Δίπλα στις ήδη υπάρχουσες «ανοιχτές πληγές» που πυορροούν, τα πολεμικά μέτωπα πολλαπλασιάζονται συνεχώς, η πολεμική προετοιμασία είναι στην ημερήσια διάταξη σε όλα τα μήκη και πλάτη, συμμαχίες διαμορφώνονται και αναδιατάσσονται, η «καύσιμη ύλη» συσσωρεύεται σε όλο και περισσότερες περιοχές και μια σπίθα αρκεί ακόμα και για μια γενικότερη ανάφλεξη.

Στη Μέση Ανατολή, η φωτιά που έχουν ανάψει ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και ο σύμμαχός τους στην περιοχή, το κράτος - δολοφόνος του Ισραήλ όχι μόνο δεν είναι σε «ύφεση», όπως έλεγαν πριν από μόλις μερικές εβδομάδες τα αστικά επιτελεία μετά τις αμερικανικές και ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν, την ανταπάντηση του δεύτερου και την προσωρινή «ανακωχή», αλλά φουντώνει παραπέρα. Τα νέα χτυπήματα του Ισραήλ σε Λίβανο, Συρία, Υεμένη, η ένταση της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού με εκατοντάδες νεκρούς και τα απάνθρωπα σχέδια εκτοπισμού τους που προχωράνε μετά την επίσκεψη των Ισραηλινών στις ΗΠΑ, οι συγκρούσεις στη Σουντέιντα της Συρίας με πάνω από 700 νεκρούς, η έμμεση δηλαδή αντιπαράθεση Τουρκίας και Ισραήλ μέσα στη διαλυμένη από τους ΝΑΤΟικούς Συρία, τα παζάρια και οι απειλές για επαναφορά όλων των «δυτικών κυρώσεων» κατά του Ιράν, οι επιθέσεις των Χούθι σε (ελληνόκτητα) πλοία στην Ερυθρά «μιλάνε» από μόνες τους.

Στην Ανατολική Μεσόγειο, οι ρηματικές διακοινώσεις της Λιβύης στον ΟΗΕ με βάση το απαράδεκτο τουρκολιβυκό σύμφωνο που αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, η αύξηση των ροών των ξεριζωμένων προσφύγων και μεταναστών προς την Ελλάδα και το «μεγάλο παζάρι» με την ΕΕ, το «ξεπάγωμα» των συνομιλιών για το Κυπριακό με φόντο την επαναφορά των «πάγιων» αξιώσεων της Τουρκίας για δύο κράτη και τις νέες αποφάσεις για τον ευρωατλαντικό εξοπλισμό του νησιού (βλέπε σχέδιο νόμου στις ΗΠΑ για 5ετή εξαίρεση από το εμπάργκο όπλων αντί ετήσιας), ρίχνουν κι άλλο λάδι στη φωτιά των ανταγωνισμών.

Στην Ουκρανία, εκεί όπου ο Τραμπ θα «έφερνε την ειρήνη» τώρα φέρνει «Patriot» και όπλα μεγάλου βεληνεκούς, πυρηνικά στη Βρετανία (για πρώτη φορά μετά το 2008). Ρωτάει τον Ζελένσκι αν μπορεί να χτυπήσει τη Μόσχα (!). Οι «πρόθυμοι» ακονίζουν «μαχαιροπίρουνα» και νύχια στην 4η Διεθνή Διάσκεψη για την Ανάκαμψη της Ουκρανίας και στις συνάξεις που αποφασίζουν 50ήμερη καμπάνια εξοπλισμού της Ουκρανίας, η Κομισιόν ανακοινώνει το 18ο και «πιο σκληρό» πακέτο κυρώσεων ενάντια στην Ρωσία (που περιλαμβάνει μέτρα και κατά κινεζικών τραπεζών με την Κίνα να αντιδρά). Ζητά από την Κίνα «να ασκήσει την επιρροή της στη Ρωσία», ενώ οι μαζικές επιθέσεις με drones και πυραυλικά συστήματα συνεχίζονται «επί του εδάφους».

Στην Ασία και τον Ειρηνικό η «χύτρα βράζει» με συνεχείς στρατιωτικές ασκήσεις, κινήσεις και συγκρούσεις (η Ινδία στα σύνορα με το Πακιστάν, η Κίνα με το Βιετνάμ, «Λευκή βίβλος» Ιαπωνίας για την άμυνα, παραχώρηση πολεμικών πλοίων από την Ιαπωνία στις Φιλιππίνες, σύγκρουση Ταϊλάνδης - Καμπότζης), συναντήσεις, διακηρύξεις και διπλωματικές κινήσεις (επίσκεψη Λαβρόφ σε Β. Κορέα και Κίνα, Σύνοδοι ΕΕ - Ιαπωνίας και ΕΕ - Κίνας), την ώρα που οι ΗΠΑ καλούν τους συμμάχους τους (Ιαπωνία, Αυστραλία) να δεσμευτούν για τη συμμετοχή τους... στον επερχόμενο πόλεμο στην Ταϊβάν.

Πλευρά των «αναπροσαρμογών» και αλλαγών αυτών, των αντιθέσεων που μεγαλώνουν και στο εσωτερικό κάθε αστικού κράτους με φόντο τη μεγάλη εικόνα είναι και τα όσα γίνονται στο αστικό πολιτικό σύστημα σε μια σειρά από χώρες: Από τις διαδηλώσεις στην Ουκρανία ενάντια στον Ζελένσκι με «φερετζέ» τα ζητήματα της διαφθοράς, έως την εκλογική ήττα του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στην Ιαπωνία και την ενίσχυση της ακροδεξιάς.

Οι δρόμοι Ενέργειας και εμπορευμάτων, αυτοί που στα λόγια των καπιταλιστών είναι «γέφυρες ευημερίας και σταθερότητας» αποδεικνύονται ξανά ότι είναι χαραγμένοι με αίμα και θυσίες για τους λαούς: Από την Ουκρανία των πλούσιων πλουτοπαραγωγικών πηγών έως την Μ. Ανατολή του (ανταγωνιστικού στον κινεζικό «δρόμο του Μεταξιού») «διαδρόμου ΕΕ - Ινδίας» (IMEC) και από τον «διάδρομο της Ζανγκεζούρ» στον Νότιο Καύκασο (που οι ΗΠΑ ζήτησαν να διαχειρίζονται στις 15/7) έως τις ρηματικές διακοινώσεις της Λιβύης, τη «συμφωνία καλής θέλησης» Τουρκίας - Λιβύης για τα κοιτάσματα της Ανατ. Μεσογείου, τις εξελίξεις για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας - Κύπρου, κάθε μα κάθε «κουκκίδα» στον χάρτη των νέων εντάσεων μπαίνει εκεί όπου διασταυρώνονται τα ανταγωνιστικά συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Στέλνει παράλληλα στον κάλαθο των αχρήστων και όλα τα προσχήματα που αξιοποιούν κάθε φορά οι ιμπεριαλιστές.

- Το νομοσχέδιο - τομή για τις 13 ώρες δουλειάς στην Ελλάδα για την προσαρμογή στις ανάγκες της πολεμικής οικονομίας και προπαρασκευής, λίγες μέρες απ' όταν ο αρμόδιος Ευρωπαίος επίτροπος καλούσε σε επέκταση του εργάσιμου χρόνου και στους σχετικούς κλάδους για να «αξιοποιηθούν» τα κεφάλαια που θα πέσουν εκεί.

- Το νέο υπερμνημόνιο της Κομισιόν, ο προϋπολογισμός της ΕΕ 2028 - 2034 (16/7) με εκατοντάδες δισ. για την πολεμική οικονομία και τους «μηχανισμούς κρίσεων» της ΕΕ και τους λαούς να ματώνουν έως το 2035.

- Ο προϋπολογισμός - «κόλαφος», που παρουσίασε η κυβέρνηση της Γαλλίας (15/7) με πάνω από 40 δισ. περικοπές από τις οποίες εξαιρούνται μόνο οι πολεμικές δαπάνες που πολλαπλασιάζονται.

- Το «μεγάλο όμορφο νομοσχέδιο» στις ΗΠΑ (18/7) με περικοπές 9 δισ. σε επιδόματα ανεργίας και φτώχειας, που θα πέσουν στον βωμό της πολεμικής οικονομίας, μιλάνε από μόνα τους.

Η επίθεση στην εργατική τάξη «εντός συνόρων» είναι προϋπόθεση για τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς του κεφαλαίου εκτός συνόρων.

Το ίδιο και η πολύπλευρη θωράκιση της δικτατορίας του κεφαλαίου, της αστικής εξουσίας, απέναντι στον εχθρό - λαό: «Συμπλήρωμα» του νομοσχεδίου για την 13ωρη δουλειά είναι το νέο Πειθαρχικό και οι διώξεις για τους δημόσιους υπαλλήλους, ακόμα και επειδή διαμαρτυρήθηκαν για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Οπως συμπλήρωμά τους είναι και τα όσα προβλέπονται στο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ σε σχέση με τον αγώνα των φοιτητών, όπως και η νέα αντιδραστική τομή που γίνεται στο σύστημα απονομής της αστικής Δικαιοσύνης, με τον νέο Ποινικό Κώδικα. Ενώ την ίδια ώρα η κυβέρνηση ζητάει «νόμο και τάξη» για όσους «διαταράσσουν» τη «στρατηγική σχέση» με το Ισραήλ και βαφτίζει αντισημιτισμό τον αγώνα ενάντια στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη.

Και βέβαια κάθε άλλο παρά για «ελληνική πρωτοτυπία» πρόκειται: Δεν έχει παρά να ρίξει κανείς μια ματιά στην Κύπρο, όπου μαζί με τα ΝΑΤΟικά σχέδια περνάνε νομοσχέδια για την καταστολή των διαδηλώσεων, συλλαμβάνονται έως και σε... αγώνες ποδοσφαίρου επειδή ανάρτησαν τη σημαία της Παλαιστίνης.

Συμπλήρωμα αυτών των σχεδιασμών είναι και η ένταση του αντικομμουνισμού, όπως με τον νέο αντικομμουνιστικό νόμο στην Τσεχία, με το ευρωενωσιακό κατασκεύασμα της εξίσωσης κομμουνισμού - φασισμού, τη φασιστική επίθεση σε στελέχη του ΚΚ Ισραήλ και του Μετώπου «Χαντάς». Επιβεβαιώνουν όλα αυτά πως «η γη που ετοιμάζεται για πόλεμο πρέπει να σκληρύνει».

• Λίγες μέρες απ' όταν η κυβέρνηση συνυπέγραφε τα εγκληματικά ΝΑΤΟικά σχέδια στην πρόσφατη Σύνοδο της λυκοσυμμαχίας στη Χάγη, η αναπληρώτρια γγ του ΝΑΤΟ λέει πως η Ελλάδα «έχει προσφέρει υποστήριξη στην Ουκρανία με διάφορους τρόπους και για την εκπαίδευση πιλότων F-16 και ξέρουμε ότι μπορούμε να υπολογίζουμε στις δυνάμεις σας, ειδικά τώρα που προχωρούν σε νέο, πρόσθετο εκσυγχρονισμό», μιλώντας εμμέσως πλην σαφώς για συμμετοχή στις ΝΑΤΟικές περιπολίες στη Μαύρη Θάλασσα, ως και την παράδοση F-16 στο Κίεβο.
• Λίγες ώρες απ' όταν ο Τραμπ ανακοινώνει την αποστολή «Patriot» στην Ουκρανία από κοινού με τον γγ του ΝΑΤΟ Ρούτε, ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, επικοινωνεί με τον Αμερικανό ομόλογό του «για την περαιτέρω εμβάθυνση των στρατηγικών αμυντικών σχέσεων Ελλάδας - ΗΠΑ» και τον προσκαλεί να επισκεφτεί την Αθήνα. Την ίδια ώρα, στο αμερικανικό Κογκρέσο κατατίθεται νομοσχέδιο που βάζει «στο κάδρο» της αναζήτησης για νέες αμερικανικές βάσεις και τα νησιά του Αιγαίου!
• Η κυβέρνηση όχι μόνο στέλνει τους χρυσοπληρωμένους εξοπλισμούς χιλιάδες μίλια μακριά από τα σύνορα για τους ΝΑΤΟικούς σκοπούς (αυτήν τη φορά στη Βομβάη για συνεκπαιδεύσεις με το ινδικό Πολεμικό Ναυτικό), όχι μόνο αρνείται να πάρει μέτρα για την προστασία της ζωής των ναυτεργατών όπως απαιτούν τα σωματεία τους μετά τις πρόσφατες επιθέσεις, αλλά επιπλέον ανακοινώνει πως στέλνει κι άλλους, αυτήν τη φορά με το ναυαγοσωστικό πλοίο «GIANT» στο στόμα του λύκου στην Ερυθρά Θάλασσα!
• Εως τα μπούνια συμμετέχει όμως και στο «μεγάλο παζάρι» της Ανατ. Μεσογείου, για να κατοχυρώσει τα συμφέροντα και την αναβάθμιση της αστικής τάξης: Από τη Λιβύη και τις επισκέψεις Γεραπετρίτη, όπου παζαρεύονται κάθε λογής «ανταλλάγματα», στην άτυπη πενταμερή για το Κυπριακό, και από την επίσκεψη Δένδια στον Λίβανο για την «αναδιοργάνωση» του στρατού του με ΝΑΤΟικά πρότυπα έως τις κολιγιές με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ που συνεχίζει τη γενοκτονία των Παλαιστινίων, οι «ψηφίδες» ενώνονται.

Το «γιατί» της εμπλοκής αποτυπώνεται κι αυτό γλαφυρά στην ειδησεογραφία: Στα νέα από τη συμμετοχή Μητσοτάκη στη συνδιάσκεψη για την «ανοικοδόμηση» της Ουκρανίας και στις ειδήσεις για τα συμβόλαια επιχειρηματικών ομίλων που κλείνουν ήδη. Στις φωνές για το «πλήγμα» στον τουρισμό από τις διαμαρτυρίες ενάντια στο κράτος - δολοφόνο, για το πόσα υποτίθεται πως χάνουν κάθε μέρα οι εφοπλιστές από την «αστάθεια» στην Ερυθρά Θάλασσα. Στις «σομόν» σελίδες που γράφουν για τις «ευκαιρίες» από τη στροφή της ΕΕ στην πολεμική οικονομία και από την «ελληνική βιομηχανική συμμετοχή» στο νέο πρόγραμμα για τα ουκρανικά αντιεροπορικά.

Η άλλη όψη όλων αυτών είναι η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων από τη Λιβύη και την Τουρκία, τα διχοτομικά σχέδια που προχωράνε στην Κύπρο χέρι - χέρι με τη ΝΑΤΟποίησή της, οι ναυτεργάτες που παίζουν τη ζωή τους «κορόνα - γράμματα» για τα συμφέροντα των εφοπλιστών, δίνοντας μια μικρή μόνο «γεύση» για τους κινδύνους που παραμονεύουν σε κάθε βήμα της εμπλοκής.

Ολα τα παραπάνω, λοιπόν, συνέβησαν τις τελευταίες 20 μέρες... Οι εξελίξεις είναι γρήγορες, πυκνές και σύνθετες, πραγματικό «κουβάρι» και απαιτούν επαγρύπνηση και δράση από τον λαό μας. Η λαϊκή πάλη χρειάζεται να δυναμώσει σε σύγκρουση με τους σχεδιασμούς κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, που οδηγούν τον λαό στον όλεθρο.