Βαθυστόχαστες αναλύσεις για τις πλημμύρες κάνει αυτές τις μέρες ο υποψήφιος της ΝΔ για την Περιφέρεια Αττικής, Ν. Χαρδαλιάς, που διετέλεσε και επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας. Οχι, μη φανταστείτε ότι κοκκινίζει από ντροπή για τις ευθύνες του ως στελέχους της κυβέρνησης που δεν έκανε τίποτα για να προστατέψει τον λαό της Θεσσαλίας, αν και υπήρχαν μελέτες που προειδοποιούσαν και πρότειναν συγκεκριμένες λύσεις. Τι έγινε όμως; Επιλέχτηκαν τελικά τα λιγότερο κοστοβόρα - και γι' αυτό αναποτελεσματικά - αντιπλημμυρικά έργα, που κι αυτά δεν έγιναν ποτέ ούτε από τη ΝΔ ούτε προηγουμένως από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι προτείνει τώρα ο Χαρδαλιάς για τις πλημμύρες και μάλιστα μπροστά στον χειμώνα, που δεν προβλέπεται καθόλου ήπιος; Εναν καλύτερο «μητροπολιτικό συντονισμό» για να μην μπλέκονται οι αρμοδιότητες, από τη διευθέτηση των ρεμάτων μέχρι τη διαχείριση των σκουπιδιών. Αυτό και τέλος, ενώ για όλα τα κρίσιμα ζητήματα πετάει την μπάλα στην εξέδρα, λέγοντας πως «δεν χρειάζονται λόγια και αναλύσεις, ο κόσμος θέλει λύσεις».

Αφού λοιπόν μιλάει για «λύσεις» ας μας πει: Τι σκοπεύουν να κάνουν κυβέρνηση και περιφερειακή αρχή για τον Κηφισό, που όπως κατήγγειλαν τις προάλλες η «Λαϊκή Συσπείρωση» Αττικής και ο Γ. Πρωτούλης, κινδυνεύει να ξεχειλίσει με την πρώτη μεγάλη νεροποντή, αφού σε πολλά σημεία η υποδομή διευθέτησης του ποταμού είναι έτοιμη να καταρρεύσει; Τι σκοπεύουν να κάνουν όλοι αυτοί που λανσάρονται ως Μεσσίες με τους δρόμους που γίνονται ποτάμια σε κεντρικά σημεία της Αθήνας, ακόμα κι όταν τα φρεάτια έχουν συντηρηθεί, ακριβώς επειδή τα αντιπλημμυρικά έργα είτε είναι ανύπαρκτα είτε αποσπασματικά και ελλιπέστατα; «Αραμπάδες και καρούλια» από τον Χαρδαλιά και τους ανθυποψήφιούς του των άλλων αστικών κομμάτων, για να κρύβονται οι εγκληματικές ευθύνες τους και να ταΐζουν κουτόχορτο τον λαϊκό κόσμο που υποφέρει ότι με μια αναδιάταξη αρμοδιοτήτων και έναν καλύτερο συντονισμό του κρατικού μηχανισμού, θα πάψει να πνίγεται τον χειμώνα και να καίγεται το καλοκαίρι.

Μπορεί να μην πέρασε η «ομερτά» σε βάρος των εργατικών διεκδικήσεων και η προσπάθεια να μη γίνει απεργία, όμως είναι χαρακτηριστική η «λύσσα» της πλειοψηφίας των ΜΜΕ μέχρι την τελευταία στιγμή να θάψουν τη σημερινή πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση. Ανάμεσά τους και η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ «Αυγή», που παραμονές της απεργίας δεν «χώρεσε» χτες ούτε ...μονόστηλο για τη σημερινή μεγάλη κινητοποίηση των συνδικάτων. Εχουμε και λέμε λοιπόν: Το νομοσχέδιο έρχεται να προσθέσει νέες μορφές ευελιξίας, ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή κατηγορεί την κυβέρνηση ότι δεν εφαρμόζει «ορθά» τις σχετικές κατευθύνσεις της ΕΕ για τη δουλειά - λάστιχο και οι προπαγανδιστές του αναλαμβάνουν ρόλο στην υπονόμευση της απεργίας! Πόσο πιο καθαρά να το πουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι με την ευελιξία, με την ανταγωνιστικότητα, με το τσάκισμα των εργαζομένων για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων;

Πανηγυρίζει η διοίκηση Μπακογιάννη ότι ο δήμος Αθηναίων αναβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητά του στην αξιολόγηση του οίκου «Moody's» για τρίτη φορά μέσα στην τελευταία τετραετία. Σύμφωνα μάλιστα με τον δήμαρχο της ΝΔ, η εξέλιξη αυτή «αντικατοπτρίζει την υγιή δημοσιονομική θέση της πρωτεύουσας» και τη «χρηστή οικονομική διαχείριση». Η αναβάθμιση του «Moody's» στηρίζεται στο γεγονός ότι «το επενδυτικό πρόγραμμα της Αθήνας τα επόμενα χρόνια θα χρηματοδοτηθεί κατά 85% από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους και ως εκ τούτου η πίεση στο ισοζύγιο εσόδων - εξόδων θα είναι περιορισμένη». Τι σημαίνει αυτό πρακτικά για τον λαό; Οτι ο δήμος έχει εξασφαλισμένους πόρους για επενδυτικά σχέδια που αναβαθμίζουν την πόλη σε τουριστικό προορισμό, προς όφελος των μεγάλων ξενοδοχειακών ομίλων και των επιχειρήσεων εστίασης. Αλλά σε ό,τι αφορά στοιχειώδεις ανάγκες του λαού, όπως τα σχολεία, οι προνοιακές δομές, οι ελεύθεροι χώροι, η αναψυχή κ.ά., θα συνεχίσουν να συνθλίβονται στη μέγγενη των «εσόδων - εξόδων», στο όνομα της χρηστής διαχείρισης, που γίνεται πάντα σε βάρος του λαού. Πού οδηγεί αυτό; Είτε μεγαλύτερη ανταποδοτικότητα, για να «βγαίνει» ο προϋπολογισμός του δήμου, είτε σε μεγαλύτερες περικοπές δαπανών ακόμα και για στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες. Ο λαός άλλωστε έχει μεγάλη πείρα από «θετικές» αξιολογήσεις «οίκων» και αγορών που αφορούν τα δημοσιονομικά όλου του κράτους. Γι' αυτό μπορεί να δει ότι πίσω από τέτοιους πανηγυρισμούς κρύβεται η δέσμευση για ένταση της πολιτικής του «κόστους - οφέλους» σε βάρος του, από τη δημοτική αρχή και τις άλλες δυνάμεις που μοιράζονται το ίδιο «σχέδιο ανάπτυξης» για την Αθήνα.

1860 Πεθαίνει ο Γερμανός φιλόσοφος Αρθουρ Σοπενχάουερ.

1933 Αρχίζει στη Λειψία η δίκη για τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ (γερμανικό Κοινοβούλιο) - προβοκάτσια των Ναζί που έγινε τον Φλεβάρη. Κατηγορούμενοι ήταν ο Γκεόργκι Ντιμιτρόφ, ηγετικό στέλεχος του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος και της Κομμουνιστικής Διεθνούς, οι Βούλγαροι κομμουνιστές Ποπόφ και Τάνεφ και ο αρχηγός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος στο Ράιχσταγκ, Ερνστ Τόργκλερ. Ο γερμανικός φασισμός βγήκε ηττημένος από τη δίκη της Λειψίας. Στη διάρκειά της οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Η προβοκάτσια ξεσκεπάστηκε. Οι φασίστες δεν τόλμησαν να βγάλουν καταδικαστική απόφαση. Ο Ντιμιτρόφ και οι σύντροφοί του αθωώθηκαν πανηγυρικά και τον Φλεβάρη του 1934 η κυβέρνηση Χίτλερ υποχρεώθηκε να τους απελευθερώσει και να τους επιτρέψει να μεταβούν στην ΕΣΣΔ. Επρόκειτο για μια μεγάλη νίκη του κομμουνιστικού κινήματος, που έμελλε να αποτελέσει παγκόσμιο σύμβολο στον αγώνα κατά του φασισμού.

1934 Γεννιέται ο Καναδός τραγουδιστής και συνθέτης Λέοναρντ Κοέν.

1943 Τμήματα του ΙΙ/36 Τάγματος του ΕΛΑΣ συγκρούονται επί δύο μέρες με ισχυρές δυνάμεις του γερμανικού στρατού κατοχής κοντά στις Θερμοπύλες, προκαλώντας τους σημαντικές απώλειες.

1947 Το συγκρότημα Ταϋγέτου του ΔΣΕ εξουδετερώνει τις ισχυρές δυνάμεις της χωροφυλακής και ΜΑΥδων στο στρατηγικής σημασίας χωριό Δυρράχι, δημιουργώντας έτσι την πρώτη μεγάλη ελεύθερη περιοχή σε Μεσσηνία και Λακωνία.

1947 Γεννιέται ο Αμερικανός συγγραφέας Στίβεν Κινγκ.

1949 Ιδρύεται η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, αποτελούμενη από την αμερικανική, τη βρετανική και τη γαλλική ζώνη κατοχής. Πρωτεύουσα της ΟΔ Γερμανίας ορίζεται η Βόννη. Η ανακήρυξη της ΟΔ Γερμανίας ήταν ένα ακόμα βήμα της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας που οδήγησε στην οριστική διχοτόμηση της Γερμανίας.