Παράνομη έκρινε το δικαστήριο την απεργία των εργολαβικών εργαζομένων στη ΔΕΠΑ, που παλεύουν για να πάψουν να απασχολούνται μέσω εργολάβου, πολλοί από αυτούς για πάνω από 20 χρόνια, και να έχουν απευθείας εργασιακή σχέση με την επιχείρηση, με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Το επιχείρημα του δικαστηρίου, ότι δεν μπορεί να έχουν εργοδότη τον εργολάβο και να διεκδικούν την πρόσληψη από τη ΔΕΠΑ, παρά το γεγονός ότι αυτή είναι ο πραγματικός εργοδότης τους, δυο πράγματα φανερώνει: Πρώτον, την κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ, όταν το προηγούμενο καλοκαίρι πανηγύριζε για τη ρύθμιση που ψήφισε, η οποία διασφαλίζει τάχα τα δικαιώματα των εργολαβικών εργαζομένων. Και δεύτερον, το δαιδαλώδες αντεργατικό πλαίσιο που έστησαν και επέκτειναν με αλλεπάλληλους νόμους όλες οι κυβερνήσεις, πάνω στο οποίο στηρίζουν τη δράση τους τα εργολαβικά γραφεία και νομιμοποιείται το καθεστώς ομηρίας χιλιάδων εργαζομένων. Αλλά και όταν οι εργαζόμενοι βγαίνουν μπροστά και διεκδικούν, έρχεται η αστική δικαιοσύνη να κρίνει «παράνομους» τους αγώνες τους, με βάση τους ίδιους αντιλαϊκούς νόμους. Να γιατί χρειάζεται σήμερα να δυναμώσει η σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική, την εργοδοσία και τα κόμματά της, ο αγώνας για ανάκτηση απωλειών και κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, που σαν Λερναία Υδρα στέκονται απέναντι στις εργατικές διεκδικήσεις και τις λαϊκές ανάγκες.