Στον νομό Λάρισας, δύο χρόνια μετά τον σεισμό της 3ης Μάρτη 2021, δεκάδες οικογένειες μένουν σε κοντέινερ στο Δαμάσι και σε χωριά της Ελασσόνας, πολλά σχολεία δεν έχουν επιδιορθωθεί πλήρως, όπως αυτό της Φαλάνης (που πριν λίγες βδομάδες έκλεισε λόγω ακαταλληλότητας της στέγης), ενώ εκατοντάδες επαγγελματίες και αγροτοκτηνοτρόφοι έχουν πάρει μόλις το 20% της αποζημίωσης που τους εγκρίθηκε, χωρίς καμία ενημέρωση για το υπόλοιπο 80%. Είναι πρόκληση για αυτούς τους ανθρώπους να ακούνε σήμερα επιστήμονες - στελέχη κρατικών οργανισμών να μιλούν εφησυχαστικά για το ενδεχόμενο να υπάρξει ένας ισχυρός σεισμός και στην Ελλάδα, προβλέποντας ότι «οι ζημιές δεν θα είναι τόσο μεγάλες όσο στην Τουρκία». Με το 60% των κτιρίων να έχουν φτιαχτεί με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1959 και μόλις το 25% των δημόσιων κτιρίων να έχουν ελεγχθεί προληπτικά για την ανθεκτικότητά τους στον σεισμό, πώς μπορεί κανείς να ...κοιμάται ήσυχος, όπως τον καλεί η κυβέρνηση, υποβιβάζοντας τον πραγματικό κίνδυνο για να κρύψει «προληπτικά» τις δικές της ευθύνες; Η απάντηση όλων αυτών που το κράτος αφήνει εκτεθειμένους στη μανία της φύσης, πριν και μετά το «κακό», δεν μπορεί να είναι άλλη από τον αγώνα για ουσιαστική προστασία και αποκατάσταση. Αυτό πρέπει να εκφράσουν και με την ψήφο τους, δυναμώνοντας το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που αποκαλύπτει τις ευθύνες του κράτους και πρωτοστατεί για ουσιαστική προστασία του λαού.