Μπόλικη η φιλολογία περί «διαπλεκομένων», διαφάνειας κλπ., τις μέρες αυτές και, βέβαια, δεν μπορούσε να μην παρέμβει και ο Ν. Κωνσταντόπουλος, ο οποίος και πρότεινε - ως συνήθως - κάποια μέτρα θεσμικού χαρακτήρα, για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Και δεν υποτιμούμε, βέβαια, τις αναλόγου περιεχομένου προτάσεις. Ορισμένες απ' αυτές, αν γίνουν δεκτές από την κυβέρνηση, αν υλοποιηθούν και εφαρμοστούν ουσιαστικά, αν δεν υπονομευτούν στην πράξη, αν..., αν..., μπορεί να εξασφαλίσουν κάποιες εστίες αντίστασης. Αυτό και μόνον, όμως. Αντε να μειώσουν λίγο - στην καλύτερη θεωρητικά περίπτωση - τους αυξανόμενους συνεχώς ρυθμούς χειροτέρευσης του φαινομένου και όχι, βέβαια, να το αντιμετωπίσουν ουσιαστικά και, πολύ περισσότερο, να το εξαλείψουν. Οι όποιοι αντίθετοι ισχυρισμοί και παντελώς αστήρικτοι είναι και στη διασπορά αυταπατών και σύγχυσης αποκλειστικά και μόνο στοχεύουν.

Κάποιες άλλες προτάσεις, όμως, αποκαλύπτουν τη μεγάλη σύγχυση - τουλάχιστον - που κυριαρχεί στην ηγεσία του ΣΥΝ. Προτείνει ο Ν. Κωνσταντόπουλος τη δημιουργία «Εθνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού, ώστε να μη διαμορφώνονται δεσπόζουσες θέσεις και ολιγοπωλιακές θέσεις ορισμένων σε κάποιους τομείς». Μα, δε γνωρίζουν ένα σωρό τομείς της ελληνικής οικονομίας, όπου μερικές μόνον επιχειρήσεις κατέχουν ήδη δεσπόζουσες θέσεις και όλες μαζί ελέγχουν το συγκεκριμένο τομέα; Δε γνωρίζουν, πως η κυρίαρχη - και νομοτελειακή στα πλαίσια του σύγχρονου καπιταλισμού - τάση είναι οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις και, επομένως, η δημιουργία ακόμη μεγαλύτερων επιχειρήσεων; `Η, μήπως, θέλουν να γυρίσουμε στην περίοδο του προμονοπωλιακού καπιταλισμού..;