«Ανακριτικό γραφείο» θυμίζουν αυτές τις μέρες τα πάνελ των ενημερωτικών εκπομπών που φιλοξενούν μαθητές, με αφορμή τις κινητοποιήσεις τους. Οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή, οι ρυθμοί της «ανάκρισης» από τους τηλε-δικαστές «δημοσιογράφους» είναι καταιγιστικοί, με την ελπίδα ότι ο συνεντευξιαζόμενος 16άρης θα υποπέσει σε κάποια αντίφαση για να ακολουθήσουν η διαπόμπευσή του και η θριαμβολογία για τη δικαίωση της κυβερνητικής πολιτικής. Μάταιος ο κόπος τους όμως. Οι μαθητές τούς βάζουν τα γυαλιά με την ψυχραιμία, τη σοβαρότητα και προπάντων με τα συγκροτημένα επιχειρήματά τους, που επιβεβαιώνουν τον δίκαιο αγώνα τους. Στο τέλος κάθε τέτοιας συζήτησης, αυτό που μένει είναι η εικόνα του καταϊδρωμένου τηλε-ανακριτή, που αν είχε εξαντλήσει την επιθετικότητα και τον δημοσιογραφικό του οίστρο σε κανέναν υπουργό, μπορεί να είχαμε μάθει επιτέλους γιατί η κυβέρνηση δεν ικανοποιεί τα δίκαια και αυτονόητα αιτήματα των μαθητών, γιατί αρνείται να εξασφαλίσει όλους τους αναγκαίους όρους για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, όπως μαζικά διεκδικούν γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές.