Στις συνεντεύξεις του ο πρέσβης τόνισε «το ιστορικό υψηλό που έχουμε φτάσει όσον αφορά τις διμερείς σχέσεις», χαιρετίζοντας τη «συνεργασία με τους ομολόγους μας στην ελληνική κυβέρνηση», αλλά και «με οποιαδήποτε από τις πέντε εμπλεκόμενες κυβερνήσεις» σε Ελλάδα και ΗΠΑ, την 5ετία αυτή, ξεχωρίζοντας μάλιστα ως ορόσημο και το 2017 και την περίοδο που ακολούθησε, οπότε και ξεκίνησε ο περιλάλητος «Στρατηγικός Διάλογος» ΗΠΑ - Ελλάδας, με την υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ.

Με φόντο τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, ο Πάιατ τονίζει τον «ζωτικό ρόλο» που παίζουν οι υποδομές που έχουν παραχωρηθεί σε όλη την Ελλάδα στους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς στο πλαίσιο της νέας Συμφωνίας για τις Βάσεις (MDCA), δηλώνοντας «εξαιρετικά περήφανος για όσα καταφέραμε τα τελευταία χρόνια όσον αφορά τον Στρατηγικό Διάλογο, όσον αφορά τη στρατιωτική μας επιτροπή που εργάζεται στο πλαίσιο της MDCA για να εφαρμόσει πρακτικά τη συνεργασία. Ο τρόπος με τον οποίο προσθέσαμε νέες εγκαταστάσεις (για χρήση από τους Αμερικανούς). Δόξα τω Θεώ έχουμε τη συνεργασία που κάνουμε σήμερα στην Αλεξανδρούπολη και στο Στρατόπεδο Γιαννούλη. Ηταν εξαιρετικά πολύτιμο στο πλαίσιο της εισβολής στην Ουκρανία. Αλλά και τι κάνουμε στον Βόλο και στο Στεφανοβίκειο και στη Λάρισα. Ολα αυτά είναι εκδηλώσεις των κοινών μας συμφερόντων και της δέσμευσης για εμβάθυνση της στρατιωτικής μας συνεργασίας», είπε. Ο ίδιος μιλώντας, εξάλλου, στην «Καθημερινή» ανέφερε για μη επανδρωμένα αεροσκάφη που επιχειρούν από Λάρισα αλλά και Αλεξανδρούπολη.

Σε συνέντευξη στην ΕΡΤ αναφέρθηκε στις «μεταφορές» οπλισμού από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα (π.χ. ελικόπτερα «Kiowa», τεθωρακισμένα οχήματα M1117, σκάφη ειδικών δυνάμεων «Mark V» κ.ά.) λέγοντας ότι «βοήθησαν στη βελτίωση της ικανότητας της Ελλάδας να προβάλλει ισχύ για λογαριασμό του ΝΑΤΟ» στην περιοχή, δρώντας ως Ευρωατλαντικός χωροφύλακας. Τόνισε δε ότι «αναπόφευκτα η δράση της Ρωσίας πρόκειται να μετατοπίσει το κέντρο βάρους της ευρωπαϊκής γεωπολιτικής προς τα ανατολικά. Η σημασία της Ελλάδας μόνο από αυτή την άποψη θα ενισχυθεί», προετοιμάζοντας για την ανάθεση παρόμοιων βρώμικων αποστολών.

Αλλωστε, σε άλλο σημείο της συνέντευξής του τόνισε ότι «έχουμε μπροστά μας μια τεράστια στρατιωτική πρόκληση» και ότι «ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα σταματήσουμε τον Πούτιν είναι μέσω στρατιωτικής δύναμης», χαιρετίζοντας τις αποστολές οπλισμού από την Ελλάδα στην Ουκρανία.

«Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί για να δώσουμε στους Ουκρανούς τα εργαλεία που χρειάζονται», τόνισε προαναγγέλλοντας ακόμα περισσότερα τέτοια «καθήκοντα», ενώ ξεκαθάρισε πως στην επερχόμενη επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, και στη συνάντησή του στις 16/5 με τον Πρόεδρο, Τζ. Μπάιντεν, «θα υπάρξει άφθονη συζήτηση για την Ουκρανία», για το πώς «εμείς και άλλοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ συνεργαζόμαστε για να παράσχουμε στον ουκρανικό λαό τα αμυντικά στρατιωτικά εργαλεία που χρειάζεται».

Παράλληλα, ο Πάιατ, δείχνοντας ότι ιμπεριαλιστικός πόλεμος και ανταγωνισμός για τις πηγές και τους δρόμους μεταφοράς Ενέργειας πάνε χέρι χέρι, στις συνεντεύξεις του έκανε ξεχωριστή αναφορά στον ρόλο της Ελλάδας στον «επανασχεδιασμό του ενεργειακού χάρτη στη Νοτιοανατολική Ευρώπη», υπογραμμίζοντας ότι «η Ελλάδα έχει διαδραματίσει ζωτικό ρόλο βοηθώντας στην ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας εδώ στην Ευρώπη μέσω έργων όπως η Ρεβυθούσα και ο TAP και η IGB και η FSRU. Βοηθά να σπάσει το μονοπώλιο της "Gazprom" σε όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων».

Σημείωσε ακόμη ότι το ζήτημα αυτό αλλά κι εκείνο για τις μπίζνες της λεγόμενης «πράσινης μετάβασης» θα βρεθούν στο επίκεντρο των συναντήσεων στις ΗΠΑ, λέγοντας πως «ο Πρόεδρος και η διοίκηση θα είναι πολύ πρόθυμοι να ακούσουν από τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη το όραμά του για την ενεργειακή μετάβαση και την κλιματική αλλαγή», «εξαίροντας» και στα δύο πεδία το ότι η Ελλάδα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή αυτών των σχεδιασμών που πληρώνει ο λαός με τεράστιους κινδύνους, αλλά και εκτόξευση της ενεργειακής φτώχειας και της ακρίβειας που σαρώνει το λαϊκό εισόδημα.

Οχημα για την ευόδωση των παραπάνω και το σχήμα 3+1 (Ελλάδα, Ισραήλ, Κύπρος συν ΗΠΑ), το οποίο, άλλωστε, παρουσίασε ως «πιο σημαντικό από ποτέ ακριβώς λόγω του τι συμβαίνει στην περιοχή, λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, λόγω της ρωσικής ναυτικής παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, της ρωσικής βάσης στη Συρία». Είπε ότι μέσα στο σχήμα 3+1 έχουν «μια πολύ ισχυρή ενεργειακή ατζέντα», «συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογιών ΑΠΕ και των ενεργειακών υποδομών, της υποστήριξής μας για τις διασυνδέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως ο EuroAsia Interconnector», ενώ έβαλε προς ...διερεύνηση το «πώς μπορούμε να συνεργαστούμε ώστε οι πόροι φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, στο Ισραήλ και την Αίγυπτο, στην Κύπρο, να διατεθούν στην αγορά στην Ευρώπη όσο το δυνατόν γρηγορότερα...».

Μια «αναγκαιότητα» που επιταχύνει επικίνδυνες διευθετήσεις και στα Ελληνοτουρκικά, με τον Πάιατ να τονίζει πως οι ΗΠΑ κατέστησαν «σαφή την υποστήριξή μας σε αυτό που έκανε ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης με το ταξίδι του στην Κωνσταντινούπολη, την προσπάθεια δημιουργίας καναλιών επικοινωνίας, ειδικά αυτή τη στιγμή που πρέπει όλοι να συνεργαστούμε ως σύμμαχοι του ΝΑΤΟ...».

Στον ίδιο άλλωστε «ντορό» είναι και η απάντησή του για την «πιο δύσκολη περίοδο της θητείας του», το καλοκαίρι του 2020, που χαρακτήρισε «μια περίοδο πολύ σοβαρών εντάσεων» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, τονίζοντας πως οι ΗΠΑ «ενεργοποιηθήκαμε έντονα» - θυμίζουμε μιλώντας για «διαφορές» και στήνοντας ΝΑΤΟικούς μηχανισμούς συνεκμετάλλευσης - και πως «έχουμε συνεργαστεί στενά με τους άλλους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ στην περιοχή. Η Γαλλία είναι ένας πολύ σημαντικός εταίρος από αυτή την άποψη. Και προσωπικά είμαι πολύ χαρούμενος που όλες οι κυβερνήσεις εργάστηκαν πολύ σκληρά για να ξεπεράσουν αυτή την περίοδο έντασης».

Δεν περνά, άλλωστε, απαρατήρητο ότι ερωτηθείς από την «Καθημερινή», τρεις φορές, γιατί στην MDCA δεν περιλήφθηκε κάποια υποτιθέμενη «εγγύηση ασφαλείας» απέναντι στην προκλητικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, και τις τρεις φορές «απάντησε» με ...άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, παραπέμποντας στο άρθρο 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ.