».

Αλλωστε, και η Ενωση των Γάλλων μεγαλοβιομηχάνων (Medef) δεν εμφανίζεται ...άκαμπτη για μια αναπροσαρμογή της τακτικής, στην επιτάχυνση των νέων ανατροπών που σχεδιάζονται στο συνταξιοδοτικό και στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα, ο πρόεδρος της Medef Πατρίκ Μαρτέν είπε ότι «καμία επιχείρηση δεν θα δώσει μάχη για τη μεταρρύθμιση των συντάξεων». Εσπευσε βέβαια να προσθέσει ότι «συνυπολογίζουμε, γιατί δείχνουμε υπευθυνότητα, τις μακροοικονομικές συνέπειες. Εχουμε αστρονομικά δημόσια ελλείμματα και αναρωτιόμαστε αν θα έπρεπε την παρούσα στιγμή να αναστείλουμε τη μεταρρύθμιση των συντάξεων».

Την ίδια στιγμή, η μεγαλοεργοδοσία της χώρας έχει χαρακτηρίσει τις νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές «σύμβολο της ικανότητας της Γαλλίας να μεταρρυθμιστεί ή όχι, για τους ξένους επενδυτές». Παράλληλα επισημαίνουν: «Δεν μπορούμε από τη μία να λέμε ότι χρειάζεται να δουλεύουμε περισσότερο και από την άλλη να δίνουμε το σύνθημα ότι μπορούμε να εργαζόμαστε λιγότερο»...

Αλλωστε η Medef δεν έχει πάψει να εφιστά την προσοχή στην ανάγκη να εφαρμοστούν ευρύτερα μέτρα που θα μειώσουν το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας και στήριξης των μεγαλοεπενδυτών.

Οπως υπογράμμιζε ο Μαρτέν σε άλλη πρόσφατη συνέντευξή του, περιγράφοντας τη δύσκολη κατάσταση σε τομείς που «παρασέρνουν» την επιχειρηματικότητα της χώρας, «η κατανάλωση παραμένει άτονη, ο κλάδος των Κατασκευών συνεχίζει να υποφέρει. Οι πωλήσεις αυτοκινήτων έχουν πέσει στα επίπεδα του 1995... Τα ίδια περίπου ισχύουν για το Εμπόριο, με τον κινεζικό ανταγωνισμό που συνιστούν πλατφόρμες ηλεκτρονικού εμπορίου όπως η "Shein". Δεν παραιτούμαστε, αλλά πρέπει να προσέξουμε πολύ. Και αν χρειάζονται μέτρα τόνωσης, αυτά δεν χρειάζονται για την κατανάλωση αλλά για τις επενδύσεις».

Και, θυμίζοντας ότι «η κυβέρνηση αναζητεί 40 δισ. ευρώ (σ.σ. περικοπές και μέτρα "εξορθολογισμού δαπανών") για να κλείσει ο προϋπολογισμός του 2026», ξεκαθάρισε πως «η προσπάθεια για τα έξοδα που τρέχουν πρέπει να γίνει σε επίπεδο πολιτικής σφαίρας και να μην επηρεάσει ξανά τις εταιρείες (...) Εχουμε μια άτονη ανάπτυξη, μια ανώριμη επενδυτική δράση και την έναρξη της κατάργησης θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα».

Εκφράζοντας δε ανοιχτά την ανησυχία την οποία προκαλεί η «ψαλίδα» που ανοίγει στον ανταγωνισμό με άλλα ευρωπαϊκά μονοπώλια, δήλωσε «εντυπωσιασμένος ειδικά από το χάσμα που διευρύνεται σε σχέση με τους Ευρωπαίους μας γείτονες, οι οποίοι υποβάλλονται εντούτοις στους ίδιους ευρωπαϊκούς κανόνες. Η γαλλική ανάπτυξη αυτήν τη χρονιά θα έπρεπε να κυμαινόταν στο 0,6%, ενώ η Ισπανία πλησιάζει το 3% και η Πολωνία το 3,5%. Και η επανεκκίνηση της Γερμανίας είναι εντυπωσιακή. Το τρίτο τρίμηνο η ανάπτυξη στη Γερμανία ήταν τέσσερις φορές πιο μεγάλη από αυτή της Γαλλίας (...) Η ευρωπαϊκή χημική βιομηχανία εξακολουθεί να υποφέρει, αλλά επιχειρηματικοί παράγοντες του κλάδου λένε πως οι παραγγελίες επιταχύνονται προς τη Γερμανία».

Και επεσήμανε χαρακτηριστικά για τα μέτρα που απαιτεί και το γαλλικό κεφάλαιο: «Το πρόγραμμα επανεκκίνησης του Φρίντριχ Μερτς είναι εντυπωσιακό: Προβλέπει μείωση κατά 10% του ποσοστού φορολόγησης των επιχειρηματικών ομίλων, εισαγωγή επιταχυνόμενων αποσβέσεων των επενδύσεων, απαλλαγές από φόρους και από αποζημίωση υπερωριών (...). Η Γερμανία βρίσκεται σε πορεία ενίσχυσης, με μια πολιτική προσφοράς, ελκυστικότητας για τις επιχειρήσεις και ανταγωνιστικότητας. Οι συζητήσεις που κάνουμε εντός Γαλλίας δεν παίρνουν υπόψη την πραγματικότητα στον κόσμο!».

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, το ενδοαστικό παζάρι για την τύχη όχι απλά του σχεδίου προϋπολογισμού για το 2026, αλλά συνολικά της κυβερνητικής διαχείρισης στη Γαλλία σε συνθήκες παγκόσμιας πολεμικής προετοιμασίας, δίνει νέα ορμή σε ευρύτερες διεργασίες που «τρέχουν» σε όλο το αστικό πολιτικό φάσμα: Δεν είναι τυχαίο ότι ο νέος «ένοικος» που αναμενόταν στο Μέγαρο Ματινιόν (έδρα του πρωθυπουργού και του υπουργικού συμβουλίου της Γαλλίας) θα είναι ο τέταρτος κατά σειρά μέσα στην τελευταία διετία.

Αμφιβολίες για τους χειρισμούς του Μακρόν και επισημάνσεις για την ανάγκη η χώρα να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές διατυπώνουν πλέον και στενοί σύμμαχοι του Γάλλου Προέδρου.

Την Παρασκευή ο Γκαμπριέλ Ατάλ (επικεφαλής του κόμματος «Αναγέννηση», που ηγείται του μακρονικού συνασπισμού «Μαζί!») δήλωσε ξανά πως «εδώ και έναν χρόνο» αυτό που ο ίδιος επισημαίνει στον Μακρόν είναι «ότι πρέπει το "τι" (σ.σ. πρέπει να γίνει) να μπαίνει πριν από το "ποιος"», προσθέτοντας: «Τρεις φορές τον τελευταίο χρόνο διορίστηκε πρωθυπουργός προτού τα κόμματα συμφωνήσουν πάνω σε μια βάση, σε έναν συμβιβασμό, και κάθε φορά αυτός ο πρωθυπουργός ανατρεπόταν ή αναγκαζόταν να παραιτηθεί».

Και κατέληξε: «Πρέπει να μοιραζόμαστε την εξουσία και να μη δίνουμε την εντύπωση ότι θέλουμε να ελέγχουμε τα πάντα. Θεωρώ ότι ο διορισμός ενός πρωθυπουργού που προέρχεται από το στενό περιβάλλον του δεν διευκολύνει, μετά, τη συζήτηση με τα πολιτικά κόμματα. Χρειαζόμαστε κατευνασμό».

Αλλά και ο Εντουάρ Φιλίπ, αρχηγός των κεντροδεξιών «Οριζόντων» και πρωθυπουργός την τριετία 2017 - 2020, κατά την πρώτη θητεία Μακρόν, δήλωσε πως «δεν είμαι υπέρ μιας άμεσης παραίτησης» του Γάλλου Προέδρου. «Θεωρώ ότι θα ήταν προς τιμήν του να ορίσει έναν πρωθυπουργό για να εγκριθεί ο προϋπολογισμός και στη συνέχεια να προκηρύξει πρόωρες προεδρικές εκλογές». Επικαλούμενος δε την «αποδυνάμωση του κράτους», που «δεν είναι διαχειρίσιμη», κατέληξε: «Δεν θα ζήσουμε αυτό που ζούμε εδώ και 6 μήνες για άλλους 18 μήνες. Είναι πολύ».

Από τη μεριά τους οι «Ρεπουμπλικάνοι» (LR - μέχρι πρότινος κυβερνητικοί εταίροι του Μακρόν) του Μπρουνό Ρεταγιό εμφανίζονταν πρόθυμοι να συνεχίσουν τη συνεργασία με την πλευρά Μακρόν, ωστόσο εμφανίστηκαν και νέα σενάρια - ειδικά όσο μεγάλωνε το ενδεχόμενο νέων πρόωρων βουλευτικών εκλογών - για συνδιαλλαγή τμήματός τους με την ακροδεξιά «Εθνική Συσπείρωση» (RN) της Μ. Λεπέν.

Την Τρίτη ο Z. Μπαρντελά, πρόεδρος της RN, δήλωσε ότι «για να κερδίσεις, πρέπει να ενωθείς» και εμφανίστηκε «πεπεισμένος ότι εντός των "Ρεπουμπλικάνων" υπάρχει ένας αριθμός ακτιβιστών, υποστηρικτών, ψηφοφόρων αλλά και στελεχών και βουλευτών που δεν θέλουν να συγχωνευτούν με τον Μακρονισμό, όπως κάνει ο Ρεταγιό». Ειδικά αν σε νέες βουλευτικές εκλογές η RN δεν κερδίσει πλειοψηφία, ο Μπαρντελά δήλωσε «απόλυτα έτοιμος να επικοινωνήσω μαζί τους για κυβερνητική συμφωνία».

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της «Elabe» για την εφημερίδα «Les Echos», η δημοτικότητα του Μακρόν έχει πέσει πλέον στο 14% (πτώση 3% σε έναν μήνα, 7% σε δύο μήνες και 13% από τον Μάρτη). Η ίδια έρευνα κατατάσσει ως πιο δημοφιλή πολιτικό τον Μπαρντελά με 39%.

Η δε «Φιγκαρό» μεταδίδει ότι στην πρόθεση ψήφου για τις προεδρικές εκλογές (κανονικά θα γίνουν το 2027) η RN συγκεντρώνει ποσοστό 34% - 35%, το μπλοκ των «μακρονιστών» από 12% (με υποψήφιο τον Ατάλ) μέχρι 14% (με υποψήφιο τον Φιλίπ), ο Μελανσόν ως υποψήφιος της «Ανυπότακτης Γαλλίας» 14% και το ίδιο ποσοστό ο ευρωβουλευτής Ραφαέλ Γκλικσμάν, υποψήφιος του PS.

Στο μεταξύ, την Παρασκευή η γαλλική προεδρία συγκάλεσε σύσκεψη με όλες τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις - πλην «Εθνικής Συσπείρωσης» και «Ανυπότακτης Γαλλίας», που δημόσια εξακολουθούσαν να ζητούν πρόωρες εκλογές και ανήγγειλαν πρόταση μομφής εναντίον οποιασδήποτε νέας κυβέρνησης. Δύο ώρες μετά, συμμετέχοντες στη σύσκεψη δήλωναν ότι τις επόμενες ώρες επρόκειτο να οριστεί νέος πρωθυπουργός, ο οποίος «δεν θα προέρχεται από την αριστερά».