Τον εφησυχασμό που καλλιεργεί η κυβέρνηση για τις εξελίξεις στα Ενεργειακά και το ρόλο της Ελλάδας διαψεύδει για μια ακόμη φορά η ωμή πραγματικότητα. Μόλις πριν από λίγες μέρες, ο ΥΠΕΝ Κ. Χατζηδάκης υποστήριζε σε συνέδριο για την Ενέργεια στη ΝΑ Ευρώπη ότι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης σε μια «παραδοσιακά ταραχώδη περιοχή» μπορεί να συμβάλει στη σταθερότητα και την ειρήνη. Το θερμόμετρο όμως των ανταγωνισμών ανέβηκε απότομα, με την επίθεση στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας, επιβεβαιώνοντας ότι αρκεί μια σπίθα για να γίνει πυρκαγιά. Πάνω στο τεντωμένο σκοινί των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, οι σχεδιασμοί του ευρωατλαντικού άξονα με αιχμή τους δρόμους και τις πηγές Ενέργειας δεν αποτελούν παράγοντα σταθερότητας και ειρήνης, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Οπως και η εμπλοκή της Ελλάδας σ' αυτούς τους ανταγωνισμούς δεν είναι εγγύηση της ειρήνης, αλλά μαγνήτης κινδύνων για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς. Η κατάσταση μάλιστα θα γίνει ακόμα χειρότερη αν προχωρήσουν τα σχέδια που συζητιούνται στο πλαίσιο του «Στρατηγικού Διαλόγου» και της «Αμυντικής Συμφωνίας Ελλάδας - ΗΠΑ». Αυτοί οι σχεδιασμοί πρέπει να συναντήσουν ισχυρά εμπόδια από το εργατικό - λαϊκό κίνημα, με ένταση της αντιπολεμικής αντιιμπεριαλιστικής πάλης, στηρίζοντας τις πρωτοβουλίες που παίρνουν η ΕΕΔΥΕ, σωματεία και φορείς.