Στην παρέμβασή της η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε στις πολιτικές εξελίξεις, στις θέσεις του ΚΚΕ και στην ανάγκη να ενισχυθεί και εκλογικά. Αποκάλυψε την ψεύτικη αντιπαράθεση μεταξύ των αστικών κομμάτων, κυρίως της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, για το ποιος θα δώσει μεγαλύτερη αύξηση στον μισθό και στο μεροκάματο, την ίδια στιγμή που όλοι συμφωνούν στο νέο υπερμνημόνιο, το Ταμείο Ανάκαμψης, και που έχουν ψηφίσει μαζί ο μεν ΣΥΡΙΖΑ τους 200 από τους 400 νόμους που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση της ΝΔ, το δε ΠΑΣΟΚ τους 300.

Πρόσθεσε ότι τώρα είναι η ώρα ο λαός της περιοχής και όλης της Ελλάδας να εντείνει την καθημερινή του πάλη, αποφασιστικά, για να μη θρηνήσουμε ξανά ανθρώπινα θύματα και υλικές καταστροφές, όπως αυτές στο Μάτι, στη Μάνδρα, στον Σαρωνικό, αλλά και τις παλιότερες, όπως στην Πελοπόννησο το 2007.

Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, να απαιτήσει άμεσα, συγκεκριμένα μέτρα προστασίας της ζωής και της περιουσίας του, για πλήρη αποκατάσταση των καταστροφών, για ένα Ρυθμιστικό με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.

Να παλέψει ενάντια στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, όπου οι λαϊκές ανάγκες και η ίδια η ανθρώπινη ζωή θυσιάζονται στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.

Στη συνέχεια ο Αντ. Ραλλάτος κάλεσε τους κατοίκους σε άμεση οργάνωση της πάλης για την απόσυρση του Ρυθμιστικού Σχεδίου Εφαρμογής στο Μάτι. Χαρακτήρισε απαράδεκτη τη μεθόδευση λήξης της προθεσμίας των ενστάσεων - αντιρρήσεων την επομένη των εκλογών, όπως και την επίκληση, από το ΥΠΕΝ, των πνευματικών δικαιωμάτων της μελετητικής εταιρείας ως δικαιολογία για να μη δοθεί στους κατοίκους η πλήρης μελέτη του ρυμοτομικού, για την οποία μάλιστα ισχυρίστηκαν ότι «δεν θα την καταλάβουν οι κάτοικοι».

Παρουσιάζοντας την αντίληψη του ΚΚΕ, αναφέρθηκε στο γενικότερο πλαίσιο που καθορίζει την πολιτική χρήσεων γης, η οποία όπως τόνισε είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με το πλαίσιο των σχέσεων παραγωγής οι οποίες κυριαρχούν σε μια κοινωνία, μετατρέπουν τη γη σε εμπόρευμα και σε αυτές τις σχέσεις υποτάσσεται ο χωροταξικός σχεδιασμός, αλλά και στις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Επεσήμανε ότι για την υλοποίηση της πολιτικής της «πράσινης μετάβασης» έχουν διαμορφωθεί βασικοί άξονες που διαρθρώνουν το αναπτυξιακό σχέδιο της άρχουσας τάξης, των μονοπωλιακών ομίλων για την Ελλάδα, εκμεταλλευόμενοι τη γεωστρατηγική θέση της.

Για την υλοποίηση του στόχου αυτού, συνέχισε, οι κυβερνήσεις επιδιώκουν - όχι χωρίς αντιφάσεις - να οργανωθούν κατά χώρο νέες χρήσεις γης, που θα καλύψουν τις νέες ανάγκες του μονοπωλιακού κεφαλαίου, που αναζητούν νέους τομείς επιχειρηματικής δράσης με υψηλή κερδοφορία που είναι συμβατές με την «πράσινη μετάβαση».

Αναφέρθηκε επίσης σε ορισμένους από τους βασικούς στόχους και άξονες της πολιτικής της αστικής τάξης και των κομμάτων της στα θέματα του χωροταξικού σχεδιασμού και της πολιτικής γης, όπως η διεύρυνση της ατομικής ιδιοκτησίας στη γη, παράλληλα με τη συγκέντρωση και οργάνωση της ιδιοκτησίας αυτής σε μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις, η επιτάχυνση της εμπορευματοποίησης της γης, των εγκαταστάσεων και των υποδομών που ανήκουν στο κράτος, και η εκχώρησή τους με μακροπρόθεσμη ενοικίαση ή δωρεάν.

Στη συνέχεια ανέδειξε κάποιες βασικές πλευρές του ρυμοτομικού στο Μάτι:

- Οι χρήσεις γης που προτείνονται είναι αυτές της α' κατοικίας (αμιγούς κατοικίας), με εξαίρεση τη Λεωφόρο Φλέμινγκ, που παραπλεύρως βάζει χρήσεις γενικής κατοικίας όπως αυτές εκσυγχρονίστηκαν με το ΠΔ 59/2018, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Στην ουσία δηλαδή οι προβλεπόμενες χρήσεις (που μπορεί βέβαια να αλλάξουν) ευνοούν περισσότερο το Airbnb παρά τη δημιουργία νέων μεγάλων τουριστικών μονάδων. Δεν αποκλείεται επίσης η αλλαγή χρήσης, σε επόμενο διάστημα, και σε μεγάλες αδόμητες περιοχές.

- Η προτεινόμενη λύση της συνιδιοκτησίας, που οδηγεί σε τραγελαφικές καταστάσεις «συγκατοίκησης» με αγνώστους, οξύνει ακόμα περισσότερο τους όρους κατοικίας σε βάρος των μικρών και μεσαίων ιδιοκτησιών.

- Στις παράκτιες ιδιοκτησίες βάζει υποχρεωτικό ακάλυπτο στα 50 μ. από τη γραμμή αιγιαλού, ενώ δεν υπάρχει αναφορά στο τι θα γίνει με τις περιφράξεις, αν θα πρέπει να κατεδαφιστούν ώστε να αποδοθεί ο χώρος σε κοινή χρήση.

- Δεν απαλλοτρίωσε αυτές τις εκτάσεις, ώστε να ανήκουν και ιδιοκτησιακά στο Δημόσιο, με τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων.

- Η πλειοψηφία των δρόμων που προτείνονται και οδηγούν προς τη θάλασσα έχουν πλάτος 3 μ., τη στιγμή που το ελάχιστο επιτρεπόμενο πλάτος για τη διέλευση πυροσβεστικού οχήματος και ασθενοφόρου είναι τα 3,50 μ.!

Τόνισε ακόμα ότι η πολεοδομική ρύθμιση των περιοχών αυτών αποτελεί ανάγκη διαχρονική, που δεν πρόκειται να λυθεί όσο η γη και η χρήση της αποτελούν εμπορεύματα. Είτε ως περιοχές παραθεριστικής κατοικίας (όπως ξεκίνησαν να αναπτύσσονται από την ανάγκη για φτηνή παραθεριστική κατοικία κοντά στον χώρο εργασίας των κατοίκων του λεκανοπεδίου) είτε ως περιοχές κύριας κατοικίας (που σήμερα στην πλειονότητά τους έχουν μετατραπεί), θα έπρεπε το κράτος να έχει μεριμνήσει για την οργάνωσή τους, τη σύνδεσή τους με τεχνικά δίκτυα υποδομής (δρόμους και συγκοινωνία, ύδρευση, αποχέτευση, Ενέργεια, οριοθετήσεις ρεμάτων, απορρίμματα κ.λπ.) και την κάλυψή τους με αναγκαίους χώρους κοινωνικής υποδομής (χώρους πρασίνου, Εκπαίδευσης, Αθλητισμού, Πρόνοιας, Πολιτισμού κ.λπ.).

Κλείνοντας υπογράμμισε ότι στον αντίποδα αυτού του πλαισίου, για το ΚΚΕ η γη και η χρήση της είναι κοινωνικό αγαθό. Η συγκεκριμένη κοινωνική αξιοποίηση της γης, του χώρου γενικότερα, για την εξασφάλιση ποιοτικής λαϊκής στέγης και υποδομών κοινωνικών υπηρεσιών, όπως και για την αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό, τη βιομηχανική παραγωγή, την προστασία του περιβάλλοντος κ.λπ., προϋποθέτει την εργατική εξουσία, τον σοσιαλισμό, την κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, της γης, των χερσαίων και υδάτινων φυσικών οικοσυστημάτων, των υποδομών.

• Για το ζήτημα του Ρυθμιστικού Σχεδίου Εφαρμογής στο Μάτι ο Γιάννης Γκιόκας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Ανατολικής Αττικής, πραγματοποίησε τηλεφωνική παρέμβαση στον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστα Σκρέκα, ζητώντας την απόσυρση του Σχεδίου και σε κάθε περίπτωση την παράταση για την κατάθεση ενστάσεων - αντιρρήσεων, χωρίς ασφυκτικές προθεσμίες.