Σύντροφοι και φίλοι,

Χιλιάδες συναντηθήκαμε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας πριν τρεις μήνες, σε κλίμα ενθουσιασμού, συγκίνησης και υπερηφάνειας, τιμώντας τα 100 χρόνια του Κόμματός μας. Ναι, προχωράμε μπροστά. Δεν φοβόμαστε να συγκρουστούμε με τα δύσκολα και, όπως θα καταλάβατε και από την ομιλία του συντρόφου Γραμματέα, οι εκλογικές αναμετρήσεις, ειδικά στο δήμο Πειραιά, έχουν πολύ ιδιαίτερες απαιτήσεις. Το κεντρικό πρόβλημα δεν είναι ποιος πρώτος ή δεύτερος, άλλωστε στην ίδια όχθη περπατάνε. Αλλά αν θα αναδειχθεί μια ισχυρή δύναμη, ικανή να αντιταχτεί στα γιγαντιαία συμφέροντα που κυριαρχούν στον Πειραιά.

Είναι αυτά που καταληστεύουν τους εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους, καταστρέφουν το περιβάλλον, τσαλαπατούν δικαιώματα και ανθρώπινες ζωές. Χρειάζεται λοιπόν ενίσχυση, ο πόλος που θα υπερασπίζεται και θα διεκδικεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για να ζουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους. Και να κυκλοφορούν στον Πειραιά, και όχι το κυκλοφοριακό με μόστρα το τραμ να είναι καθημερινό βάσανο.

Είναι γνωστό ότι το κινεζικό κεφάλαιο χρησιμοποιεί τον Πειραιά ως πύλη εισόδου για τη γρήγορη επέκταση και διείσδυσή του στην Ευρώπη, για να αποκτήσει μεγαλύτερο μέρος των αγορών, και στο διάβα του απορροφά ό,τι υπάρχει.

Γι' αυτό υπάρχουν προσαρμογές ή και αντιδράσεις, από το εμπορικό κεφάλαιο του Πειραιά, εφοπλιστές, επιχειρηματίες του Τουρισμού, της Ναυπηγοεπισκευής, σε ορισμένες επιλογές του master plan της COSCO, όπως mall ή ξενοδοχείο γίγας στο Πόρτο Λεόνε. Γι' αυτό η επιλογή της κυβέρνησης με εργαλείο τη διυπουργική επιτροπή της ΕΣΑΛ (Επιτροπής Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων) ενέκρινε αυτές που ορίζονται ως υποχρεωτικές επενδύσεις, άλλες πάγωσε προεκλογικά, με διάφορες δικαιολογίες, γιατί υπάρχουν λαϊκές αντιδράσεις, και άλλες δεν ενέκρινε.

Επίσης μεγάλος ο ανταγωνισμός ΗΠΑ - Κίνας και οι Αμερικανοί επιθυμούν να ανακόψουν την ανερχόμενη επέκταση των κινεζικών μονοπωλίων, ακριβώς στην πύλη προς την Ευρώπη. Εκφράζονται λοιπόν έντονοι ανταγωνισμοί για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και Σκαραμαγκά, που έχουν και στρατιωτική σημασία για την ευρύτερη περιοχή, και γι' αυτό δεν εγκρίθηκε η δημιουργία ναυπηγείου ούτε εμπορευματικού κέντρου στο master plan του κινεζικού μονοπωλίου.

Εδώ είναι η αντίφαση της πολιτικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μια να θέλει επενδύσεις και από την άλλη να μην εγκρίνει επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Τέτοιες αντιφάσεις θα συναντάμε όσο στο κέντρο προσοχής τους είναι οι ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί και όχι οι ανάγκες του λαού.

Ωστόσο, και αυτά που χαρακτηρίζονται υποχρεωτικά, όπως η επέκταση της κρουαζιέρας στο Μικρολίμανο, είναι σε βάρος ολόκληρης της οικιστικής περιοχής της Πειραϊκής, και δίκαια υπάρχουν αντιδράσεις από τους κατοίκους και μερικοί μιλάνε για ενταφιασμό του Πειραιά.

Ολες αυτές οι εξελίξεις δικαιώνουν την αντίθετη θέση του ΚΚΕ στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού και στο επενδυτικό σχέδιο της COSCO. Αφού όλοι τους ομόφωνα συμφωνούν και εφαρμόζουν χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων, με εργολαβικές εταιρείες, ελαστικές μορφές εργασίας, εντατικοποίηση, καταστολή, που αυξάνουν τα ατυχήματα σε χώρους δουλειάς. Γι' αυτό στα παζάρια μεταξύ τους, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να επωφεληθούν τίποτα από την καπιταλιστική ανάπτυξη του λιμανιού.

Θα ρωτήσει κανείς: Μα αυτά αφορούν τον δήμο; Ναι, τον αφορούν, γιατί η Τοπική Διοίκηση είναι το μακρύ χέρι της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, δεμένο στις κατευθύνσεις της ΕΕ. Παράδειγμα τρανταχτό ότι όλες οι κυβερνήσεις, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, ιδιωτικοποίησαν κομμάτι - κομμάτι το λιμάνι σύμφωνα με τις ντιρεκτίβες της ΕΕ και συνολικά οι δημοτικές τους παρατάξεις παίρνουν θέση, ποιον επιχειρηματικό όμιλο και οικονομικά συμφέροντα θα διαλέξουν και θα στηρίξουν, σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων και αναγκών. Αυτό έκαναν και συνεχίζουν κυνικά.

Εξάλλου, οι νόμοι του «Καποδίστρια» με τον «Καλλικράτη» και με τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑίικο «Κλεισθένη» συνδέονται μεταξύ τους και έχουν κοινό στόχο την προώθηση νέων αναδιαρθρώσεων, προσαρμοσμένων στις αποφάσεις του κεντρικού κράτους, που θα εξασφαλίζουν τις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Μάλιστα, προχτές, με κυβερνητική εγκύκλιο, απαιτούν από τους ΟΤΑ, τώρα προεκλογικά, να συγκρατήσουν δαπάνες και να αυξήσουν τα ίδια έσοδα. Δηλαδή, αύξηση της φοροληστείας για τα επόμενα τρία χρόνια, δεσμεύοντας και ευθυγραμμίζοντας τις νέες διοικήσεις που θα εκλεγούν, στο 3ο μνημόνιο. Η λέξη ντροπή είναι φτωχή!

Καθόλου τυχαία, λοιπόν, που η σημερινή δημοτική αρχή που στηρίζεται από πολιτικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και μέρος της ΝΔ και δηλώνει υπερκομματικός (!), αλλά και ο εκπρόσωπος της δημοτικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν σύμπνοια για τις καπιταλιστικές επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων, εξυπηρετώντας την κερδοφορία της ντόπιας ολιγαρχίας και όχι μόνο.

Ιεραρχούν και επιλέγουν ό,τι έχει ανάγκη το κεφάλαιο, σε βάρος των καθημερινών αναγκών του πειραϊκού λαού στις λαϊκές γειτονιές μας. Δείτε με το Μετρό, δεν έφτασε μέχρι τα δύο μεγάλα νοσοκομεία, που είναι και η πολυπληθέστερη περιοχή, αλλά μόνο μέχρι το λιμάνι.

Τα κονδύλια κατευθύνονται για τις υποδομές και ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, όχι όμως για τα σχολεία, που αντί για προστασία και ασφάλεια, πέφτουν σοβάδες και από τύχη δεν έχουμε ατυχήματα σε παιδιά. Ούτε για βρεφικούς σταθμούς που κλείνουν ως ακατάλληλοι, ούτε για Πρωτοβάθμια Υγεία, ελεύθερους χώρους και αθλητικές εγκαταστάσεις που είναι λιγοστές, υποσιτίζονται και μπαίνουν στο ΤΑΙΠΕΔ, ενώ τα ναρκωτικά κάνουν θραύση, ούτε για τοπικές συγκοινωνίες που χρειάζονται οι γειτονιές μας, ούτε για υπαλλήλους να στελεχώσουν δημοτικές υπηρεσίες για την εξυπηρέτηση των δημοτών, ούτε για φωτισμό σε γειτονιές και συντήρηση δρόμων όπως στα Μανιάτικα και στην Καστέλα. Αλλά και στην Παλιά Κοκκινιά και στα Καμίνια, μαζί με την ανεργία, τη φτώχεια και την εγκατάλειψη, βιώνουν την αγωνία σε κάθε νεροποντή, αφού τα αντιπλημμυρικά δεν είναι επιλέξιμα από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, γιατί δεν αφήνουν επιχειρηματικά κέρδη. Ωστόσο, η ιδιωτικοποίηση στην καθαριότητα και στον ηλεκτροφωτισμό προχωράει, γιατί αφήνει κέρδη στον επιχειρηματία, χαρατσώνοντας τον δημότη και υποβαθμίζοντας την παροχή των υπηρεσιών! Και συνεχίζουν προκλητικά, βάζοντας στο ΤΑΙΠΕΔ σχολεία, ελεύθερους χώρους, την πλατεία Ιπποδαμείας, μέχρι και το φιλέτο στα Βοτσαλάκια με κτίσματα χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων και θέα τη θάλασσα.

Ταξική η πολιτική τους. Γι' αυτό θα επιδοτηθεί όμως το κινεζικό μονοπώλιο με 114 εκατ. ευρώ για την επέκταση της κρουαζιέρας από ευρωκοινοτικά προγράμματα της Περιφέρειας, αλλά και τα δημοτικά τέλη θα παραμένουν από τα υψηλότερα στη χώρα. Την ίδια ώρα, η ανεργία ειδικά στη νεολαία σπάει κόκαλα και τα μεροκάματα λιγοστεύουν.

Να γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των τοπικών προβλημάτων είναι απόρροια της γενικής αντιλαϊκής, αντεργατικής πολιτικής. Κρύβονται όμως πίσω από τη βιτρίνα του Πειραιά και τα σχέδια της κάθε πολιτικής δύναμης. Γιατί οι άλλες δυνάμεις δεν θεωρούν δικά τους αυτά τα προβλήματα και τα αποσιωπούν. `Η όταν τα πιάνουν, αναγκάζονται να το κάνουν κάτω από την πίεση και την πάλη, που ασκούν οι εργαζόμενοι με τη στήριξη του ΚΚΕ, διαφορετικά τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα. Οι άλλοι υποψήφιοι δήμαρχοι όχι μόνο δεν έχουν στο κέντρο προσοχής τους αυτά τα ζητήματα, αλλά και βλέπουν εχθρικά κάθε οργάνωση του αγώνα.

Να γιατί καλούμε σε συσπείρωση για έναν Πειραιά που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού του. Να γιατί καλούμε τον εργατόκοσμο του Πειραιά να ρίξει κόκκινο σε όλες τις κάλπες στη σειρά, για να είναι πιο ενισχυμένος ο πόλος της αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική. Για να εμποδίζουμε καλύτερα και πιο αποφασιστικά τα αντιλαϊκά μέτρα και να είναι δυνατό στήριγμα και δύναμη για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Που θα παλεύει για την ανακούφιση και βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των συνταξιούχων.

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» θα κάνει την πραγματική διαφορά υπέρ του λαού. Θα ανοίξει δρόμους για απαλλαγή από τα δεσμά των ιμπεριαλιστικών δολοφόνων και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και σαπίλας. Για να δυναμώσει ο αγώνας για μια νέα οργάνωση της οικονομίας, της παραγωγής, των υπηρεσιών, με το λαό να κάνει κουμάντο στον τόπο του.

Και εδώ έχουμε αγωνιστική παράδοση. Εδώ στον Πειραιά έγινε το 1ο ιδρυτικό Συνέδριο του Κόμματος, αλλά και μεγάλοι αγώνες των ναυτεργατών, των λιμενεργατών, των εργατών του Μετάλλου. Αλλά και πρόσφατοι, όπως του Συνδικάτου των εργατών της COSCO. Η απεργία κράτησε τρεις μέρες και ήταν καθολική. Γνώρισε την αλληλεγγύη και στήριξη του ταξικού κινήματος και των Λαϊκών Επιτροπών από τις γειτονιές του Πειραιά, αλλά και τη σιωπή από τα περισσότερα ΜΜΕ και τη δημοτική αρχή. Ναι, θα μείνει στην ιστορία του εργατικού κινήματος η οργάνωση του αγώνα και η σύγκρουση με το κινεζικό μονοπώλιο.

Αγωνιστικά λοιπόν και με αισιοδοξία περπατάμε για πιο ισχυρό ΚΚΕ και «Λαϊκή Συσπείρωση» παντού.

Καλή δύναμη!