Σάββατο 8 Μάη 2021 - Κυριακή 9 Μάη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Η μοναδική διαφορετική πολιτική πρόταση

Το 1ο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ για το 21o Συνέδριο μπαίνει - και σωστά - στο «ψητό» αναδεικνύοντας χωρίς ωραιοποιήσεις τις αδυναμίες μας ως Κόμματος στην πολιτική μας δράση - με ό,τι αυτό σημαίνει και με έμφαση στα καθοδηγητικά Οργανα, καθώς και στην παρέμβασή μας στο κίνημα παρουσιάζοντας αναλυτικά σε ποιες συνθήκες σήμερα δρούμε.

Στα 30 χρόνια από την επικράτηση των αντεπαναστατικών ανατροπών, σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της Ιστορίας μας, με την πανδημία να περιπλέκει παραπέρα την κατάσταση, καλούμαστε να επιβεβαιώνουμε καθημερινά και στην πράξη το «κόμμα παντός καιρού», σε ένα περιβάλλον - στη χώρα και διεθνώς - κάτι παραπάνω από εχθρικό, με τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους ο ταξικός εχθρός και το αστικό κράτος να δυναμώνουν λόγω και της αλματώδους εξέλιξης της τεχνολογίας και με κινούμενη άμμο γύρω μας.

Πάνε 30 χρόνια από τότε που το ΚΚΕ είχε κάνει επίκεντρο της πολιτικής του το περίφημο («ξύλινο» κατά ορισμένους ένθεν κακείθεν) σύνθημα «πέντε κόμματα - δύο πολιτικές», αναδεικνύοντας τη μοναδική διαφορετική πολιτική πρόταση που ερχόταν από το Κόμμα της εργατικής τάξης.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι, το αστικό πολιτικό σκηνικό μεταμορφωνόταν (άλλαζε ο Μανωλιός...).

Η διαχρονική θέση του Κόμματος «"τόσα" κόμματα - δύο πολιτικές» αποτελεί αποκρυστάλλωμα του πολιτικού χάρτη της χώρας, έτσι όπως διαμορφώνεται τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια, βασίζεται στη μέθοδο της «συγκεκριμένης ανάλυσης» καθορίζοντας, όχι μόνο συνθηματολογικά, την επιθετική πολιτική του ΚΚΕ, απέναντι στην άρχουσα τάξη και τις πολιτικές της εκφράσεις ή εφεδρείες, που κάθε φορά επιλέγει για να προωθήσει και να εξασφαλίσει τα συμφέροντα και την κυριαρχία της.

Μπορούμε σήμερα να έχουμε την παραμικρή αμφιβολία για την ορθότητα αυτής της επιλογής; Να κρίνουμε ότι μας εμπόδισε στο άνοιγμα της πολιτικής μας στους εργαζόμενους και στη νεολαία; Φυσικά ΟΧΙ!

Η ζωή έδειξε πως στο βαθμό που παλεύουμε ολοκληρωμένα, σε κάθε χώρο, βαθαίνοντας την ανάλυσή μας, αποδεικνύοντας με συγκεκριμένα επιχειρήματα τη στάση των άλλων πολιτικών δυνάμεων, η θέση του Κόμματος έχει αποτελέσματα, δημιουργεί ρήγματα στις συνειδήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας, που είναι εγκλωβισμένοι στις συντηρητικές αντιλήψεις κυρίως της σοσιαλδημοκρατίας.

Αποτελεί καταγραμμένη θετική εμπειρία, όσο κι αν είναι ακόμα πίσω, πολύ πίσω, απ' τις προσδοκίες μας ή τις δυνατότητές μας.

Που δεν έχει καμιά σχέση με τα εκλογικά ποσοστά μας - αυτό είναι άλλου παπά «ευαγγέλιο», στο οποίο έχουν δοθεί κατά καιρούς απαντήσεις.

Πάντως, κάθε υποχώρηση από τη γραμμή «"τόσα" κόμματα - δύο πολιτικές» - επικαιροποιημένη ως «ΚΚΕ κόμμα παντός καιρού» - σημαίνει πισωγύρισμα μπροστά στις δυσκολίες και σ' ένα βαθμό συμβιβασμό με τους αρνητικούς συσχετισμούς και άνοιγμα της πόρτας σε λογικές που δοκιμάσαμε στο παρελθόν και δεν ήταν καθόλου ωφέλιμες ούτε για το Κόμμα ούτε, πολύ περισσότερο, για τον προσανατολισμό του αγώνα της εργατικής τάξης και της νεολαίας.

Και όλα τα παραπάνω σε μια φάση που η υποχώρηση και το ανερμάτιστο του εργατικού κινήματος - παίρνοντας υπόψη και τις ανάγκες και παρά τις φαινομενικές εξάρσεις - μεγαλώνουν καθημερινά.

Είναι καθημερινό πλέον φαινόμενο, που βαραίνει πάνω μας, η αίσθηση γενικής κατάρρευσης του κόσμου, που κοινωνικά και ταξικά δεν αφορά τους «άλλους» αλλά και τον κοντινό μας περίγυρο, ακόμη και πολλούς από εμάς τους ίδιους... Απέναντι σ' αυτό πρέπει, με μεγάλη δόση ανθρωπιάς και υπομονής, να χτυπήσουμε, με συντροφική κουβέντα, την «προσωπική κατάρρευση», που είναι πρώτιστα πολιτική και ιδεολογική.

Παράλληλα, η αστική διακυβέρνηση, που μπήκε σε νέα φάση με τη ΝΔ, επιδιώκει - και σε μεγάλο βαθμό καταφέρνει - να βγάλει προς τα έξω εικόνα «εθνικής συναίνεσης», αποκρύπτοντας επιμελώς την κυριολεκτικά δουλική της στάση απέναντι στην ΕΕ και τους Αμερικανούς, εν μέσω άσφαιρων πυρών και σκυλοκαβγάδων με τον ΣΥΡΙΖΑ, που ο ΓΓ του Κόμματος εύστοχα ανέδειξε με το «αραμπάδες και καρούλια, ραπανάκια και μαρούλια...».

Οι Θέσεις στέκονται αναλυτικά ...βλ παράγρ. Α 4. «Σε αυτές τις συνθήκες αυξάνεται η αστική και οπορτουνιστική πίεση για "εθνική ομοψυχία και ενότητα" κάτω από τη σημαία της αστικής τάξης για τη στήριξη της γεωστρατηγικής αναβάθμισής της».

Ξαναγυρνώντας στο «ψητό», νομίζω πως πέρα από τις γενικότερες διαπιστώσεις η κάθε ΚΟΒ πρέπει να βγει από αυτήν την προσυνεδριακή διαδικασία κοιτάζοντας περισσότερο στον καθρέφτη, να δει τον εαυτό της μέσα από το πρίσμα των γενικότερων αδυναμιών και να καταφέρει έστω ένα βήμα μπροστά. Πολύ περισσότερο οι εδαφικές, με τα γνωστά ηλικιακά προβλήματα.

Τα κεφ. 9 - 10 (όπου πρέπει να έχουμε στραμμένη την προσοχή μας στην καθημερινή καθοδηγητική μας δουλειά) αναφέρονται εκτενώς στο καίριο ζήτημα της στρατηγικής του Κόμματος («η καθοδήγηση και δράση ξεκινούν από τη στρατηγική - αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται εξειδίκευση της στρατηγικής σε κάθε φάση, στον καθημερινό αγώνα»).

Εδώ, σύντροφοι, νομίζω πως πραγματικά δεν τα πάμε καλά γιατί ο συνδυασμός με την καθημερινότητα και την πάλη για τα διάφορα άμεσα ζητήματα - της συνοικίας και γενικότερα - απαιτεί μια «μαγκιά» που μάλλον δεν την έχουμε και που ξεκινάει από την έλλειψη ενημέρωσης (μέσω του «Ριζοσπάστη» - σε τίτλους και ξεψάχνισμα, του portal, της ΚΟΜΕΠ, αλλά και των - μέσα από τα ταξικά γυαλιά μας - αστικών ΜΜΕ - ΑΠΕ-ΜΠΕ, CNN, ΜΚΔ κ.ά.).

Φυσικά αυτό απαιτεί και χρήση της τεχνολογίας, το «χαρτί» δεν αρκεί.

Η καθοριστική σημασία της ιδεολογικής - μορφωτικής δουλειάς και προετοιμασίας των δυνάμεων μας - πέρα από τη συλλογική προσπάθεια (ΚΟΒ, τμήματα+συνεργασίες), περνάει από τον καθένα μας ατομικά - δεν γίνεται διαφορετικά: Οταν μάλιστα ο βομβαρδισμός από τα αστικά ΜΜΕ και την τηλεόραση είναι ανελέητος.

Εχει να κάνει, «το τερπνόν μετά του ωφελίμου», αλλά κι αυτό θέλει εξοικείωση με τη μελέτη βιβλίων ιδεολογικο-πολιτικο-ιστορικά και φυσικά λογοτεχνία - κάτι που δεν θέλει και smart phone - με παρακολούθηση των οπτικοακουστικών μέσω του Κόμματος κ.λπ.

Βαριά η διαπίστωση πως «ως ένα μεγάλο βαθμό, η καθοδηγητική δουλειά από πάνω μέχρι κάτω δεν βελτιώθηκε και δεν αντιστοιχήθηκε με τις στρατηγικές μας επεξεργασίες, όπως είχε εντοπίσει το 20ό Συνέδριο», που φτάνει παντού επιτροπές περιοχής και των τομεακών - με έμφαση και με αναφορά και σε ΠΓ-ΚΕ-Γραμματεία - σχετικά με τη λειτουργία των τμημάτων (της ΚΕ), στελέχωση κεντρικών κομματικών ομάδων κ.λπ.

Σε αυτό τι να πει κανείς; Οψόμεθα, αλλά το πρόβλημα ανάγεται στην ανανέωση του Κόμματος και τη στρατολογία, στο οποίο δεν γίνεται εκτενής αναφορά.

Σημειώνω, επικροτώ και επαυξάνω την παράγραφο - που θα ήθελε περαιτέρω ανάπτυξη - «διατηρούμε ωραιοποιημένη αντίληψη, η οποία συνυπάρχει με την άγνοια ή τη σύγχυση, για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση κατά τον 20ό αιώνα», ειδικά σε σχέση με τις νεότερες ηλικίες.


Γιάννης Παπαγιάννης
ΚΟΒ Κάτω Καισαριανής του ΚΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ