Το ΚΚΕ, με σειρά κοινοβουλευτικών παρεμβάσεων, Επίκαιρων Ερωτήσεων φέρνει με επιτακτικότητα το ζήτημα της ασφάλειας των σχολικών κτιρίων καθώς μια σειρά δείκτες χτυπούν «καμπανάκι» για τη ζωή και την ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών, πολύ περισσότερο που θα έπρεπε να συζητάμε για την αναβάθμιση με όρους αντιστοίχισης στις σημερινές δυνατότητες που υπάρχουν ώστε να γίνεται το μάθημα με σύγχρονους όρους.

Η κυβέρνηση, διά των αρμόδιων υπουργών επιλέγει τον εφησυχασμό, την ωραιοποίηση και τη δημιουργία μιας επίπλαστης εικόνας σε ό,τι αφορά την επικινδυνότητα και σοβαρότητα της κατάστασης, «φουσκώνοντας» και παρουσιάζοντάς τες παραπλανητικά και υποκριτικά ως προτεραιότητες της πολιτικής της.

Ας αναφέρουμε ενδεικτικά την απάντηση που δόθηκε στην Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ σε ό,τι αφορά στον προσεισμικό έλεγχο στα σχολεία από την οποία επιβεβαιώθηκε, για ακόμα μία φορά, ότι υπηρετείται η πολιτική που αντιλαμβάνεται τις ανάγκες μας ως κόστος όπως έχει, με τραγικό τρόπο, συνοψιστεί στο σύνθημα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Ετσι, με βάση τα στοιχεία της απάντησης μπορούμε να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα. Πρώτα απ' όλα, παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης, με δελτία Τύπου, ανακοινώσεις, έκτακτες συσκέψεις για τις προτεραιότητές της σε σχέση με τον πρωτοβάθμιο έλεγχο των δημόσιων κτιρίων, δύο χρόνια μετά από τις βαρύγδουπες δηλώσεις, το «ταμείο» μικρό, τα αποτελέσματα ισχνά, τραγικά αναντίστοιχα με την αναγκαιότητα για την άμεση, καθολική κάλυψη του πρωτοβάθμιου ελέγχου. Πολύ περισσότερο που το πρόγραμμα δεν προβλέπει, δεν χρηματοδοτεί τα επόμενα αναγκαία στάδια, αυτά του δευτεροβάθμιου και τριτοβάθμιου ελέγχου, για όσα δημόσια κτίρια απαιτηθεί και τέλος δεν έχει προβλεφθεί χρηματοδότηση για το ευλόγως ζητούμενο, τους όρους, δηλαδή, που θα προχωρήσουν οι κτιριακές παρεμβάσεις για την ίδια την αντισεισμική θωράκιση των δημόσιων κτιρίων. Στο παρόν άρθρο θα επικεντρώσουμε στα σχολικά κτίρια.

Η συζήτηση εν μέρει διαφωτιστική, σε σχέση με την τραγική ολιγωρία και καθυστέρηση υλοποίησης του εν λόγω προγράμματος, παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης, επιβεβαιώνοντας ότι είμαστε λίγο μετά την έναρξη. Δηλαδή, δύο χρόνια μετά τη θεσμοθέτησή του, ένα χρόνο από την έναρξή του και οι αριθμοί, όπως αναφέρθηκαν από τον υπουργό, είναι απογοητευτικοί.

Πιο συγκεκριμένα, με βάση το περιεχόμενο της απάντησης, του υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής, Ιωάννη Κεφαλογιάννη, κατ' αρχάς, να επισημάνουμε τα εξής:¹

• Ψέμα πρώτο: «Από το 2001 και μέχρι σήμερα ο ΟΑΣΠ υλοποιεί το πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου των κτιρίων δημόσιας και κοινωφελούς χρήσης». Ο έλεγχος που θεσμοθετήθηκε το 2001 έχει πραγματοποιηθεί σε μόλις 20%, κτιρίων, κυρίως σχολεία, που χτίστηκαν πριν το 1959 καθώς και σε επιλεγμένες περιοχές που επλήγησαν από μεγάλους σεισμούς (Κεφαλονιά, Σάμος), από αυτά για το 27% απαιτούνταν περαιτέρω έλεγχος, για τα οποία δεν έχει ανακοινωθεί κάτι επίσημα, ενώ δεν γνωρίζουμε τι παρεμβάσεις και κατασκευές έχουν γίνει και σε ποιο βαθμό αυτές ολοκληρώθηκαν. Αρα, ουδέποτε έχει διενεργηθεί ο στοιχειώδης, πρωτοβάθμιος, οπτικός έλεγχος από τον ΟΑΣΠ καθολικά για τα δημόσια κτίρια, παρά τη θεσμοθέτησή του.
• Ψέμα δεύτερο: «Το εν λόγω πρόγραμμα ανοίγει στις 31 Δεκέμβρη του 2025». Η απόφαση του υπουργείου Οικονομικών αναφέρει ότι «η ένταξη στο Ταμείο Ανάκαμψης κοινοποιήθηκε τον Δεκέμβρη του 2023 με ημερομηνία λήξης του έργου 31.03.2025, με προϋπολογισμό 32.492.400 και περιλάμβανε τον έλεγχο 21.970 κτιρίων (εκπαιδευτικά κτίρια, νοσοκομεία, αστυνομικά τμήματα και πυροσβεστικούς σταθμούς), τα αποτελέσματα αυτά συλλέγονται ως δεδομένα, ώστε έπειτα ο ΟΑΣΠ να προχωρήσει στην ιεραρχική βαθμονόμηση και προτεραιοποίηση για περαιτέρω έλεγχο (Α, Β, Γ,)».² Ροκανίσαμε τις προθεσμίες και ακόμα η ολοκλήρωση αυτού του προγράμματος φαντάζει απατηλό όνειρο, ακόμα και σε αυτό το περιορισμένο εύρος και την έκταση που έχει προβλεφθεί, δηλαδή, όχι για όλα τα δημόσια κτίρια, και μόνο για το πρώτο στάδιο, αυτό του πρωτοβάθμιου ελέγχου.
• Ψέμα τρίτο: «Είναι ένας προληπτικός έλεγχος, ένα πρόγραμμα προληπτικού χαρακτήρα». Η επισήμανση είναι τουλάχιστον προκλητική, καθώς επικαλείται μία επιστημονική ορολογία όταν δεν πληρούνται τα επιστημονικά δεδομένα για να την χαρακτηρίσεις ως τέτοια. Η διαδικασία του πρωτοβάθμιου ελέγχου μπορεί να χαρακτηριστεί επιστημονικά ως προληπτική στην περίπτωση που διενεργείται περιοδικά, καθολικά για όλα τα κτίρια, με επιστημονικούς όρους και προϋποθέσεις, όπως αναλυτική καταγραφή των δεδομένων (έτος κατασκευής, τεχνικές προδιαγραφές, τεχνικές μελέτες) και φυσικά έλεγχο πραγματοποιηθεισών συντηρήσεων, από τον προηγούμενο μέχρι τον επόμενο πρωτοβάθμιο έλεγχο, αυτών των κτιρίων. Και όλα τα παραπάνω να διενεργούνται από έμπειρο επιστημονικό δυναμικό. Αυτός είναι ένας προληπτικός έλεγχος.

Δυστυχώς, ο χαρακτηρισμός «προληπτικός έλεγχος» για τα δεδομένα του καπιταλιστικού κράτους είναι επί της ουσίας άγνωστη λέξη, εφόσον προσδιοριστεί επιστημονικά η έννοια. Γι' αυτό και σε ό,τι αφορά τις παραπάνω προϋποθέσεις αυτές δεν εξασφαλίζονται. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, καθώς ό,τι σχετίζεται με τις ανάγκες μας σε ασφάλεια, λογίζεται ως κόστος που επιβαρύνει την καπιταλιστική κερδοφορία και απορρίπτεται. Επομένως, καλό θα ήταν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης να είναι πιο προσεκτικοί στον τρόπο που κάνουν υποδείξεις και μαθήματα «επιστημοσύνης» απέναντι σε όλους όσοι καταδεικνύουν τους κινδύνους που εγκυμονεί η έλλειψη αντισεισμικού ελέγχου και παραπέρα θωράκισης όλων των κτιρίων, τόσο των δημόσιων όσο και των ιδιωτικών. Και, μάλιστα, σε μία χώρα που κατατάσσεται πρώτη ευρωπαϊκά και έκτη παγκόσμια στη σεισμική δραστηριότητα και επικινδυνότητα.

Πραγματικά, ο πρωτοβάθμιος έλεγχος είναι «μία πρώτη καταγραφή και αποτίμηση της σεισμικής ικανότητας των κτιρίων, προκειμένου να καθοριστούν οι προτεραιότητες σε εθνικό επίπεδο για τον περαιτέρω έλεγχο και τη λήψη μέτρων, είναι Ταχύς Οπτικός Ελεγχος, δηλαδή μία πρώτη αποτίμηση της Φέρουσας Σεισμικής Ικανότητας».³ Σε απλά ελληνικά με μία ματιά βαθμονομώ και προτεραιοποιώ, για να προχωρήσω ταχύτατα στην επόμενη φάση του δευτεροβάθμιου προσεισμικού ελέγχου, η οποία, επαναλαμβάνουμε, ΔΕΝ προβλέπεται από το πρόγραμμα.

Παρ' όλα αυτά, ο υπουργός συνέχισε στον ίδιο προκλητικό, καθησυχαστικό, εκτός τόπου και χρόνου τόνο: «Οταν χαρακτηρίζεται ακόμα και ένα κτίριο βάσει του πρωτοβάθμιου ελέγχου ως κτίριο κατηγορίας Α, αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Σημαίνει ότι είναι πιο επικίνδυνο σε σχέση με τα άλλα δύο, που σημαίνει ότι στη συνέχεια είναι απαραίτητος και ένας δευτεροβάθμιος έλεγχος».

Πάντως, οι σοβάδες που πέφτουν, οι οροφές που καταρρέουν, οι καυστήρες που σκάνε, μάλλον θα έπρεπε να χτυπήσουν καμπανάκι σε κυβέρνηση και υπουργό, καθώς η σοβαρότητα των συνεπειών της υποσυντήρησης και των προβλημάτων στις υποδομές, ακόμα κι αν δεν συνιστούν προβλήματα δομικού χαρακτήρα (δηλαδή, να καταρρεύσουν εξ ολοκλήρου σε έναν σεισμό λόγω διάβρωσης, αλλά συγκαταλέγονται στα μη δομικής τρωτότητας - αγωγοί, φωτισμός, παράθυρα, χωρίσματα, έπιπλα, σωληνώσεις) που σε περίπτωση σεισμού αποτελούν, εν δυνάμει, εκρηκτικό και επικίνδυνο μείγμα, για την ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών.

Αλλά αυτά δεν προβληματίζουν την κυβέρνηση, καθώς με σειρά νόμων που διαδοχικά ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις, τα έχουν μετακυλίσει ως ευθύνη και αρμοδιότητα στους δήμους και έχουν «απαλλαγεί» από αυτή. Αν προκύψει κάποιο κραυγαλέο έγκλημα, έχουν φροντίσει για το «μαξιλάρι» τους, το άρθρο 86 του Συντάγματος, που με την υπουργική ασυλία που τους παρέχει τους δίνει τη δυνατότητα να είναι αμετροεπείς και να κουνούν το δάκτυλο σε όποιον τους καταλογίζει την ευθύνη που πρέπει να έχουν ως κεντρικό κράτος.

Και τώρα ας δούμε το «ζουμί» του προγράμματος και τους ρυθμούς υλοποίησής του. Με βάση τα στοιχεία που έδωσε ο υπουργός: «Συνολικά οι εγγραφές στην πλατφόρμα είναι 40.000, εκ των οποίων οι 18.000 είναι σχολικές μονάδες, σε πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια και είναι επιλέξιμα τα 10.401 σχολικά κτίρια». Ομως, μία σχολική μονάδα έχει παραπάνω του ενός κτιρίου, επομένως, από την απάντηση δεν έγινε σαφές, εν τέλει, πόσες είναι οι επιλεγμένες σχολικές μονάδες, γιατί είναι άλλο πράγμα η σχολική μονάδα και άλλο το σχολικό κτίριο.

Ετσι, παραπλανώντας και συσκοτίζοντας για να μην αποκαλυφθούν οι χαμηλοί ρυθμοί υλοποίησης του προγράμματος σε σχέση με τις εγγεγραμμένες σχολικές μονάδες, αναφέρει, περιχαρής, ο υπουργός ότι από τα «10.401 σχολικά κτίρια ελέγχθηκε το 83%, δηλαδή, 8.632 και από αυτά, το 21%, δηλαδή, 1.528 κτίρια, παραπέμφθηκαν για δευτεροβάθμιο αντισεισμικό έλεγχο», ο οποίος, όμως, δεν προβλέπεται, ούτε χρηματοδοτείται από το εν λόγω πρόγραμμα.

Επειτα, προς μεγάλη ικανοποίηση του υπουργού, αναφέρει ότι σε ποσοστό μόλις 0,8% των κτιρίων αυτών, δηλαδή σε 58 κτίρια (του φάνηκαν λίγα τα υπό «κατεδάφιση» σχολικά κτίρια παρά το γεγονός ότι σε αυτά στεγάζονται εκατοντάδες μαθητές και εκπαιδευτικοί!), απαιτούνται άμεσες, επείγουσες εργασίες ενίσχυσης και ανακατασκευής. Και γι' αυτές τις περιπτώσεις, πάλι δεν μάθαμε τι χρηματοδοτική πρόβλεψη υπάρχει και τι έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση.

Εξαιτίας της ασαφούς παράθεσης των στοιχείων, δεν μπορούμε να πούμε με ασφάλεια πόσες σχολικές μονάδες έχουν ελεγχθεί. Ωστόσο, γεγονός είναι ότι τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν και δείχνουν χαμηλούς ρυθμούς υλοποίησης του προγράμματος (1.528 κτίρια να χρήζουν δευτεροβάθμιου ελέγχου και 58 να είναι χρέπια, και γι' αυτά να μην υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη), κάτι που συνιστά σοβαρότατο πρόβλημα, ενδεικτικό της επικινδυνότητας της κατάστασης. Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση, διά στόματος υπουργού, συνεχίζει να είναι εξοργιστικά καθησυχαστική.

Συνοψίζοντας, με βάση τα στοιχεία του υπουργείου και το περιεχόμενο του προγράμματος επισημαίνουμε: Δεν αφορά στον πρωτοβάθμιο έλεγχο όλων των δημόσιων κτιρίων αλλά σε ένα μέρος από αυτά. Ο έλεγχος αυτός, έτσι κι αλλιώς, είναι επιφανειακός, ταχύς και δεν έχει προβλεφθεί χρηματοδότηση για όσα κτίρια καταγραφεί ότι χρήζουν δευτεροβάθμιου αντισεισμικού ελέγχου. Ο δευτεροβάθμιος έλεγχος είναι πολύ σημαντικός, καθώς αφορά στη δυνατότητα να ελεγχθεί ολοκληρωτικά το κτίριο, κάνοντας πιο εξειδικευμένους υπολογισμούς σε ό,τι αφορά την αντισεισμική ικανότητά του. Ακόμα παραπέρα, ο τριτοβάθμιος έλεγχος, που είναι ακόμα πιο εξειδικευμένος και συνοδεύεται από αντίστοιχη μελέτη για την ενίσχυση και την αποκατάσταση, δεν υπάρχει ούτε ως αναφορά στα χείλη του υπουργού ως βαθμίδα αποτύπωσης και παρέμβασης. Τέλος, η διαδικασία των ελέγχων πραγματοποιείται από ιδιώτες μηχανικούς, οι οποίοι λάβανε ταχύρρυθμη, διαδικτυακή «εκπαίδευση» (!) από τον ΟΑΣΠ, για τα κριτήρια με τα οποία θα συμπληρώσουν το έντυπο Α. Ούτε λόγος, φυσικά, για πρόσληψη μόνιμου επιστημονικού προσωπικού το οποίο θα ειδικευτεί σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα, θα αποκτήσει εμπειρία και στη συνέχεια θα απασχολείται σταθερά σε αυτό. Οι, δε, ρυθμοί υλοποίησής του, δύο χρόνια μετά, αφορούν ένα μικρό ποσοστό σχολικών μονάδων, που δυστυχώς μετά την ενημέρωση της κυβέρνησης, ποσοστιαία δεν το γνωρίζουμε.

Γενικά και διαχρονικά, ο αντισεισμικός έλεγχος, συνολικότερα η αντισεισμική θωράκιση - όπως κάθε λαϊκή ανάγκη - θυσιάζεται στον βωμό του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο και το κράτος του.

Δεν χωράει κανένας εφησυχασμός. Ζούμε σε μία σεισμογόνο χώρα, που τα κτίρια, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, δημόσια και ιδιωτικά, είναι ανέλεγκτα, γερασμένα, υποσυντήρητα, καταπονημένα από προηγούμενους σεισμούς, καθώς το κράτος έχει συνολικά αποσυρθεί από την υποχρέωση να καλύπτει μέσω υπηρεσιών, προσωπικού και χρηματοδότησης αυτόν τον τόσο κρίσιμο και ευαίσθητο τομέα που αφορά τη ζωή και την ασφάλειά μας.

Για τα σχολικά κτίρια, χτυπάει καμπανάκι. Από την τελευταία καταγραφή των σχολικών κτιρίων από την ΕΛΣΤΑΤ προκύπτουν τα εξής στοιχεία: Περίπου το 32,31%, δηλαδή περίπου 6.200 σχολεία, έχουν κατασκευαστεί χωρίς κανέναν αντισεισμικό κανονισμό, το 33,48%, δηλαδή περίπου 6.532 σχολεία με τον πρώτο, προφανώς αναχρονιστικό επιστημονικά, αντισεισμικό κανονισμό του 1959. Με τον τελευταίο τροποποιημένο αντισεισμικό κανονισμό (ΕΑΚ), του 2001, έχει κτιστεί μόλις το 11,66% των σχολικών κτιρίων. Αξίζει να επισημάνουμε ότι οι αντισεισμικοί κανονισμοί προέκυπταν και εξελίσσονται με βάση τόσο τη σεισμική δραστηριότητα στη χώρα μας, όσο και την εξέλιξη των επιστημονικών δεδομένων σε ό,τι αφορά τη δομική θωράκιση, την ποιότητα και ποσότητα των υλικών, τις εν γένει προδιαγραφές των κατασκευών. Δηλαδή, μετά από κάθε μεγάλο σεισμό με σημαντικές καταστροφές προέκυπτε η ανάγκη αναθεώρησης των προδιαγραφών ασφαλείας στη δόμηση. Σύμφωνα με αυτές τις αναθεωρήσεις έχει κτιστεί, πολύ περισσότερο ενισχυθεί και θωρακιστεί, ένα πολύ μικρό ποσοστό των σχολείων.

Αν στα παραπάνω στοιχεία προσθέσουμε τη χρόνια υποσυντήρηση των σχολικών μονάδων, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης, της αποψίλωσης και υποστελέχωσης των υπηρεσιών των δήμων που επηρεάζει, αντικειμενικά, το επίπεδο και την ποιότητα των συντηρήσεων και μακροπρόθεσμα τη δομική αντοχή τους, κατανοούμε ότι η κατάσταση των σχολικών υποδομών είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνη.

Απαιτείται άμεσα να θέσουμε στο επίκεντρο των διεκδικήσεών μας ό,τι είναι αναγκαίο για την ασφάλειά μας, τη ζωή μας:

Αύξηση της χρηματοδότησης, ώστε να καλυφτεί ο πρωτοβάθμιος έλεγχος για όλα τα δημόσια κτίρια και παραπέρα για τα ιδιωτικά (κατοικίες) και άμεσα να προχωρήσει ο δευτεροβάθμιος και τριτοβάθμιος για όσα από αυτά κριθεί ότι είναι αναγκαίο. Να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση από το κράτος, ώστε να καλυφτούν ολοκληρωτικά οι ανάγκες, καλύπτοντας από τη μία, καθολικά, την ουσιαστική συντήρηση των κτιρίων και την αντισεισμική θωράκιση, για όλα τα δημόσια κτίρια. Αυτό δεν αφορά σε επιμέρους έργα, όπως το βάψιμο των σχολείων, η ανακατασκευή σε υλικοτεχνική υποδομή, αλλά σοβαρότερη παρέμβαση, που εξασφαλίζει τη δομική επάρκεια των κτιρίων, ώστε να οχυρωθούν για να αντέξουν σε περίπτωση σεισμού. Ολα τα παραπάνω, απαιτείται να πραγματοποιούνται με μία περιοδικότητα, όπως ορίζεται από τα επιστημονικά δεδομένα, από έμπειρο, μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό. Να καταρτιστούν μητρώα κτιρίων, ώστε ο κάθε έλεγχος να πατάει στη βάση των δεδομένων του κάθε κτιρίου, έτος κατασκευής, δομική ταυτότητα, παρεμβάσεις συντηρήσεων κ.τ.λ. Να επισημαίνονται με μεγαλύτερη ακρίβεια και αντικειμενικότητα οι ανάγκες των σχολικών υποδομών, για να υλοποιούνται οι κατασκευαστικές παρεμβάσεις που απαιτούνται.

Ουσιαστική διεκδίκηση για πραγματική πρόληψη και ασφάλεια σημαίνει να αναμετρηθούμε και με τα μεγάλα καθήκοντα της εποχής.

Αν ονειρευόμαστε για τη ζωή μας και την ασφάλειά μας την πραγματική πρόληψη, με το σύγχρονο επιστημονικό της περιεχόμενο όπως αυτό προσδιορίζεται από την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, τις σύγχρονες δυνατότητες της εποχής πρέπει να παλέψουμε για όλα τα παραπάνω, αλλά, πολύ περισσότερο, για τα μελλούμενα. Δηλαδή, για την κοινωνία που η ζωή και η ασφάλεια των εργαζομένων θα είναι αδιαπραγμάτευτη.

Στην κοινωνία όπου θα συγκροτηθεί ενιαίος κρατικός φορέας, με όλο το αναγκαίο μόνιμο επιστημονικό προσωπικό, εξειδικευμένο και έμπειρο στον τομέα του αντισεισμικού ελέγχου και της αντισεισμικής θωράκισης. Θα διενεργούνται καθολικοί, περιοδικοί έλεγχοι, πρωτοβάθμιοι, δευτεροβάθμιοι και τριτοβάθμιοι, με πλήρη καταγραφή των στοιχείων των κτιρίων, έτος κατασκευής, τεχνικές μελέτες, ζώνη επικινδυνότητας και προτεραιοποίησή τους κ.τ.λ. Ο έλεγχος αυτός αφορά σε όλα τα κτίρια. Από τους ελέγχους θα υπάρχει ο αντίστοιχος κρατικός κατασκευαστικός φορέας, με το αντίστοιχο αναγκαίο προσωπικό, ώστε να υλοποιείται η αναγκαία αντισεισμική θωράκιση όλων των κτιρίων, ώστε να γίνονται πιο ανθεκτικά σε περίπτωση σεισμού, αλλά και παραπέρα, έκτακτης αντιμετώπισης σε περίπτωση σεισμού και εκτεταμένων καταστροφών.

Αυτή η εικόνα βγαλμένη από ταινίες επιστημονικής φαντασίας στον καπιταλισμό, αποτελεί άμεση προτεραιότητα της κοινωνίας που θα έχει κοινωνικοποιήσει το σύνολο των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, θα προτάξει την ικανοποίηση των διευρυνόμενων σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, που εξελίσσονται αντικειμενικά κάτω από την πρόοδο και εξέλιξη των επιστημών, την άνοδο των παραγωγικών δυνάμεων, που υλοποιείται με τον μόχθο όλων των εργαζομένων της κοινωνίας. Τον σοσιαλισμό. Αυτές οι ανάγκες που σχετίζονται με την ασφάλεια, την υγεία και την ευημερία των εργαζομένων προτεραιοποιούνται, μέσα από τον κεντρικό σχεδιασμό και καλύπτονται καθολικά, με ευθύνη του κράτους για όλο τον εργαζόμενο κόσμο. Σπίτια, νοσοκομεία, σχολεία, καθετί κτισμένο πληροί τις σύγχρονες προδιαγραφές με σκοπό να υπηρετείται η ασφάλεια και η ευημερία όλων.

Και αξίζει να παλέψουμε γι' αυτό!

Παραπομπές:

1. Επίκαιρη Ερώτηση με θέμα: «Για τον πρωτοβάθμιο προσεισμικό έλεγχο στα σχολικά κτίρια», ημερομηνία κατάθεσης 23/04/2025, συζήτηση 02/06/2025, στο Βουλή/ Μέσα Κοινοβουλευτικού Ελέγχου.

2. Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας: «Απόφαση Ενταξης του Εργου με τίτλο «Πρωτοβάθμιος προσεισμικός έλεγχος δημόσιων κτιρίων» (κωδικός ΟΠΣ ΤΑ 5223016) στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.

3. Προσεισμικός Ελεγχος Κτιρίων Δημόσιας και Κοινωφελούς Χρήσης - ΟΑΣΠ - ενημερωτικό σεμινάριο για μηχανικούς με θέμα: «Προσεισμικός έλεγχος - παραδείγματα εφαρμογής».