Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στα Χανιά. Το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας κατακλύστηκε από εκατοντάδες νέους ανθρώπους, εργαζόμενους, φοιτητές, μαθητές που είχαν την ευκαιρία να περάσουν ευχάριστες στιγμές με το πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ.

Το διήμερο των εκδηλώσεων περιλάμβανε συζητήσεις στο Στέκι Νέων Εργαζομένων με θέμα «Ζούμε για να δουλεύουμε ή δουλεύουμε για να ζούμε;» και στο Μαθητικό Στέκι με θέμα «Να είμαστε ρεαλιστές! Να ζητάμε το αδύνατο! Να γίνουμε επαναστάτες τού σήμερα!».

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα περιλάμβανε δρώμενο της Θεατρικής Ομάδας της ΚΝΕ, αφιέρωμα στη Μικρασιατική Καταστροφή (αφιερώθηκε επίσης στον Κώστα Καζάκο), μουσικό αφιέρωμα στη Μικρασιατική Καταστροφή από το συγκρότημα του Γιάννη Χήνου, κρητικό γλέντι από το συγκρότημα του Ανδρέα Μανωλαράκη, το οποίο πλαισιώθηκε χορευτικά από τον Λαογραφικό Ομιλο Χανίων, και συναυλία από τον Μάνο Τρυπιά, ενώ ολοκληρώθηκε με μεγάλη συναυλία από τον Μίλτο Πασχαλίδη, που ξεσήκωσε το κοινό με τη μουσική του.

Από το βήμα της συγκέντρωσης ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφέρθηκε στις εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό, διεθνώς, στους αγώνες που αναπτύσσονται, στην καταδίκη των λαών να ζουν σε συνθήκες προηγούμενων αιώνων, παρά τα τεράστια επιτεύγματα, από το σύστημα και όσους υποστηρίζουν αυτόν τον δρόμο: Τα αστικά επιτελεία, την ΕΕ, τα κόμματα της αστικής τάξης.

Οπως σημείωσε, «αυτό που σήμερα είναι αναγκαίο και επιτακτικό είναι ο μαζικός αγώνας των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, των νέων, των επιστημόνων, για την υπεράσπιση της ζωής τους, του βιοτικού τους επιπέδου, των οικογενειών τους, διεκδικώντας και απαιτώντας αποτελεσματικά μέτρα ανακούφισης και ανάσας με βάση τις προτάσεις που έχει καταθέσει το ΚΚΕ και τα αιτήματα που έχει διαμορφώσει το ταξικά προσανατολισμένο εργατικό κίνημα, τα Σωματεία, τα Εργατικά Κέντρα και οι Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, τα αιτήματα των Αγροτικών Συλλόγων, των Ομοσπονδιών που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή Μπλόκων, οι Σύλλογοι των Αυτοαπασχολούμενων, οι Φοιτητικοί Σύλλογοι που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ, οι Σύλλογοι Γονέων, Εκπαιδευτικών και άλλοι φορείς.

Καλούμε τον λαό να αφήσει στην άκρη την αναμονή, να μην περιμένει άλλο παρακολουθώντας πού θα πάει η κατάσταση από τους χειρισμούς και τις επιλογές της αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, και να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων.

Ενιαίος πανελλαδικός αγώνας τώρα!

Προετοιμασία από τα κάτω για να βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία.

Ανοιγμα μετωπικής αντίστασης και πάλης σε κάθε χώρο δουλειάς και κλάδο, σε κάθε χώρο σπουδών, σε κάθε γειτονιά και πόλη, σε κάθε χωριό.

Προετοιμασία και δράση για να συναντηθούμε όλοι και όλες σε μια μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση, σε μεγάλη μαζική απεργιακή απάντηση των εργαζομένων».

«Κανείς και καμιά δεν πρέπει να παγιδευτεί και να εγκλωβίσει τη συνεχώς αυξανόμενη δυσαρέσκεια και οργή ενάντια στην πολιτική που ακολούθησαν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις υπηρετώντας τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, που γονατίζουν τον λαό, από την αναμονή των εκλογών.

Κανείς και καμιά δεν πρέπει να παγιδευτεί από δευτερεύουσες αντιπαραθέσεις και προβλήματα, που εμφανίζονται ως κύρια από το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης, το οποίο κατοικοεδρεύει στα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου, που τα έχουμε γνωρίσει και από την καλή και από την ανάποδη.

Αυτό που επείγει σήμερα είναι να ενισχυθεί το αγωνιστικό πνεύμα μέσα στην εργατική τάξη και σε όλο τον λαό, μέσα στον καθημερινό αγώνα, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, που θα εκφράζεται και στην αλλαγή των συσχετισμών παντού, από το σωματείο και τον σύλλογο μέχρι τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.

Αυτό που χρειάζεται σήμερα για να αναπτερωθούν η ελπίδα και η αισιοδοξία είναι νέοι μαζικοί αγώνες ενάντια στην ενεργειακή φτώχεια και ακρίβεια, ενάντια στην "πράσινη μετάβαση" των Χρηματιστηρίων Ενέργειας, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτόν, που χρυσοπληρώνει ο ελληνικός λαός τις πολεμικές δαπάνες του ΝΑΤΟ, ενάντια στο ξεζούμισμα των εργαζομένων».

«Μπορεί σήμερα να μην έχει γίνει ακόμα ορατή και διακριτή πλατιά στα μάτια των εργαζομένων και του λαού η διέξοδος από τη βαρβαρότητα και την παρακμή, μπορεί σε πολλούς να φαίνεται ότι μια τέτοια προοπτική δεν είναι άμεσα εφικτή, παρ' όλα αυτά γίνεται αντιληπτό ότι στα όρια του σημερινού συστήματος και αυτής της πολιτικής δεν μπορεί να υπάρξει οριστική λύση στα λαϊκά προβλήματα.

Η ιστορία του εργαζόμενου λαού, παλιά και πρόσφατη, έχει αποδείξει ότι αυτοί που εξουσιάζουν δεν είναι παντοδύναμοι, έχει αποδείξει πως ό,τι κέρδισε ο λαός το πήρε με το σπαθί του, με τον αγώνα και τη πάλη του. Κανείς δεν του χάρισε τίποτα.

Ετσι, με το σπαθί, με τον αγώνα, θα κερδίσει ολόκληρη τη ζωή. Με το ΚΚΕ μπροστά να φωτίζει τον δρόμο της προοπτικής για τον νέο κόσμο, τον σοσιαλισμό, που είναι το πραγματικά νέο και σύγχρονο στον 21ο αιώνα.

Που μπορεί να απελευθερώσει και να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας, της παραγωγής για την κοινωνική ευημερία, μέσω της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του κεντρικού σχεδιασμού, με τη συνειδητή δράση, την πρωτοβουλία του εργαζόμενου λαού στο τιμόνι της εξουσίας.

Σε αυτόν τον δρόμο περπατάμε με τους λαούς όλου του κόσμου».