Από την πρόσφατη εκδήλωση της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ με ερευνητές με θέμα «Με το ΚΚΕ για το πραγματικά νέο και καινοτόμο στην Επιστήμη και την Ερευνα»

ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ διαγωνίζονται ποιος έφτιαξε καλύτερο πλαίσιο επιχειρηματικότητας, ανταγωνιστικότητας και αξιολόγησης των ερευνητικών ιδρυμάτων, μέχρι και για το ποιο υπουργείο θα αναλάβει την εποπτεία της «ακαδημαϊκής έρευνας», δήθεν γιατί έτσι θα αντιμετωπιστεί ο κατακερματισμός.

Στην πραγματικότητα όλοι κυβέρνησαν και έβαλαν το χεράκι τους για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν χιλιάδες ερευνητές και διδάσκοντες. Η κοινή τους στρατηγική οδήγησε διαχρονικά στην υποστελέχωση, στον κατακερματισμό, στην πολυδιάσπαση των εργασιακών σχέσεων, στην υποχρηματοδότηση των ερευνητικών ιδρυμάτων. Σήμερα οι προγραμματικές τους δεσμεύσεις για την επόμενη μέρα εγγυώνται μια πορεία στις ίδιες ράγες, αφού κριτήριο θα είναι «οι αντοχές της οικονομίας», οι προτεραιότητες της ΕΕ και τι θεωρείται «καινοτόμο» για το κεφάλαιο. Ανεξάρτητα από τη σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης, η ατζέντα και για τον χώρο της Ερευνας είναι προδιαγεγραμμένη.

Οι εργαζόμενοι επιστήμονες μπορούν να αξιοποιήσουν την πείρα τους για το πώς εναλλάξ ο ένας έχτιζε πάνω στο αντιλαϊκό έργο του προκατόχου του. Ας δούμε μια σύνοψη της τελευταίας δεκαετίας: Ενώ η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ νομοθέτησε τον ν.4310/2014, ανέπτυξε πολλές πλευρές της σύγχρονης επιχειρηματικής λειτουργίας των ερευνητικών κέντρων, καθιέρωσε το έδαφος για έρευνα χρηματοδοτούμενη με συνδυασμό εργαλείων, επέκτεινε τη στελέχωση των ιδρυμάτων με συμβασιούχους, η επόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε ατόφιο το σκέλος που αφορούσε τα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων και επέκτεινε μάλιστα τις εφαρμογές των ευεργετικών διατάξεων για το κεφάλαιο με τον νόμο «Ρυθμίσεις για την Ερευνα και άλλες διατάξεις» του 2016. Διαμόρφωσε έναν ιστό οργάνωσης και ελέγχου πιο ικανό να προχωρήσει τη διασύνδεση με επιχειρηματικά συμφέροντα μέσω του Εθνικού Συμβουλίου Ερευνας και Καινοτομίας (ΕΣΕΤΕΚ), όπου πλέον προβλεπόταν η συμμετοχή μάνατζερ. Μετέφερε σημαντικές αρμοδιότητες ως προς τη διαχείριση πόρων στους Ειδικούς Λογαριασμούς Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ). Στήριξε τις μορφές της καινοτόμου καπιταλιστικής επιχειρηματικότητας (start ups και spin off). Σε συνέχεια η κυβέρνηση της ΝΔ την τελευταία τετραετία έφερε νέα μέτρα, όπως ανανεωμένο πλαίσιο ίδρυσης τεχνοβλαστών, επιπλέον κατακερματισμό και επέκταση των «ελαστικών» σχέσεων με νέο νόμο - πλαίσιο για τα ΑΕΙ, όρισε τους πρώτους ανθρώπους της αγοράς στα συμβούλια έρευνας. Μάλιστα, εκπρόσωποι της ΝΔ επανειλημμένα αναγνωρίζουν το έργο των προκατόχων τους ως «θετικό» για τον χώρο της Ερευνας.

Ποιες είναι οι προτεραιότητες των αστικών κομμάτων που καθορίζουν τα πεπραγμένα τους, αλλά και το περιεχόμενο των προτάσεών τους;

Συμφωνούν στους όρους χρηματοδότησης, με κατεύθυνση τα ιδρύματα να μπορούν να επιβιώνουν κυνηγώντας πόρους από πολλές διαφορετικές πηγές και με κριτήρια αξιολόγησης που ιεραρχούν την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων. Ετσι το κράτος διαρκώς αποχωρεί από τη στήριξή τους. Συγκεκριμένα:

• Οι κρατικοί προϋπολογισμοί της ΓΓΕΚ τσακίστηκαν σε βάθος 10ετίας. Ακόμα και οι «ιστορικές αυξήσεις», για τις οποίες περηφανεύεται η σημερινή κυβέρνηση, στην πραγματικότητα δεν αφορούν το τακτικό σκέλος που παραμένει καθηλωμένο, αλλά τις δημόσιες επενδύσεις και το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος. Ετσι, οι αυξήσεις δεν καλύπτουν τη μισθοδοσία και τις ανάγκες λειτουργίας των κέντρων, αλλά την προσέλκυση ιδιωτών.
• Ιεράρχησαν τη διεκδίκηση με όρους αριστείας προγραμμάτων ΕΣΠΑ, όποτε και αν ανοίξουν οι ευρωπαϊκές «κάνουλες». Σήμερα όλοι πανηγυρίζουν για τη στήριξη της Ερευνας από το Ταμείο Ανάκαμψης. Διαφωνούν στη διαχείρισή του, αλλά δεσμεύονται στα προαπαιτούμενά του. Φυσικά κρύβουν ότι οι νέες ροές αφορούν μόνο εξοπλισμό και υποδομές και μάλιστα σε «επιλεγμένα» επιστημονικά αντικείμενα, ενώ πουθενά δεν υπάρχει πρόβλεψη για προσλήψεις εργαζομένων και επαρκή στελέχωση.
• Για τους νέους ερευνητές βρίσκουμε στις θέσεις τους μια γκάμα υποσχέσεων, από τα βιομηχανικά διδακτορικά μέχρι τα ταμεία ενίσχυσης της καινοτόμου έρευνας. Ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ υπερπροβάλλει την ίδρυση του ΕΛΙΔΕΚ στην κυβερνητική του θητεία. Ολοι γνωρίζουν, όμως, ότι οι ενισχύσεις που δόθηκαν αποτέλεσαν «το μικρότερο κακό, από το να μην υπάρχει τίποτα». Ακόμα και η οικονομική συγκρότηση του ιδρύματος με δανεικά από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων δεν εξασφαλίζει επ' ουδενί τη σταθερότητα στη χρηματοδότηση. Ετσι δεν αντιμετωπίζονται στο ελάχιστο τα προβλήματα των εργασιακών σχέσεων. Αντίθετα, επεκτάθηκαν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τα «μπλοκάκια», οι ανασφάλιστες υποτροφίες.

Το βασικό πρόβλημα στα ερευνητικά κέντρα, από τη σκοπιά των εργαζομένων και των συνολικότερων προσανατολισμών της Ερευνας, δεν είναι το ποιο υπουργείο έχει την ευθύνη αλλά τα κίνητρα και οι σκοποί της ερευνητικής διαδικασίας.

Η ουσία είναι ότι ο υπαρκτός κατακερματισμός προκύπτει από την πιο στενή σύνδεση της Ερευνας με την επιχειρηματικότητα. Οταν τα ιδρύματα στρέφονται όλο και περισσότερο στην αγορά και μάλιστα ανταγωνιστικά μεταξύ τους, πώς θα επιτευχθεί η συνεργασία; Πώς θα γίνει εξορθολογισμός αποφεύγοντας την επικάλυψη αντικειμένων, όταν τα ιδρύματα διεκδικούν χρηματοδοτήσεις με το κομμάτι; Πώς θα αναπτυχθούν αναλογικά η βασική και η εφαρμοσμένη έρευνα όταν καινοτόμο σήμερα είναι αυτό που μπορεί γρήγορα να μετατραπεί σε εμπόρευμα; Η λογική της ανάπτυξης οικοσυστημάτων καινοτομίας που προτείνεται ως λύση, δηλαδή δικτύου διασύνδεσης με την καπιταλιστική οικονομία, δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ενότητα του ακαδημαϊκού χώρου, αντιθέτως οδηγεί σε μεγαλύτερο κατακερματισμό ανάμεσα στις επιχειρηματικές ιδέες που θα μπορούν να επιβιώσουν στην αγορά και σε αυτές που θα μένουν στο περιθώριο.

Ολοι αυτοί λένε ότι χρειάζεται περισσότερη σύνδεση της Ερευνας με τις αναπτυξιακές ανάγκες. Φυσικά είναι δεδομένο ότι η παραγωγή νέας γνώσης συνδέεται με τις ανάγκες της κοινωνίας. Το πρόβλημα είναι όμως ότι κριτήριο της ανάπτυξης στη σημερινή κοινωνία είναι το κέρδος.

Ετσι σήμερα υπάρχουν πολλές έρευνες για έξυπνες εφαρμογές πλοήγησης που αφορούν τον τουρισμό, αλλά τα τρένα κινούνται «στα τυφλά», με αποτέλεσμα τα τραγικά γεγονότα που ζήσαμε. Βλέπουμε «εν μια νυκτί» να αλλάζουν ο προσανατολισμός και τα ενδιαφέροντα των ερευνητικών ομάδων, γιατί πλέον τα περισσότερα ευρωπαϊκά προγράμματα αφορούν «πράσινες» και ψηφιακές εφαρμογές. Βλέπουμε, στο φόντο της γεωστρατηγικής αναβάθμισης, τα ερευνητικά κέντρα να εντάσσονται πιο ενεργά στα πολεμικά σχέδια και να προσφέρουν υποδομές στο ΝΑΤΟ πλέον με τη «βούλα» ως φυσικά κέντρα, στο πλαίσιο του επιταχυντή καινοτομίας DIANA.

Κάθε ερευνητής μπορεί να σκεφτεί: Είναι αυτά αποτέλεσμα επιστημονικής μελέτης των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας για τη χάραξη στρατηγικής στην ανάπτυξη του ακαδημαϊκού ερευνητικού ιστού; Εχουν καμία σχέση με ακαδημαϊκή ελευθερία ως προς την ανάπτυξη των επιστημονικών ερωτημάτων; Και όμως, σε αυτά τα ζητήματα υπάρχει απόλυτη συμφωνία των αστικών κομμάτων και δέσμευση ως προς τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας.

Οι εργαζόμενοι ερευνητές μπορούν να κάνουν κριτήριο τη στάση των αστικών κομμάτων και να τους τιμωρήσουν για την πολιτική που υπηρετούν πιστά. Γιατί σε τελική ανάλυση ευθύνονται για την καθυστέρηση στην ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης και τους ολοένα και χειρότερους όρους εργασίας για την πλειοψηφία των ερευνητών.

Δεν είναι αλήθεια ότι σε αυτήν την πορεία οι εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να εξασφαλίζουν ατομικά τα απαραίτητα μέσα για τη διεξαγωγή της έρευνάς τους; Κάθε ερευνητής πρέπει να σκέφτεται χίλιους παράγοντες μακριά από την ουσιαστική και δημιουργική φύση της εργασίας του. Οπως με τι πόρους θα κάνει την έρευνά του, πώς θα εξασφαλίσει μισθοδοσία, πώς θα έχει πρόσβαση σε σύγχρονες υποδομές. Πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να αξιοποιούνται ώρες ολόκληρες για τον σχεδιασμό και τη λύση ερευνητικών προβλημάτων; Φυσικά κανείς δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, αφού σε τελική ανάλυση το σύστημα τους αξιολογεί όλους βάσει των χρημάτων που φέρνουν, αδιαφορώντας για την ποιότητα του έργου τους.

Αντίστοιχα, οι υψηλά ειδικευμένοι νέοι ερευνητές εξαναγκάζονται σε ένα διαρκές κυνήγι χρηματοδοτήσεων, όπου έρχονται αντιμέτωποι με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης. Ο όρος μεταδιδακτορικός ερευνητής έγινε ένας ωραίος τρόπος να λες αδιόριστος και διαρκώς περιπλανώμενος ερευνητής. Ο υποψήφιος διδάκτορας κατάντησε το συνώνυμο του ανασφάλιστου εργαζόμενου. Η πλειοψηφία των εργαζομένων στα ερευνητικά κέντρα ζουν στην αβεβαιότητα για το μέλλον τους, εργάζονται με εξαντλητικά ωράρια, υποβάλλονται σε όλη την γκάμα των εργασιακών σχέσεων και των πιο σύγχρονων μορφών εκμετάλλευσης.

Κόντρα σε αυτήν την κατάσταση με ισχυρό ΚΚΕ μπορεί να εκφραστούν τα συμφέροντα των εργαζόμενων ερευνητών και να περάσουν σε πρώτο κάδρο οι διεκδικήσεις τους για σύγχρονα δικαιώματα στην έρευνα και τη ζωή. Με δυνατό το Κόμμα που μπορεί να τους χαλάσει τα σχέδια, που δεν έχει δεσμεύσεις απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα, που δεν μεταλλάσσεται.

• Γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που φανερώνει ότι οι «παθογένειες» που εντοπίζουν όλοι οι επιστήμονες στα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα είναι «τέκνο» της στρατηγικής που συνδέεται άμεσα με τις κατευθύνσεις και τις επιδιώξεις της ΕΕ, με γνώμονα τη μεγαλύτερη προσαρμογή της Ερευνας στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
• Γιατί και μέσα από τη δράση του στη Βουλή αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία τη στήριξή του. Κατέθεσε Ερωτήσεις, με βάση παρεμβάσεις μαζικών φορέων για σειρά προβλημάτων στα ερευνητικά ιδρύματα, όπως για τις ελλείψεις προσωπικού, για την ανανέωση συμβάσεων, για τα προβλήματα των υπ. διδακτόρων και ιδιαίτερα των υποτρόφων του ΙΚΥ, για τη μονιμοποίηση υπαλλήλων ΙΔΟΧ, για τα προβλήματα των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών, για την ιδιωτικοποίηση υποδομών κ.ά. Καταψήφισε όλα τα αντεργατικά νομοθετήματα της κυβέρνησης, αποκάλυψε το περιεχόμενο και τις στοχεύσεις τους.
• Γιατί είναι το μόνο κόμμα που αναφέρεται στα τεράστια προβλήματα των συμβασιούχων ερευνητών, υποστηρίζει τη στελέχωση των ιδρυμάτων με μόνιμο προσωπικό, παλεύει για τις ανανεώσεις των συμβάσεών τους, για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς, για κατάργηση της ανασφάλιστης απασχόλησης, για δουλειά με πλήρη εργασιακά δικαιώματα σε όλες τις βαθμίδες και τομείς εργασίας. Ολα τα υπόλοιπα κόμματα αντιμετωπίζουν αυτήν την κινητήρια δύναμη των ιδρυμάτων ως προσωπικό που δεν καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες, κάποιες φορές ως φοιτητές, ακόμα και «τεμπέληδες» τους έχουν χαρακτηρίσει. Τους επιφυλάσσουν ίδιο και χειρότερο μέλλον.
• Γιατί έχει σύγχρονο Πρόγραμμα διακυβέρνησης, με άλλο δρόμο ανάπτυξης της επιστημονικής διαδικασίας. Παλεύει για έναν πραγματικά ενιαίο χώρο Ερευνας, υπό αποκλειστικά κρατικό φορέα, που θα αναπτύσσεται με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, που θα συγκεντρώνει τις ανάγκες των διαφόρων κλάδων της παραγωγής και θα την τροφοδοτεί με καινοτομία που θα αυξάνει την κοινωνική ευημερία. Ετσι μπορεί να οργανωθεί η συνεργασία κρατικών οργανισμών, πανεπιστημίων, ερευνητικών κέντρων για την ανάπτυξη των διαφόρων αντικειμένων με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες.

Για όλα αυτά, τώρα ακόμα πιο ισχυρό ΚΚΕ.

Ρωτώντας κάποιους μαθητές και εκπαιδευτικούς των ΕΠΑΛ για το πώς βλέπουν οι ίδιοι το σχολείο, μετά από τόσες «αναβαθμίσεις» που έχουν βιώσει από όλες τις κυβερνήσεις, και τι περιμένουν από τις εκλογές, θα παίρναμε διάφορες απαντήσεις: «Επαγγελματικό Λύκειο; Λέμε τώρα», «σχολεία που τα έχουν παρατήσει, υποβαθμισμένα εργαστήρια», «να θες να γίνεις κάτι που σου διαφημίζουν και τελικά η ειδικότητα να κλείνει», «απλήρωτη μαθητεία», «να σε λένε κατώτερο αυτοί που σε υποβαθμίζουν»...

Πολλοί μάλιστα αναρωτιούνται: «Αφού δεν ασχολούνται μαζί μας, τι θα μας προσφέρουν οι εκλογές;». Εύλογες παρατηρήσεις θα μπορούσε να πει κανείς.

Ολες οι κυβερνήσεις εδώ και πάνω από 30 χρόνια, αλλά και οι τελευταίες, της ΝΔ και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ, «πασχίζουν» με απανωτές ρυθμίσεις και νομοσχέδια να «ενισχυθεί» η ελκυστικότητα της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης - Κατάρτισης (ΕΕΚ), να «εκσυγχρονιστούν» τα προγράμματα σπουδών της, με καλύτερη συνεργασία με την αγορά εργασίας και μεγαλύτερη εμπλοκή των επιχειρήσεων σε αυτά, να ενισχυθεί η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού που βγαίνει από την Επαγγελματική Εκπαίδευση. Παρότι θα είχε ενδιαφέρον η καταγραφή αυτής της πορείας, για να δούμε πόσες φορές και με τι περιεχόμενο «αναβαθμίστηκε» και «συνδέθηκε με την αγορά εργασίας» αυτή η έρμη η ΕΕΚ, ας επικεντρωθούμε στις τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, από την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας, συνεχίζοντας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ (που το 2016 θέσπισε το 4ο έτος μαθητείας, παίρνοντας τα εύσημα της ΕΕ) και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, δηλαδή την πολιτική της ΕΕ, θέτει τα ΕΠΑΛ στο επίκεντρο του «Σχολείου ανοιχτού στην αγορά και την επιχειρηματικότητα». Ψήφισε τον 12/2020, νέο νόμο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, προχώρησε στη δημιουργία Πρότυπων ΕΠΑΛ στην κατεύθυνση άμεσης διασύνδεσης με την οικονομία και τις απαιτήσεις της, ειδικά την τοπική.

Τι μας λένε, σαν να ανακαλύπτουν κάθε φορά την Αμερική; «Βασικός στόχος είναι να συνδέσουμε τις δομές αυτές με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και των επιχειρήσεων». Λες και η Εκπαίδευση και ειδικά η Επαγγελματική Εκπαίδευση, όπως είναι και απολύτως λογικό, δεν είναι συνδεδεμένες με την αγορά εργασίας. Λες και είναι συνδεδεμένες με τον Αρη... Τι αλλάζει λοιπόν κάθε φορά; Μόνο το διαφορετικό «σκονάκι» που δίνεται από τον ΣΕΒ. Αυτό αλλάζει. Που φτιάχνει κάθε τόσο ολόκληρες μελέτες για την ΕΕΚ και οι κυβερνήσεις τις κάνουν νόμο. Σύνδεση με την αγορά γι' αυτούς σημαίνει ελευθερία να κάνουν το εμπόρευμα «εργατική δύναμη» ό,τι θέλουν, να το πετάνε από δω κι από κει, να μένει στα αζήτητα, να καταστρέφεται. Σημαίνει ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη, χωρίς δικαιώματα.

Ετσι, η πληρωμή της μαθητείας καθυστερεί για μήνες, είναι μάλιστα αναντίστοιχη της εργασίας των μαθητευόμενων. Λένε ότι η λύση είναι οι επιχειρήσεις να κανονίζουν κατευθείαν τι ανάγκες έχουν στις δομές Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, ώστε να έχουν πιο ενεργό ρόλο. Και αυτό που γίνεται είναι μια σειρά ειδικότητες να φτιάχνονται «στο πόδι» για τις ανάγκες της αγοράς και τελικά προσλαμβάνονται ελάχιστοι απόφοιτοι, γιατί σε λίγο καιρό αυτές μεταβάλλονται και έτσι ξανακλείνουν τις ειδικότητες. Γι' αυτό και η ανεργία των αποφοίτων είναι σταθερά κοντά στο 40%.

Λέει λοιπόν σήμερα η ΝΔ, εγώ αναβαθμίζω τα ΕΠΑΛ, έλεγε χτες ο ΣΥΡΙΖΑ, κάνω μια νέα αρχή για τα ΕΠΑΛ, συνεχίζει η ΝΔ, φτιάχνω Πρότυπα ΕΠΑΛ, και πάει λέγοντας... Και την ίδια ώρα οι χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν την πραγματική εικόνα, η οποία αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στα λόγια ενός καθηγητή προς τους μαθητές του: «Παιδιά, σας δίνω το βιβλίο για το μάθημα, αλλά δεν θα το χρησιμοποιήσουμε καθόλου, γιατί αυτά που λέει μέσα είναι για πριν 30 χρόνια»!

Ας απαντήσουν λοιπόν όλοι όσοι κυβέρνησαν και διαμόρφωσαν αυτήν την κατάσταση και στα ΕΠΑΛ: Τι σόι αναβάθμιση είναι η πρόωρη κατάρτιση χωρίς ίχνος Γενικής Παιδείας και η εργασία από τα 15 έτη; Τι είδους ευκαιρία και ενίσχυση είναι τα χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικούς, σε εργαστηριακό εξοπλισμό και βιβλία ειδικοτήτων (για πολλά από αυτά μάλιστα βάζουν το χέρι στην τσέπη και οι ίδιοι οι μαθητές); 'Η μήπως αποτελούν εξέλιξη για τον ΕΠΑΛίτη οι ειδικότητες που ανοιγοκλείνουν με ταχύτητα φωτός, τα ολιγομελή τμήματα που μόνο κάτω από κινητοποιήσεις μαθητών εγκρίνονται κατ' εξαίρεση κάθε χρόνο; Είναι επίσης αναβάθμιση, αντί να παίρνουν οι μαθητές ένα πτυχίο και να μπορούν να δουλέψουν πάνω σε αυτό, να αναγκάζονται να κυνηγούν κάθε τόσο πιστοποιήσεις, που τις περισσότερες φορές τις πληρώνουν κι αυτές από την τσέπη τους; Αλλά για να πούμε και για την περιβόητη «ευκαιρία και να μάθεις και να πληρωθείς», τη μαθητεία: Πέρα του ότι γίνεται σε άσχετες ειδικότητες από αυτές που επιλέγουν οι μαθητές, τελικά φαίνεται να αξιοποιείται μόνο ως χαμαλίκι για τα αφεντικά. Τα φετινά παραδείγματα με τις κινητοποιήσεις των μαθητών σε όλη την Ελλάδα για τις καθυστερήσεις μηνών στις πληρωμές μιλούν από μόνα τους!

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ λέμε ότι και στα ΕΠΑΛ γίνεται «να πάει το πράγμα αλλιώς». Εμείς δεν τα θεωρούμε σχολεία β' κατηγορίας, απορρίπτουμε τις μίζερες και αντιδραστικές απόψεις ότι «δεν έχει νόημα να ζητάς πολλά», ότι «δεν τα παίρνεις τα γράμματα». Αλλωστε, το σχολείο για το οποίο παλεύει το ΚΚΕ δεν διώχνει από το πρόγραμμά του την τεχνική, σαν «κατώτερη» ενασχόληση των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, ούτε θεωρεί την τεχνολογία, την επιστήμη των μέσων παραγωγής, προνόμιο κάποιων υψηλά ιστάμενων καταρτισμένων ειδικών, που οι πολλοί τάχα δεν μπορούν να κατανοήσουν.

Οι εκλογές της 21ηςΜαΐου είναι ευκαιρία για τους μαθητές των ΕΠΑΛ, αλλά και για όλους τους νέους, να στείλουν ένα μήνυμα ότι είναι αποφασισμένοι να καθορίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους. Είναι μια ευκαιρία να δηλωθεί ότι οι νέοι εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να τους χαρίσουν τα καλύτερά τους χρόνια. Να δώσουν ακόμα μια απάντηση σε όσους θέλουν τους νέους να απέχουν, να στέκονται παθητικά και μίζερα απέναντι σε αυτά που τους τσακίζουν το μέλλον. Είναι η ώρα η νεανική αμφισβήτηση και οργή να αφήσουν το αποτύπωμά τους και στο εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και να αποτελέσουν τη βάση για να γεννηθούν νέοι ελπιδοφόροι αγώνες.

Πιο δυνατό ΚΚΕ, λοιπόν, ώστε να δυναμώσει ο συλλογικός αγώνας για πραγματική αναβάθμιση των ΕΠΑΛ, για σύγχρονη επαγγελματική μόρφωση, δουλειά με δικαιώματα, πτυχία με αξία, γενναία αύξηση της χρηματοδότησης, προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών. Για να αναβαθμιστεί εδώ και τώρα ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η μαθητεία και να βοηθάει πραγματικά να μάθει κανείς αυτό που επέλεξε. Πιο δυνατό ΚΚΕ ώστε να ανοίξει ο δρόμος για το σχολείο και την κοινωνία όπου τα παιδιά και οι μαθητές δεν κατηγοριοποιούνται, δεν διαχωρίζονται ταξικά, γιατί αξίζουν να ζούνε και να ζήσουν όπως επιβάλλουν οι δυνατότητες της εποχής μας!

Η συναυλία ξεκίνησε με χαιρετισμό από τον Βαγγέλη Ρούσσο, μαθητή και πρόεδρο του 15μελούς συμβουλίου του 2ου ΕΠΑΛ Νέας Σμύρνης. Κάλεσε όλους τους μαθητές να κάνουν το βήμα και να συμμετάσχουν στις εκλογές της 21ης Μάη, δίνοντας την ψήφο τους στο ΚΚΕ. Είπε χαρακτηριστικά: «Η ψήφος μας δεν είναι πλάκα, γιατί δεν είναι πλάκα τα αδιέξοδα που ζούμε καθημερινά. Η συμμετοχή μας με ψήφο στο ΚΚΕ είναι αυτή που μπορεί να τους τιμωρήσει, να τους φοβίσει. Θα ψηφίσουμε ΚΚΕ και θα τους χαλάσουμε τα σχέδια. Θα ψηφίσουμε αγωνιστικά, αντισυστημικά, θα φέρουμε τα πάνω κάτω!».

Στη συνέχεια πήραν τη σκυτάλη τα μαθητικά συγκροτήματα από σχολεία της περιοχής, ενώ άφθονο γέλιο χάρισε ο Αχιλλέας Μαρμαρίδης με το stand up comedy. Ιδιαίτερη στιγμή ήταν όταν το μουσικό συγκρότημα του 4ου ΓΕΛ παρουσίασε ένα μουσικό κομμάτι γραμμένο από τους ίδιους τους μαθητές και αφιερωμένο στα 57 θύματα από το έγκλημα στα Τέμπη.

Οι μαθητές ολοκλήρωσαν τη συναυλία τους με χορό, τραγούδια και δίνοντας ραντεβού στις επόμενες μάχες που έρχονται και στις 21 Μάη, φωνάζοντας δυνατά πως η πρώτη τους ψήφος θα είναι κόκκινη, αγωνιστική, για ένα δυνατό ΚΚΕ.

«Δίνουμε τα εύσημα σε όλους τους εκπαιδευτικούς του σχολείου (μόνιμους - νεοδιόριστη) που συστρατεύθηκαν με την απόφαση του κλάδου και του σωματείου για απεργία - αποχή από την "ατομική αξιολόγηση" και έδειξαν την έξοδο στον αξιολογητή. Θα το ξαναπούμε και πρέπει να γίνει σημαία στο μυαλό κάθε συναδέλφου: Οι Σύλλογοι Διδασκόντων, εκτός του ότι πρέπει να ενημερώνουν άμεσα το σωματείο όταν έρχεται ο αξιολογητής στο σχολείο, πρέπει και να μπαίνουν μπροστά με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο για να μπορέσει να είναι ουσιαστικά αποτελεσματικός ο αγώνας μας ενάντια στην "ατομική αξιολόγηση"», τονίζει η Ενωση. Καλεί να μη δώσει κανένας μόνος του αυτόν τον αγώνα, να μην περάσει η κατηγοριοποίηση των σχολείων.

«Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι ως ΕΛΜΕ θα εμποδίσουμε κάθε προσπάθεια κατηγοριοποίησης των σχολείων, των εκπαιδευτικών και των μαθητών», ξεκαθαρίζει, όπως και ότι «όσο περνάει από το χέρι μας, αυτή η "αξιολόγηση" δεν θα περάσει, οι αξιολογητές δεν θα περάσουν τις πόρτες των σχολείων μας!».

Δύο τρανταχτά περιστατικά για το τι σημαίνει η λειτουργία των πανεπιστημίων με τους όρους της αγοράς, είτε αυτά είναι ιδιωτικά είτε δημόσια, καταγγέλλει η Οργάνωση Κύπρου της ΚΝΕ, που σε σχετική ανακοίνωσή της αναφέρει:

«Την περασμένη βδομάδα σε πανεπιστήμια της Κύπρου γίναμε μάρτυρες του τι σημαίνει να φοιτάς σε ένα "σύγχρονο πανεπιστήμιο της αγοράς":

Στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας (UNIC), μια κατά τ' άλλα συνηθισμένη μέρα, στήνεται περίπτερο στον χώρο του Πανεπιστημίου από άτομα που απασχολούνται στην ιστοσελίδα του "Pornhub", και τα οποία έψαχναν ανάμεσα στους φοιτητές τεχνικό προσωπικό για τις ανάγκες λειτουργίας της ιστοσελίδας. Προφανώς το Πανεπιστήμιο, με την άδειά του για την παρουσία της εν λόγω ιστοσελίδας στον χώρο του, έδειξε να μην ενοχλείται ή έστω ότι ανέχεται το "προϊόν" που πουλάει η πλατφόρμα, τα πρότυπα που αναπαράγει για τη θέση και την αξία της γυναίκας και των ανθρωπίνων σχέσεων. Ακόμη, η πλέον διάσημη πλατφόρμα του είδους, με εκατομμύρια επισκέπτες, έχει δεχτεί κατά καιρούς σοβαρότατες καταγγελίες ότι ανάμεσα στα βίντεο που "ανεβάζει" περιλαμβάνεται υλικό που δημοσιεύεται χωρίς τη γνώση και τη συναίνεση των γυναικών, που αφορά βιασμούς και κακοποιήσεις ή έχει ως "πρωταγωνίστριες" γυναίκες που είναι θύματα trafficking, ακόμα και ανήλικα κορίτσια (...)

Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τη σκυτάλη της διασύνδεσης με την αγορά πήρε και το δημόσιο πανεπιστήμιο, στο οποίο:

Το "Κέντρο Καριέρας" (Career Center) του Πανεπιστημίου Κύπρου σε email του προς τους φοιτητές, ενημερώνει εκ μέρους της ασφαλιστικής εταιρείας "Anytime", θυγατρικής εταιρείας της "Interamerican", για την αναζήτηση "υποψηφίων" για την κάλυψη θέσεων στο τηλεφωνικό της κέντρο σε θέσεις "4ωρης και 8ωρης απασχόλησης σε εναλλασσόμενες βάρδιες, στις εγκαταστάσεις της εταιρείας και εξ αποστάσεως".

Αυτό για το οποίο παρέλειψε να ενημερώσει το συγκεκριμένο email είναι πως το τελευταίο διάστημα στο τηλεφωνικό κέντρο της πιο πάνω εταιρείας, οι εργαζόμενοι εκεί πραγματοποίησαν απεργιακό αγώνα που διήρκεσε έναν περίπου μήνα, με αφορμή την άδικη και παράνομη απόλυση συνδικαλίστριας, απόλυση που εντάσσεται στην προσπάθεια της εργοδοσίας να πλήξει την απόφαση των εργαζομένων να οργανώσουν αγωνιστικά και να διεκδικήσουν αποφασιστικά την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) (...) Η εταιρεία δεν δίστασε να προχωρήσει σε απόλυση όλων των απεργών του τηλεφωνικού κέντρου πριν από τρεις περίπου βδομάδες.

Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο Κύπρου, μέσα από τέτοιες "συνεργασίες" με εργοδότες, γίνεται ο "ατζέντης" που μεσολαβεί ώστε οι φοιτητές του Πανεπιστημίου να μπουν στο "σκλαβοπάζαρο" για την κάλυψη των κενών θέσεων που προέκυψαν στην εν λόγω εταιρεία. Μέχρι και το υπουργείο Εργασίας εξετάζει την υπόθεση με τους απολυμένους απεργούς και ενδεχομένως να κινηθεί νομική διαδικασία εναντίον της εταιρείας (...)

Επιβεβαιώνεται ότι η λειτουργία των πανεπιστημίων με όρους αγοράς, η στενή διασύνδεση με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, καταλήγει όχι μόνο να μην καλύπτει τις ανάγκες για τη μόρφωση των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, αλλά γίνεται επιπλέον και συνεργός σε τέτοια καταδικαστέα περιστατικά».

Οι «εξετάσεις διαγνωστικού χαρακτήρα» είναι προγραμματισμένες να πραγματοποιηθούν σήμερα Τετάρτη για μαθητές της Στ' Δημοτικού από 300 Δημοτικά Σχολεία και της Γ' Γυμνασίου από 300 Γυμνάσια της χώρας. Το Μονομελές Πρωτοδικείο αποφάσισε μετά την προχτεσινή αγωγή της υπουργού Παιδείας να κηρύξει παράνομη και καταχρηστική την απόφαση των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών ΔΟΕ και ΟΛΜΕ για στάσεις εργασίας ενάντια στη διεξαγωγή των εξετάσεων.

Νέα στάση εργασίας κήρυξε χτες η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ. «Αφού έλαβε υπόψη της τις σχετικές αποφάσεις της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ, καθώς και το γεγονός ότι η υπουργός Παιδείας, επιδεικνύοντας πρωτοφανή αυταρχισμό, προσφεύγει για μία ακόμη φορά στα δικαστήρια κατά των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών», όπως αναφέρει, κηρύσσει πανελλαδική στάση εργασίας σήμερα Τετάρτη 10 Μαΐου, τις τέσσερις πρώτες ώρες του πρωινού κύκλου μαθημάτων, για τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, για την υπεράσπιση του δικαιώματός τους στην απεργία.

«Κανονικά θα διεξαχθούν οι εξετάσεις της "Ελληνικής PISA" για ένα καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα που δίνει περισσότερα και καλύτερα εφόδια στα παιδιά», σημείωσε η υπουργός Παιδείας, ανακοινώνοντας την απόφαση του δικαστηρίου, επιμένοντας να παρουσιάζει τις εξετάσεις σαν μέσο αναβάθμισης της Εκπαίδευσης. Ωστόσο τις αντιδράσεις πυροδοτεί το γεγονός ότι στην πραγματικότητα αποτελεί κομμάτι του σχολείου της κατηγοριοποίησης και της εκγύμνασης επιφανειακών δεξιοτήτων - ίδια κατεύθυνση που ακολουθούν τα παλιά και νέα αναλυτικά προγράμματα. Την ίδια στιγμή, κυβέρνηση και υπουργείο κλείνουν τα αυτιά στις ανάγκες για πραγματική αναβάθμιση, μέσα από την εξασφάλιση των υποδομών, του προσωπικού, των όρων μόρφωσης στα σχολεία.