Στη μάχη της επιβίωσης που δίνουν οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, παλεύοντας ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις, με πυξίδα τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ της ΕΕ και τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου, η πανδημία του κορονοϊού ήρθε να προσθέσει νέα πλήγματα, όπως και στον υπόλοιπο λαό.

Στις συνθήκες αυτές αναδεικνύεται ακόμα πιο έντονα η διαχρονική γύμνια των δημόσιων δομών Υγείας και ειδικότερα των Κέντρων Υγείας στα χωριά, ως συνέπεια της αντιλαϊκής πολιτικής που υλοποίησαν διαδοχικά όλες οι κυβερνήσεις, για την εμπορευματοποίηση της Υγείας και τη διασφάλιση των ματωμένων πλεονασμάτων.

Οι μεγάλες ελλείψεις υγειονομικού προσωπικού, μέσων και αναλώσιμων υλικών είναι αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της πολιτικής, της λογικής «κόστους - οφέλους», που πετσοκόβει την κρατική χρηματοδότηση και τις λαϊκές ανάγκες για να θωρακίσει τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Ενδεικτικά, το επιχειρησιακό σχέδιο της 5ης ΥΠΕ για την επιδημία του κορονοϊού, σε ολόκληρη τη Θεσσαλία, την Ανατολική Στερεά και την Εύβοια, περιοχές όπου ζουν χιλιάδες αγροτοκτηνοτρόφοι, προβλέπει μόνο 15 κλίνες ΜΕΘ για βαρέως πάσχοντες από τον κορονοϊό.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση αντί να προχωρήσει άμεσα σε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις δημόσιες μονάδες Υγείας, να ενισχύσει τις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, διαχειρίζεται την πανδημία με μπαλώματα, με μετακινήσεις προσωπικού που ανοίγουν νέες επικίνδυνες τρύπες, όπως συμβαίνει με την κυβερνητική απόφαση για αναστολή της λειτουργίας Περιφερειακών Αγροτικών Ιατρείων, γεγονός που αφήνει το λαό ακόμα πιο εκτεθειμένο σε ό,τι αφορά την προστασία της υγείας και της ζωής του.

Στο πλαίσιο των μέτρων περιορισμού της διασποράς του νέου κορονοϊού, τα μέτρα στη λειτουργία των λαϊκών αγορών και στην κυκλοφορία των παραγωγών, η αναστολή δραστηριότητας του επισιτιστικού - τουριστικού κλάδου κ.ά., έχουν ως αποτέλεσμα να μην απορροφάται ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής, ιδιαίτερα των οπωροκηπευτικών, των κηπευτικών στα θερμοκήπια, των φρούτων εποχής. Σημαντικό τμήμα αυτής της παραγωγής οδηγείται στις χωματερές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους παραγωγούς, οι οποίοι έχουν κάνει τεράστια έξοδα για να παράγουν προκειμένου να μπορέσουν να ζήσουν τις οικογένειές τους. Οι ποσότητες που απορροφούνται δίνονται σε τιμές κόστους, την ίδια ώρα όμως οι μεγαλέμποροι και οι μεσάζοντες δεν χάνουν την ευκαιρία σε αυτές τις συνθήκες να κερδοσκοπήσουν, συμπιέζοντας τις τιμές παραγωγού, αλλά και εκτοξεύοντας ταυτόχρονα τις τιμές για τον καταναλωτή. Για παράδειγμα, η ντομάτα, με τιμή παραγωγού 20 λεπτά το κιλό, ξεπερνά το 1,50 ευρώ στα ράφια των σούπερ μάρκετ!

Αν συνεχιστεί η παραπάνω κατάσταση, οι συνέπειες θα είναι δραματικές τόσο για την επιβίωση των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων όσο και για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού.

Παραγωγοί από τους Γαργαλιάνους και τα Φιλιατρά αναφέρουν στον «Ριζοσπάστη» ότι πετιούνται μεγάλες ποσότητες ντομάτας από τα θερμοκήπια, μικροί παραγωγοί δεν ξέρουν αν πρέπει να φυτέψουν ζαρζαβατικά για το καλοκαίρι, έχουν ήδη ακυρώσει παραγγελίες. Μάλιστα, σημειώνουν πως μπορεί τώρα να υπάρχει μια σχετική επάρκεια στην επαρχία, ωστόσο επειδή η καρποφορία για κάποια προϊόντα θέλει 4 - 5 μήνες, με τα θερμοκήπια να παραμένουν κλειστά, ενδέχεται να παρατηρηθούν προβλήματα από το Σεπτέμβρη.

Οι κτηνοτρόφοι που δούλευαν όλο το χρόνο για να πουλήσουν τα αμνοερίφιά τους το Πάσχα βλέπουν να μένουν απούλητα, ενώ μια μικρή ποσότητα που φτάνει στην αγορά την αγοράζουν οι μεγαλέμποροι με τιμές πεσμένες κατά 35% σε σχέση με πέρσι. Οπως μας λέει ο Θανάσης Ασπρουλάκης, πρόεδρος του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Φθιώτιδας, «ελάχιστα ζώα έχουν δοθεί μέχρι τώρα και αυτά σε εξευτελιστική τιμή, που κυμαίνεται από 3,6 έως 4 ευρώ το κιλό, η οποία δεν καλύπτει ούτε το κόστος παραγωγής που είναι περίπου 5 ευρώ το κιλό. Οδηγούμαστε στην καταστροφή, χρωστάμε ζωοτροφές στους αγρότες και δεν ξέρουμε πώς θα ταΐζουμε τα ζώα». Σημειώνει μάλιστα ότι «το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής στη Φθιώτιδα κατευθυνόταν στην αγορά της Αθήνας, με τους εμπόρους να αρνούνται να πάρουν τα ζώα ακόμη και σε αυτήν τη χαμηλή τιμή, καθώς οι κρεοπώλες στην Αθήνα είναι επιφυλακτικοί στις παραγγελίες, μη γνωρίζοντας αν οι ίδιοι θα μπορέσουν να τα διαθέσουν στην αγορά».

Αντίστοιχα προβλήματα αναδεικνύει και ο Σπύρος Κουτρούμπας, κτηνοτρόφος και κρεοπώλης στα Καστέλλια Φωκίδας:«Από τη στιγμή που έχει απαγορευτεί η μετακίνηση από τα μεγάλα αστικά κέντρα προς τα χωριά, έχει μειωθεί κατακόρυφα και η δυνατότητα διάθεσης των ζώων. Στα χωριά μένουν κυρίως ηλικιωμένοι οι οποίοι αγοράζουν συνήθως μικρές ποσότητες κρέατος. Αρκετά ζώα από την ευρύτερη περιοχή κατευθύνονταν προς το εξωτερικό και κυρίως προς Ιταλία και Ισπανία για το Πάσχα των Καθολικών, κάτι που όμως φέτος δεν έγινε, εξαιτίας της τραγικής κατάστασης με τον κορονοϊό που επικρατεί και σε αυτές τις χώρες».

Ιδια είναι η εικόνα με το γάλα, όπου οι μεγαλέμποροι, εκτός από τη μείωση στην τιμή του, περιόρισαν την απορρόφηση κατά 35%, φέρνοντας σε απόγνωση τους γαλακτοπαραγωγούς.

Σε δεινή θέση βρίσκονται και οι παραγωγοί που βγαίνουν στις λαϊκές αγορές. Ο τζίρος στους πάγκους τους έχει υποστεί μία μείωση του 60%, αφού πολλοί δήμοι τις έχουν κλείσει, ενώ ακόμα και με την τελευταία ΚΥΑ δεν εξασφαλίζεται ουσιαστικά η άδεια μετακίνησης ανάμεσα στις περιφέρειες, καθώς τίθενται μια σειρά αυστηρών περιορισμών.

Μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι μελισσοκόμοι, ιδίως την τρέχουσα περίοδο της άνοιξης, αφού δεν μπορούν να μετακινηθούν σε περιοχές παραγωγής εκτός νομού ή περιφέρειας και ανά ομάδες, όπως απαιτείται για τη διαδικασία επίβλεψης.

Οπως φάνηκε και την Τετάρτη, από την απάντηση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης στην Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ ζητώντας λήψη συγκεκριμένων μέτρων στήριξης των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων, η κυβέρνηση συνεχίζει προκλητικά να κινείται με δυο μέτρα και δυο σταθμά.

Ετσι, ενώ δηλώνει πως δεν μπορούν να γίνουν «οριζόντιες παρεμβάσεις» συνολικά στον αγροτικό τομέα και δίνει κάποια ψίχουλα στη μεγάλη πλειοψηφία των αγροτοκτηνοτρόφων, την ίδια ώρα ανακοινώνει δισεκατομμύρια ευρώ, μέσω άμεσων και έμμεσων ενισχύσεων, για τους χονδρέμπορους τροφίμων και βιομηχάνους, όπως οι εκκοκκιστές, οι ζυθοποιοί, οι βιομήχανοι του παγωτού και οι ποτοβιομήχανοι, τα μονοπώλια της ιχθυοκαλλιέργειας (ουσιαστικά πρόκειται για έναν επιχειρηματικό όμιλο), για να σωθούν τα κέρδη τους.

Μάλιστα, οι αγροτοκτηνοτρόφοι είδαν τις προηγούμενες μέρες με έκπληξη το γεγονός ότι ούτε η μείωση 25% στην εφάπαξ καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών δεν ισχύει γι' αυτούς.

Οπως σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, «επάξια ο κ. Βορίδης κερδίζει τον τίτλο του υπουργού των επιχειρηματιών και όχι των αγροτών και κτηνοτρόφων».

Από την πρώτη στιγμή, οι Αγροτικοί Σύλλογοι, οι Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων κάλεσαν τους βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους σε εγρήγορση και οργανωμένη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων τους. Κατέθεσαν μια σειρά από αιτήματα και συγκεκριμένες προτάσεις τόσο για την προστασία της υγείας του λαού όσο και για την αναγκαία οικονομική στήριξη για τη σημερινή και αυριανή επιβίωσή τους. Σε αυτό το πλαίσιο στήριξαν τις κατά τόπους κινητοποιήσεις που έγιναν τη μέρα πανελλαδικής δράσης για την Υγεία στις 7/4.

Οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, που μαζί με τους εργαζόμενους πλήρωσαν την κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, μπορούν να δουν πιο καθαρά τα αδιέξοδα του συστήματος που υπηρετούν τα κόμματα του κεφαλαίου. Εχουν την πείρα για να δουν ότι οι κυβερνήσεις εμφανίζονται πολύ αποτελεσματικές όταν είναι να χτυπήσουν το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να εμποδίσουν τα μπλόκα, να στείλουν αγωνιστές στα δικαστήρια, όπως και να δώσουν «ζεστό» χρήμα στο κεφάλαιο... Την ίδια στιγμή είναι «αναποτελεσματικές», «ανίκανες» να προστατέψουν το λαό από έκτακτες καταστάσεις και καταστροφές, ακριβώς γιατί η προστασία αυτή δεν μπορεί να συμβαδίσει με την πολιτική ολόπλευρης στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου.

Γι' αυτό, απέναντι στο «σιωπητήριο» που επιχειρούν να επιβάλουν η κυβέρνηση και όλα τα επιτελεία του κεφαλαίου με πρόσχημα την πανδημία, τώρα ακριβώς είναι η ώρα του συλλογικού αγώνα με κάθε πρόσφορο τρόπο, σε κοινή δράση με την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους, για να διεκδικήσουν την ανακούφιση όσων πλήττονται με μέτρα προστασίας και ταυτόχρονα να δυναμώσει ο αγώνας που θα βάζει στο στόχαστρο την πραγματική αιτία, την ανάπτυξη με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις που το στηρίζουν.