«Τα αρδευτικά χάλασαν όλα. Αμα χάλασαν και οι λιμνοδεξαμενές τελειώσαμε. Τα χωράφια μας δεν απέμεινε τίποτα. Τα μπαμπάκια πάνε. Οι φιστικιές που βλέπεις, είναι δέντρο που θέλει 5 χρόνια για να γίνει, τα επόμενα έξι χρόνια αυτός δεν έχει εισόδημα».

Στο Καστρί που ακόμα κινδυνεύει να πνιγεί «με ήλιο», όπως μας λένε, στο Σωτήριο που είναι ακόμα όλο πνιγμένο στη λάσπη, το Αρμένιο και τα υπόλοιπα χωριά γύρω από τη λίμνη Κάρλα έχει σχηματιστεί μία απέραντη λιμνοθάλασσα, κατεστραμμένα χωράφια μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι.

Η οργή ξεχειλίζει στους κατοίκους. 15 μέρες μετά και κανείς δεν τους λέει κανένα σχέδιο για το πώς θα αποστραγγιστούν τα νερά, για το πώς θα μπουν στα χωράφια τους. Κάτι ιστορίες για ...αγρίους μόνο, για τους Ολλανδούς ειδικούς που θα φέρουν.

«Ηρθε ο υφυπουργός και ό,τι του λέγαμε αυτός έλεγε ότι θα πάρουμε αποζημιώσεις. Χορτάσαμε αποζημιώσεις! Θα πάρω 600 ευρώ και μετά τι; Γιατί τις επιστρεπτέες τις έδωσε; Εμείς θέλουμε να μπούμε στο χωράφι μας». Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, αν δεν παρθούν μέτρα, τα λιμνάζοντα νερά θα στεγνώσουν... σε δυο χρόνια. Κι αυτό αν δεν ρίξει στάλα βροχή. «Και τώρα πάμε για τον χειμώνα, τι θα γίνουμε;».

Η άμεση ανάγκη για έργα αποκατάστασης, για τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα, για τις υποδομές στην περιοχή, για τη «γέφυρα που λένε πως είναι ακατάλληλη, έγινε καμία μελέτη;», «φωνάζει» σε όλο τον κάμπο. Τα έργα που δεν γίνονται ακριβώς επειδή αποτελούν «κόστος» για το αστικό κράτος, που προτιμάει να πνίγει τα χωριά και να πετάει μερικά ψίχουλα, αν και όταν.

Το αίτημα για αποζημιώσεις στο 100%, για να μπορέσουν να μείνουν στον τόπο τους και να καλλιεργήσουν ξανά, είναι παραπάνω από επίκαιρο. Και πρέπει να δοθούν τώρα, όχι όπως τους λένε ότι «ο ΕΛΓΑ θα έρθει να εκτιμήσει αφού υποχωρήσουν τα νερά»! «Τώρα είπαν θα ξανάρθουν οι επιτροπές. Πότε θα μπουν τα λεφτά; Εχουν περάσει ήδη 15 μέρες...».

«Τώρα είμαστε τα ψοφίμια κι έρχονται σαν τα όρνια από πάνω», σχολιάζουν για τα περί «νέου παραγωγικού μοντέλου» που λένε κυβέρνηση και άλλοι. «Το μοντέλο είναι να μας έχουν δούλους, να δίνουμε την παραγωγή για ένα κομμάτι ψωμί», μας λένε και η συζήτηση πάει απευθείας στις τιμές όλα τα χρόνια, στο κόστος παραγωγής, στα αδιέξοδα από την πολιτική ΕΕ και κυβερνήσεων που οδηγούν στο ξεκλήρισμα. «Τι θα γίνει δηλαδή; Θα φύγουμε όλοι για Γερμανία;», μας λέει ένας νέος. «Η ζημιά είναι συνολική, δεν είναι μόνο τα σπίτια είναι και το αύριο. Τα χωριά θα μαραζώσουν».

Εκεί σε αυτά τα χωριά έφτασε το μήνυμα ότι ο κόσμος πρέπει να οργανωθεί και να παλέψει, για να καταφέρει να μείνει στον τόπο του, από τον Ρίζο Μαρούδα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, το πρωί της Τετάρτης, με πρώτο βήμα τη σύσκεψη των αγροτικών συλλόγων που πραγματοποιήθηκε χτες το απόγευμα στον Πλατύκαμπο.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος απ' τον κοινό αγώνα, προσπερνώντας και διάφορα «τυράκια» και τρικλοποδιές, απ' όσους προσπαθούν να «βγάλουν λάδι» την πολιτική κυβέρνησης, Περιφέρειας, δήμων, της ΕΕ, την εγκληματική πολιτική του «κόστους - οφέλους που πνίγει και τους αγρότες για τα κέρδη του κεφαλαίου.

«Παιδιά μόνο ομαδικά, κάτι ομαδικά. Μας πέρασαν παιδιά ενός κατώτερου θεού. Ολο το χωριό έχει καταστραφεί. Δεν υπάρχει ο ένας κι ο άλλος, όλοι μαζί πρέπει να αγωνιστούμε. Να κάνουμε μια κατάσταση, να φτιάξουμε μια επιτροπή αγώνα», ακούμε σε ένα από τα πηγαδάκια που «βράζουν» στο Σωτήριο.