Η νέα έκδοση του ΚΣ της ΚΝΕ, «Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση: Τι έχουμε ανάγκη σήμερα;», παρουσιάστηκε το Σάββατο σε εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Μαθητείας - Κατάρτισης Αττικής της ΚΝΕ, στο Πολιτιστικό Στέκι Εργαζομένων του ΟΤΕ, με τη συμμετοχή πολλών νέων, σπουδαστών σε δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Γραμματέας του ΤΣ Μαθητείας - Κατάρτισης, Γιώργος Γκισγκίνης, ο οποίος αναφέρθηκε στη συνεχή προσπάθεια του ΚΚΕ και της ΚΝΕ να εξελίσσουν και να εξειδικεύουν την πρότασή τους για όλους τους χώρους της Εκπαίδευσης και κάλεσε η νέα έκδοση της ΚΝΕ να αποτελέσει όπλο ώστε να βρουν πολιτική διέξοδο η οργή και η αγανάκτηση των σπουδαστών που εκφράστηκε στις εκλογές του συλλόγου τους.

«Ο αγώνας για τη μόρφωση, την επαγγελματική ειδίκευση είναι αγώνας για να βγει η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης πιο μορφωμένη, ικανή σε συνθήκες που θα έχει κατακτήσει τον πλούτο που παράγει να παίρνει ουσιαστικά μέρος στη διεύθυνση της εξουσίας της», τόνισε ο Κυριάκος Ιωαννίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ, που ήταν ο κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση.

Αναφέρθηκε σε πλευρές των σύγχρονων προβλημάτων της Τεχνικοεπαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Αυτά τα προβλήματα είναι ακριβώς αποτέλεσμα της σύνδεσης με την αγορά εργασίας, με απλά λόγια της σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης με τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Και ακριβώς στο έδαφος αυτής της οικονομίας, αυτής της πολιτικής, δεν μπορούν να επιλυθούν.

Και δεν μπορούν να επιλυθούν ούτε με το καινούργιο φάρμακο που ανακάλυψαν: Τις δεξιότητες!

Εδώ έρχεται ο ΣΕΒ, δηλαδή ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, που το μόνο που θέλει είναι να αυγατίζει τα κέρδη του από την εκμετάλλευση των εργαζομένων, και λέει ότι οι δεξιότητες γερνάνε πολύ γρήγορα. Μέσα σε 2,5 με 5 χρόνια!

Ρωτάμε εμείς: Αρα τι πρόοδος είναι αυτή που σου μαθαίνει αποκλειστικά κάτι που ξεπερνιέται τόσο γρήγορα;

Είναι αναβάθμιση για τις λαϊκές και νεανικές ανάγκες να παίρνεις ένα πτυχίο και μετά να εξετάζεσαι και να ξαναεξετάζεσαι, να πιστοποιείσαι από μια σειρά εργοδοτικές ενώσεις, πολλές φορές να βάζεις και από την τσέπη σου;».

Συνεχίζοντας επισήμανε ότι «αγορά σημαίνει επένδυση κεφαλαίων εκεί που υπάρχει κέρδος. Πώς αλλιώς εξηγείται αυτό που γνωρίζουμε από πρώτο χέρι, ότι μια σειρά ειδικότητες φτιάχνονται "στο πόδι" για τις ανάγκες της αγοράς και τελικά προσλαμβάνονται ελάχιστοι απόφοιτοι; Αυτός είναι ο κόσμος τους, ο καπιταλιστικός κόσμος. Αυτή είναι η σύνδεση με την αγορά εργασίας.

Γιατί καπιταλιστική αγορά σημαίνει αγορά και πώληση εμπορευμάτων. Και της εργατικής δύναμης, που πρέπει να πουλιέται όσο πιο φθηνά γίνεται. Αλλά σημαίνει και αναρχία που προκύπτει από τους διαφορετικούς και συχνά αντικρουόμενους αστικούς σχεδιασμούς, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υπάρχει ουσιαστικός προγραμματισμός για τους αποφοίτους κάθε κλάδου, ειδικότητας, επιστημονικού τομέα και έτσι να "περισσεύουν" για το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό το "περίσσευμα" για το κεφάλαιο, αυτή η καταστροφή της πιο σημαντικής παραγωγικής δύναμης, του ανθρώπου, είναι αναγκαία για την αστική τάξη. Γιατί συμβάλλει στην πτώση του μέσου μισθού, πιέζει για προσαρμογή των απαιτήσεων προς τα κάτω».

Ειδικά για το θέμα των πτυχίων - που για τους αποφοίτους ΙΕΚ μάλιστα όταν πρόκειται για εργασία στο Δημόσιο το πτυχίο τους λογίζεται ως ισότιμο του απολυτηρίου Λυκείου - επισήμανε: «Το πτυχίο δεν το αναβαθμίζουν γιατί δεν θέλουν πτυχία. Θέλουν προσόντα, χαρτιά, μαθησιακά αποτελέσματα αλλά όχι συνεκτική γνώση. Αυτή είναι η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την οποία προωθούν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Να τι γράφει επί λέξει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση: "Η διάσπαση των επαγγελματικών τίτλων σε μικρότερα τμήματα μαθησιακών αποτελεσμάτων αποτελεί το μέσο για ευέλικτη επικαιροποίηση του περιεχομένου και προσαρμογή του στις ανάγκες των ατόμων".

Τι σημαίνει μικρότερα τμήματα μαθησιακών αποτελεσμάτων; Να κομματιάζονται οι σπουδές. Τόσο ώστε κάθε κομμάτι να είναι χρήσιμο για τους καπιταλιστές για μικρό χρονικό διάστημα και μετά, στον κάλαθο των αχρήστων ο νέος και η νέα».

Ο Κυρ. Ιωαννίδης μίλησε για τις δυνατότητες της εποχής μας, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: «Θα ρωτήσει κάποιος: "Ωραία είναι αυτά που λέτε, συμφωνούμε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση και ο καπιταλισμός φταίει, αλλά τώρα τι κάνουμε;".

Για να αποφασίσουμε τι πρέπει να κάνουμε, πρέπει να δούμε όχι μόνο τις ευθύνες του καπιταλισμού, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των κυβερνήσεων, αλλά και τι μπορεί να γίνει σήμερα, δηλαδή ποιες δυνατότητες υπάρχουν, αν υπάρχουν, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας.

Απαντάμε λοιπόν: Αλλες είναι οι δυνατότητες της εποχής μας. Και αυτές δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Για να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει. Γιατί το μέλλον ανήκει στον κόσμο της δουλειάς, της δημιουργίας και όχι στα παράσιτα της αγοράς, που "δεν ξέρουν τι έχουν" και τρώγονται μεταξύ τους, καταστρέφοντας την ανθρώπινη εργασία, την ανθρώπινη δημιουργικότητα.

Γιατί η σύγχρονη τεχνολογία, που εισάγεται σ' όλα τα επαγγέλματα, θέλει ο επαγγελματίας να έχει και υψηλότερο επίπεδο γνώσεων και μόρφωσης. Θέλει ο σύγχρονος τεχνικός να δουλεύει περισσότερο με το μυαλό και λιγότερο με τα χέρια, να γνωρίζει καλά τη γλώσσα του, να έχει καλές βάσεις και σε Μαθηματικά, Φυσική και βέβαια πρέπει να διδαχθεί και μαθήματα, όπως η Ιστορία, που τον μορφώνουν, αναπτύσσουν ολόπλευρα την προσωπικότητά του για να είναι δημιουργικός και να παίρνει και ενεργά μέρος, ως ενεργός πολίτης, στις κοινωνικές εξελίξεις».

Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Στη σοσιαλιστική κοινωνία, η θεωρία και η πράξη αντιμετωπίζονται ισότιμα. Δεν αντιμετωπίζεται η τεχνική ως κατώτερη ούτε θεωρείται προνόμιο κάποιων υψηλά ιστάμενων καταρτισμένων ειδικών.

Από πού λοιπόν θα βγαίνουν οι αυριανοί απόφοιτοι της Επαγγελματικής Κατάρτισης;

Από έναν τύπο επαγγελματικής σχολής ανά ειδικότητα που θα ακολουθεί την ενιαία - ολόπλευρη 12χρονη μόρφωση όλων των νέων και όχι με σχολές πολλών διαφορετικών ταχυτήτων.

Με εξασφαλισμένη εργασία μετά το τέλος των σπουδών, με πτυχίο που να συνδέεται ουσιαστικά με αυτήν.

Το πτυχίο στην Επαγγελματική Εκπαίδευση πρέπει να είναι η κατάληξη σπουδών που θα είναι αναβαθμισμένες και γι' αυτό θα αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος. Χωρίς εμπόδια, πιστοποιήσεις και επιπλέον φίλτρα. Ταυτόχρονα, είναι αναγκαιότητα η παρακολούθηση των νέων εξελίξεων σε κάθε αντικείμενο ή της επιμόρφωσης. Αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνεται με οργανωμένο τρόπο σε δημόσιες δομές και δωρεάν».

«Το ΚΚΕ, η ΚΝΕ», σημείωσε, «ακριβώς επειδή έχει πρόταση με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας, μπορεί να δίνει αποτελεσματικά τη μάχη και στο σήμερα. Τα αιτήματα, οι δράσεις, οι πρωτοβουλίες των Συλλόγων των Σπουδαστών των ΙΕΚ (που αποκτούν ευρύτερο κύρος από τους νέους των ΙΕΚ) δείχνουν αυτόν τον δρόμο που χρειάζεται να περπατηθεί.

- Να υπάρχουν σύγχρονες και ξεχωριστές κτιριακές δομές για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση. Να μη συστεγάζονται, όπως σήμερα, σε μια σειρά ετοιμόρροπων σχολείων.

- Να υπάρχουν καθηγητές και όλο το απαραίτητο διοικητικό προσωπικό.

- Να υπάρχουν εργαστήρια με σύγχρονο εξοπλισμό, αντίστοιχο με αυτό που συναντά κανείς στους χώρους δουλειάς και να μην είναι τα "μουσεία" που είναι σήμερα.

- Η πρακτική να πληρώνεται κανονικά με πλήρη ένσημα και Ασφάλιση.

- Η απόκτηση του πτυχίου να εξασφαλίζει το δικαίωμα στο επάγγελμα.

- Να υπάρχουν ακόμα και εστίες στις μεγάλες πόλεις όπου συγκεντρώνεται μεγάλος πληθυσμός σπουδαστών από την επαρχία.

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα "φυσιολογικά" πράγματα και αιτήματα, που ο παράλογος αυτός κόσμος αρνείται να πραγματοποιήσει, καθώς τα θεωρεί "κόστος" και "περιττά έξοδα"».

Για τα αιτήματα και τον αγώνα των σπουδαστών των ΙΕΚ τόνισε ακόμα ότι «αυτή η πάλη μπορεί να πάρει πιο μαζικά χαρακτηριστικά αν δεθεί με τα σωματεία που παλεύουν καθημερινά με βάση τα συμφέροντα των εργαζομένων, κόντρα στις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Τα σωματεία δηλαδή που δουλεύουν για να ανέβουν η οργάνωση και η διεκδίκηση των νέων από τις επαγγελματικές σχολές, και μέσα στη σχολή αλλά και στους χώρους δουλειάς. Απέναντι στα μαθήματα υποταγής που δίνουν διάφοροι διευθυντές και καθηγητές, τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ να ενημερώνουν τους σπουδαστές για τα δικαιώματά τους, για το πώς κατακτήθηκαν μια σειρά από δικαιώματα, όπως η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, το ωράριο. Είναι το καλύτερο μάθημα που εμπνέει δύναμη και κουράγιο».

Κλείνοντας τόνισε μεταξύ άλλων: «Μέσα στις μάχες αυτές αλλάζουν οι συσχετισμοί, έτσι παραμερίζεται η μιζέρια, το "δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα". Ετσι τσαλακώνεται η προπαγάνδα.

Αυτό άλλωστε διδάσκει η Ιστορία του λαού και της νεολαίας.

Οσα κέρδισε, τα κέρδισε όταν αποφάσισε να πάει κόντρα στο ρεύμα, όταν έσπασε τη μοιρολατρία, όταν συγκρούστηκε με τους δήθεν "άτρωτους".

Τότε απέδειξε ότι το δίκιο είναι με το μέρος του και ότι αν το πάρει απόφαση μπορεί να το επιβάλει, αν οργανωθεί παντού και παλέψει, αν στρατευτεί με την ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ, μπορεί να νικήσει».